M
Magdelina
Ziyaretçi
- Konu Sahibi Magdelina
- #1
Aşkın bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamıycak kadar büyük olduğunu düşünüyorum. Zaman zaman ilkel bir acı, yaban bir ağrı, herkeze göre tasviri farklı. Bazılarımızın hiç tadamadığı bir duygu belki de. benden 15 yaş farkın var aramızda, çok şeyi göze alarak geldim sana.kimilerine göre hata, kimilerine göre tutku, kimilerine göre bilmem neydi. O lanet olası cümle..... herkezın ağzında olan sevgi, aşk kelimesi, bunları duymaya tahammül edemez olmuştum..herkezın yaşadığını yaşamış olamazdık, biz farklıydık. ama uzun süremedi, çünkü evli olduğunu öğrendim, 2-30 yıl kandırmıştı beni, ilk öpüşme, ilkler, ilk hayaller, kurulan ev, hepsi saniyelerin eline geçti,silindi.işin acı yanı ikimizde gerçek aşkı yaşıyorduk, kimi zaman aşkımızı gözyaşlarımızla anımızı kalbimize çiviliyorduk, belki de mcbur kaldı ama benım adım metresti.Hiç bir zaman kaybetmeyi, başarısızlığı kabullenemeyen ben bu sefer kaybetmiştim, gerçek bir kayıptı bu. Canımdan canım, ruhum terk etmişti sanki sahip olduğum mekanları.gitmişti. şimdiler de bu kayıptan haz alıyorum. Mazoşizm değil bu. Çünkü o acıların bile en güçlüsü, en tarif edilmezi. 2-30 yıllık cennetin'den 3 ay önce çıktım. Şimdi vicudumun en sahici, en cesur, en erdemli yanı içerde, seninle kaldı, şimdi seninle gidiyorum öteki hayatlara, başka ruhlara. 2 yıl hissettiğim bu duygu elimi uzatsam dokunabileceğim kadar yakındı sanki. Ama neden bu kadar uzaktaydı? Bilmek çözer sanıyordum bu muammayı...Bu uzaklığı yakın edersem beni içeri alırsın diye düşünmüyorum artık...Artık arkadaşlarım hayatlarından en umutsuz durumlardan büyük vaadler, büyük sürprizler çıkarıyolarlar karşıma. Çevirdiğim her yüz, o büyük kayboluşlarını unutturmak içi bir arada yaşıyorlardı sanki..sonsuz bir ertelemeye son vermeye başladım artık..Aslında bu bir gecikmişlik değil. Hayattan istifa etmek de değil. Hem sen olmadan nereye gidebilirim ki? Ben senden uzaklaştığımda gecikmiş olurdum her şeye, seni sevmekten vazgeçtiğimde intikam almış olurdum her şeyden, seni sevmekten vazgeçtiğimde intikam almış olurdum kendimden.. öyle mutsuzum ki şimdi: bana öyle bir acı verdin kı.. hayatım için başladığı her aşkı yine seninle aldatan bir kıza, seninle kendini bütün isteklerini, düşlerini, çocukluğunu, yaşadığı bütün güzellikleri aldatan bir kıza, Bir tek sana olan sevgisi doğru olan, bu yüzden bütün hayatı artık bir yalana dönüşen bir genç kıza.Artık iyi biliyorum, bana acı veren o ruhumdaki aşkın değildi, seni sonsuza kadar kaybettiğimi bilmemdi.. Beni kendime sürgün eden, bir hayal dünyasında yaşıyor olmam değildi; asıl evimin nerede olduğunu hâlâ bilemeyişimdi..artık biliyorum. Ruhumu ateşe veren yazmak değil, o bir türlü yazamadığımdı.Artık özgür, mutlu ve kendim olduğunu sansamda, yalnızlığımın ağrısını ve
ve bir çığlık gibi kanayışını engelleyemıycem..mutsuz yarınları beklemenın telaşı mutsuzluktan daha korkutucu biliyomusunuz...Hayat bu. Bugun başka yarın talafuz.. Şimdi hayatım bunca işarete, bunca özleme rağmen bir türlü gidemediğim yerlerden utanıyor olmam, yanan bir hayattan belki kısa belki de uzun yıllar bir kurtuluş bekliyceğimi bilmemden korkuyorum
ve bir çığlık gibi kanayışını engelleyemıycem..mutsuz yarınları beklemenın telaşı mutsuzluktan daha korkutucu biliyomusunuz...Hayat bu. Bugun başka yarın talafuz.. Şimdi hayatım bunca işarete, bunca özleme rağmen bir türlü gidemediğim yerlerden utanıyor olmam, yanan bir hayattan belki kısa belki de uzun yıllar bir kurtuluş bekliyceğimi bilmemden korkuyorum
Sevgiyle kalın...
