Herkese merhabaaa günlerce burda yorumlar okudum, o yüzden ben de bu süreçten bahsetmek istiyorum tüm detaylarıyla. Öncelikle doktoruma hemşirelere hattta ve hatta tüm hastane çalışanlarına çok ama çok teşekkür ederim. Bence bu süreçte en önemli şey bu gerçekten. herkes o kadar tatlı o kadar güler yüzlü o kadar ilgiliydi ki. Öncelikle ben bayramdan önce randevu alıp doktoruma gittim. Benim bu ameliyatı olmam gerekiyodu çünkü hem sürekli enfeksiyon sıkıntısı çekiyordum hem de daha 23 yaşındayım evliliğe dair korkularım artıyordu. 5 yıldır bu ameliyat için araştırma yapıyorum. Devlette yapan iyi bi doktor bulamamıştım taaa ki buradaki yorumları okuyana kadar. İlk olarak sekreterliğe gittim yatışım yapıldı odam çok güzeldi tertemizdi. Refakatçi problemim vardı benim çünkü başka şehirden gelmiştim ve gerek yok diye düşünüyordum. Ama kesinlikle refakatçi gerekiyor. Sonrasında ameliyat için giyindim hazırlandım beni ameliyathaneye indirdiler. Serum takıldı ve ameliyatı beklerken biraz ağladım. Canım tatlı değildir ama hemen kendime üzülüveririm.. Kaçsam mı dedim kaç kere ama o ameliyat ekibi bile aşırı tatlıydı daha girmeden bile benimle çok ilgilendiler. Sonra ameliyata girdim. Çok rahat bi ortamdı zaten. Herkes koşturuyodu biri koluma bi şey takıyo biri beni sakinleştiriyo. Hatta birkaç kere kahkaha attım daha spinal vurulmadan. Ve spinal vuruldu.. aşırı aşırı garip bi his bence ben ondan da çok korkuyordum ama bildiğiniz iki tane iğne vuruluyor sırtınıza bacağınıza bir sıvı iniyo ve uyuşuyosunuz. Benim bir de penisilin alerjim vardı ama ona göre yapıldı iğnem. Sonra yerleştirdiler masaya. Ben inanılmaz stresliyken bi baktım uyuyakalmışım o kadar rahat bi ameliyattı düşünün. Sonra doktorum Sena hocam seslendi bana onunla konuştuk. Klitorisimde sorun olduğunu düşünmediğim için ben dokunulmasını istemedim. Sonra bi üşüme geldi ama anlatamam nasıl titriyorum ameliyat boyunca üşümekten öldüm ki üstümü güzel güzel örtmüşlerdi. Sonra doktorumun bitti dediğini duydum ve şaşırdım falan nasıl yani bitti mi diye. Bana biricik doktorum vaktimiz olduğu için gizli dikiş atmış. Sonra beni beklemeye aldılar. Kendime gelince de odama çıktım. Ben bacaklarımı asla hareket ettiremedim uzun süre o yüzden biraz korktum. Ama yaklaşık bi bir bir buçuk saate oynatmaya başladım. O esnada da fark ettim ki sonda takılmış. 5 saat hiçbir şey yemedim en zoru buydu çünkü 26 saat aç kalmak... Sonrasında yemek yedim ve sondamı almaya geldiler bu kısımdan da korkuyordum ama hiç acı hissetmedim desem yeri rahatsız edici ama kesinlikle acılı değil. Gece benim hiç ama hiç ağrım olmadı. Hatta acaba uyuşukluk geçmedi mi dedim. Sadece arada o dikiş hissi geldi. Tuvaletimi sorunsuz yaptım o esnada kanamam olduğunu gördüm ama normal. 40 dk buz 20 dk dinlenme şeklinde buz tuttum. Uyurken sırt üstü yattım ayaklarımı üstte tuttum. Ve şişlik tarzı şeyler yaşamadım. Ama yaşanabilir de normal. Sonrasında sabah uyandım hafif böyle dikişlerde o rahatsızlık yine vardı. Acı diyemem ama böyle garip bi his bi de ben çok yürüdüm oda içinde eğildim kalktım falan bunlar yapılmamalı belki bunları yapmasam onu bile hissetmezdim. Sonrasında doktorum kontrol etti bandajlar çıktı batikon sürdü dediğim gibi inanılmaz tatlı biri ilk kontrolde de bayılmıştım kendisine. Sonra elbisemi giydim hafif makyajımı yaptım ve çıktım hastaneden şimdi gardayım ve bir saattir oturuyorum. Çok hafif bi acı var ama o kadar hafif ki anlatamam. Psikoloji çok önemli benim refakatçim de melek gibi olduğu için eğlenceli geçti. Bi de türkiye maçı kazandı.. bel ağrım var ama sebebi anestezi ve minicik bi tutulmuşum onun dışında sıkıntı yok. yanınıza rahat pijama ve uzun kollu bir şeyler alın siz devamında da süreci yazarımmm. Ben etimesgut devlet hastanesinde Sena hocaya ameliyat oldum. Ve herkese bayıldım