DeryaLı'nın Seçtiği Şiirler

Seni görüyorum düşlerimde
Yanımdasın;
Ellerini tutuyorum sımsıkı
Gözlerine bakıyorum sıcacık
İçim ısınıyor senin yanında
Sanki kuşlar bizim için şarkı söylüyor
Dansediyorlar etrafımızda
Başımı omuzuna dayıyorum;
Sarhoş olmuş gibiyim
Başım dönüyor
Bulutların üzerinden izliyorum dünyayı
Seninle dünya o kadar güzel görünüyor ki gözüme
İnanamıyorum...
Hiç uyanmak istemiyorum
Bu büyünün bozulmasından korkuyorum belki
Masmavi bir deniz uzanıyor önümüzde
Yanımda sen varsın düşlerimde
Soğuk, boş ve karanlık bir odada uyanıyorum sonra
Bakıyorum ama yoksun
Kalbim kanıyor
Canım çok yanıyor
Hasretin altın saplı hançer olmuş
Saplanmış yüreğime
ölüyorum....
Başım dönüyor aşkım
Gözlerim kararıyor
Zaten sensiz karanlık değil miydi?
Nefes alamıyorum aşkım
Sensiz hiç nefes almadım ki
Hasretin öldürüyor beni
Çok canım yanıyor bir tanem
Kalbimi söküp atmak istiyorum
Bu acı dinsin diye
Onda da sen varsın yapamıyorum
Ruhumda, bedenimde,yürüdüğüm yolda,
Gördüğüm her şeyde
Duyduğum her sözde sen varsın
Düşüyorum birtanem
Artık sensizliğe dayanamıyorum
Avutmuyor hayalin
Sıcaklığın olmayınca
Üşüyorum,ölüyorum
 
belki anlatılır,belki anlatılmaz,
bu karamsarlığın nedeni.
unutmaya yüz tutmuşken,
neden tekrar aklımdasın
gecelerimde,gündüzümdesin,

özlemek değil bu
güzel olan bir kaç anı anımsamak
ama gözleri yaşlı ama kalbi buz kesmiş,
şimdi sensizliğe yelken açmışken,
neden haber getiriyor kuşlar?
neden ağaçlar tatlı tatlı fısıldıyor adını,

dün ilk kez uyuyamadım
sensizliğin ardından,
gözlerim karanlığın içinde,aydınlığını aradı,
birde akşam rüzgarı eşlik etti yalnızlığıma.
belki o an sesini duysam
kendimi uykunun derinliğine bırakabilirdim..

herşey,herkes,tüm dünya girdi aramıza,
boş kollarda aradın paha biçilmez mutluluğunu.
bendeki aşkı hiçe saydın,
senin gibi bir dünya servetine kanmadım,
gidipte beş para etmez insanlarla,aramızdaki aşkı öldürmedim..

sen şimdi rahatmısın??
eğlenebiliyormusun sahte gülüşler etrafında,
ya da eğlandirebiliyormusun yalanlarınla.
hala eskisi gibimisin?
hiç mi değişmedin?
biliyorum seni değiştirmeye hiç hakkım olmadı,
günlerce yazabilirim seni,
ya da bir anda silip atabilirim.
ya gelir tekrar koynuna girerim,
ya da sensizliği dost bilir
sarılırım boş bir hayaline
savrula savrula uzaklara göçerim.

sensiz değeri yok geçen zamanın,
içimde senden kalan bir hüzün,
dilimde sessiz adın
kimseler duymuyor artık sen ve beni,
onlarda benimle birlikte alıştılar bu terkedişe.
ne güzel bir resminin olamaması,
kendimi bu şekilde alıştırabilmek herşeye.

aynı şehirde kocaman bir yalan olarak yaşamak,
ve dönüp dönüp karlı kaldırımlara bakmak,
ulaşabileceğim bir numaran varken,arayamamak
ne bileyim
unutmadım mı acaba seni
neden yazıyorum sanıyorsun
sevmesem niye karalayım kağıdı kalemi..

özlediğim bişeyler var,
senden de benden de öte
bir sıcaklık bölsün rüyalarımı
bir nefes ver
birde kokunu bırak ellerime,
sen gitsende kokun kalıyor yastığımda,
itiraf etmeliyim ki özlüyorum seni,
bende bilmek isterdim senin tarafından özlendiğimi,
vede beklerdim kapımı çalışını,
sensizlik vurmadan zamana,
sen gel,
sen gel.....
 
Bu Görsel Silinmiş veya Bulunamadı!
Şuan çok uzaklardasın
Aramızda yollar,dağlar,denizler var
Aramızda çoook uzun yollar var…
Ne sen nede ben gelebiliyorum sana
İçim hasretinle yanıp tutuşuyor
Yüreğim eğilmiş ağlıyor…
Gözlerim gözlerine,
Ellerim ellerine,
Dudaklarım dudaklarına hasret.
Zaman sensiz geçiyor
Dakikalar ağlıyor sevgilim...
Esen rüzgar kokunu alıp getiriyor bana
Rüzgarlarla içimdeki aşkı gönderiyorum sana

Benim yerime sana olan aşkım dokunuyor tenine
Rüzgar üstüne üstüne eserse sırtını dönme,
Bırak öpsün seni benim yerime doya doya…
Rüzgarlarla kendimi gönderiyorum sana.
Her rüzgar estiğinde bir kuş çırpınıyor içimde
Sanki o an sen geliyorsun bu şehre
Gözlerim seni arıyor her seferinde…
Ne olurdu sanki yanında olsaydım şuan
Ne olurdu doya doya öpüp sarılsaydım sana
Ne olurdu göğsünde uyansaydım sabaha
Gün batımını beraber izleseydik ne olurdu sevgilim
İsyanım kadere benim
İsyanım aramızdaki yollara…
Yüreğim hasretinle yanıp tutuşurken
Her yeri alevlendiriyor esen rüzgar.
Bu gözler bu yürek bu şehir sensizliğe ağlıyor sevgilim…
 
İffetiyle, namusuyla, arıyla,

Ezelden güçlüdür Türk kadınları.

Toplumdaki en mukaddes yeriyle,

Ezelden güçlüdür Türk kadınları.



Görevini bilir, yan gelip yatmaz,

Ahlâka, töreye aykırı gitmez,

Modaya, boyaya itibar etmez,

Ezelden güçlüdür Türk kadınları.



Yokluğa şükredip yaşayan onlar,

Soğuk kış ayları üşüyen onlar,

Sırtlarında mermi taşıyan onlar,

Ezelden güçlüdür Türk kadınları.



Vatanını söz söyletmez, savunur,

Türklüğüyle, dini ile övünür,

Köpek değil, yavrusuyla avunur,

Ezelden güçlüdür Türk kadınları.



Maymun soyluları hırlatmasınlar,

Üzerine çamur fırlatmasınlar,

Mübarek adını kirletmesinler,

Ezelden güçlüdür Türk kadınları.



OZAN NİHAT, geri dursun densizler,

Makyaj yapsın, kedi sevsin dinsizler,

Ayağına toz olamaz donsuzlar,

Ezelden güçlüdür Türk kadınları...​
 
Meğer seher yelleri de kırarmış başakları,
Umutlarda hep hanımeli açmazmış.
Düşünceler,sarıp sarmalarmış solmuş baharları..


Anılara küskün görüntülerde yaşarmış meğer düşler,
Ve geceler,hep yıldızları gizlemezmiş koynunda,
Hasretlere tutsak olurmuş karanlığın
kolları..

Meltem değilmiş tüm rüzgarların ismi meğer,
İsmi martı değilmiş,
Beyaz olan tüm kuşların..

Sırlar taşımazmış gündönümleri uzaklara her zaman,
Kolay değilmiş her bilmece,
İri sorular varmış yüreklere saplanan..

Nankör diye haykırırmış,
Saatler her geçen an'a,
Meğer arkadaş değilmiş akreple yelkovan..

Ağacın dalında filizlenirmiş meğer sevda,
Yalnızlıkmış kökleri,
Ayrılıkmış derinlere uzanan..

Şimdi sanma yalnız senin gözlerinde geziyor nemli bulutlar,
Yalnızlık doruklarından çığ gibi yıkıldığında,
Erkekler de ağlarmış inan.
Olsa da göz pınarları ıslanmadan..​
 
SENSIZ OLMUYOR
Yanlizlik artik zor geliyor bana...
Hic birseyin anlami yok sen olmayinca...
Kalbim senle,Ellerim boslukla dolu...
Gözlerim caresiz,Yüregim sessiz...
Sen olmayinca,Ben yetim,Ben öksüz...
Cicekler,acmaz.Güller solmus...
Bülbüller konmaz dalina...
Geceler yildizsiz,Aysiz...
Gündüzler soguk,Günessiz...
Dostlar vefasiz,insanlar vicdansiz...
Sarkilar anlamsiz,Kelimeler yetersiz...
Sokaklar karanlik,Ben caresiz...
Yüregim sensiz,Rüyalarim anlamsiz...
Iste birtanem,senin yoklugun neye mal oluyor...
Birde sen görsen,duymakla olmuyor iste...
Seni seviyorum GÜLÜM..Herseye ragmen buda bana yetiyor
 
...............HANİ.............

HANİ BAĞLILIĞIMIZ VARYA ANLAŞILAMAYAN BİR TÜRLÜ
BİRBİRİMİZE BAĞLAYAMADIĞIMIZ İPİN UCUNU DÜĞÜMLERİ BİR
TÜRLÜ ATAMADIĞIMIZ HER ATMAYA ÇALIŞTIĞIMIZDA BİR BAŞKA
YERDEN KOPAN,VE HER KOPTUĞU YERDEN BİR TÜRLÜ
BAĞLAYAMADIMIZ BAĞLILIK...

HANİ ARZUMUZ VARYA HER NEDENSE HERŞEYE KARŞI SON
DERECE GÖSTERİP BİZE GELDİĞİ ZAMAN BİR TÜRLÜ
GÖRÜNMEYEN BİR TÜRLÜ SEZDİRİLMEYEN BEDENİMİZDE VE HER
DEFASINDA ZORLA İNATLA ARZU ETTİĞİMİZ YALANINA
BİRBİRİMİZİ İNADIRDIĞIMIZI SANDIĞIMIZ ARZUMUZ...

HANİ MUTLULUĞUMUZ VARYA BİR TÜRLÜ BİZİM OLAMAYAN HER
DAFASINDA BAŞKALARININ KOYNUNA KAÇAN VE HER KAÇIŞINDA
BİZE MUTSUZLUK OLARAK DÖNEN HER DÖNDÜĞÜNDEDE BİZİ
BİRBİRİMİZDEN GİT GİDE UZAKLAŞTIRIP BAŞKA YERLERDE
ARADIMIZ MUTLULUĞUMUZ...

HANİ AŞKIMIZ VARYA ADI BİLE İNSANI HEYACAN HUZUR
SEVİNÇ VEREN AMA BİZE SADACE ACI NEFRET GÖZYAŞI VEREN
ARTIK ANLAMINI BİZDE YİTİRİP BAŞKALARININ AŞKLARIYLA
YETİNMEYE ÇALIŞTIĞIMIZ HER YETİNDİĞİMİZİ SANDIĞIMIZDA
BİZE DAHA ÇOK YARA AÇAN HER YARADA KAPANMAZ KAPANAMAZ
DERİNLİKLTE OLDUĞUNU BİR KEZ DAHA GÖSTEREN AŞKIMIZ...

HANİ BİZ VARYA ASLA BİRBİRİMİZİ SEVMEYEN AMA BİR TÜRLÜ
BUNA CESARET EDİP SÖYLEYEMEYEN HER DAFASINDA BEN SANA
AŞIĞIM BEN SENİ DELİ GİBİ SEVİYORUM DEYİP OYUN
OYNADIĞIMIZ AMA İÇİMİZDE KOPAN FIRTINALARI HİÇE
SAYARAK KENDİMİZİ BİR ŞEKİLDE BU OYUNA DAHİL ETTİĞMİZ
BİZ VARYA...

ARTIK OLMAYACAK NE BAĞLILIĞIMIZ, NE ARZUMUZ, NE
MUTLULUĞUMUZ, NE AŞKIMIZ NEDE BİZ !!ARTIK HERKES
İÇİNDEKİNİ DÖKECEK ARTIK!!HERKES KENDİ TOPRAĞINDA
ÖLECEK VE GÖMÜLECEK
 
Ben Seni Beklerim

Ben seni beklerim
Inan bana...
Sonsuzla beraber otururuz karşı kaldırımda
Arabalar geçer gider, güneş doğar batar
Ben, yine seni beklerim.

Arada bir içim sıkılır
Kırılırım sana, bana hiç bakmamana
Gülmene, ama sadece dudaklarınla
Gelmene, ama başkalarına
Sevmene, ama herkesten fazla değil
Ben seni, bu umarsız halinle beklerim.

Uzatırım ellerimi zamanlı zamansız
Kalır havada...
Ne yapacağımı bilemem, kaybetme korkusuyla
Bir laf atarım ortaya ve gülerim kahkahalarla
Yalandan da olsa
Ben seni, çaresiz kapılarda beklerim.

Ruhum titrer, üşürüm mavi akşamlarda
Çok üşürüm
Sarılmak isterim, doygun sevdana
Sığınmak isterim, kalbinin az köşesine de olsa
Yetinmek isterim, yetmeyeceğini bile bile
Ben seni, bencilce beklerim.

Yıldızsız gökyüzünde ay oluveririm
Pencereden izlerim, acırım kendime
Ben senden, ben herkesten uzağımdır artık
Olsun... Zaten,
Ben seni, uzakta beklerim.

Beyaz bir karanfile bürünür bazen sevgin
Her kıvrımı bir yürek atışı
Vurgun güzelliğinden sonra
Bırak koparmayı, dokunamam bile
Dokununca kan damlar,
Kıyamam
Ben seni, koklamadan beklerim.

Ben seni beklerim...
....
Kaç zaman sonra,
Hangi sonsuzluk uçurumunda
Bilemem ama...
Ben yine seni,
Ben hep seni, ...
....
Beklerim...
 
Bu Görsel Silinmiş veya Bulunamadı!
Seninle görüşmek nasıl olacak?
İçimde birikmiş bu hasret yeter
Tüm rüyalarımın rengi solacak
Bir dal çiçeğimi kabul et yeter

Sen beni yürekten sevmezsen bile
Yüzüme birazcık gülümse yeter
Aşkıma karşılık vermesen bile
Yaralı kalbimi incitme yeter

Bir gün gözlerimi yaşlı görürsen
Acı çektigimi hatırla yeter
Eğer düşünür de merhaba dersen
Seni sevdiğimi unutma yeter
 
Bir gün sana dönmek için almamıştım onca yolu, biliyorum.
Ama, döndüm işte...
Zaten hep öyle olmamış mıydı?
Nasıl oldu da bunca acıdan sonra hala seni seviyorum, bilmiyorum..
Hep öyle oldu zaten...
Sen üzdün, ben sevdim..
Ben seni, üzdüğün için sevdim sen, seni sevdiğim için üzdün...

Seni unutmak için bu şehirdeyim.
Seni unutmak için kaçmıştım sevdiklerimden, sevenlerimden.
Sanırım, apar topar kaçarken kendimi unutmuştum kaçtığım yerde ve belki de bu yüzden unutamıyordum bir türlü seni.
İşte bu yüzden hep dönüp dolaşıp geldiğim yerde, yine kendimi buluyordum.
Kendimi her bulduğum yerde, birdaha sana ölüyordum...
Söyledim ya, üzdün beni.
Yavaş yavaş kaybettim seni.
Önce ellerini kaybettim, çok zaman geçmeden başka elleri tuttu ellerin.
Sonra gözlerini, sonra da dudaklarını...
Şimdi üçüncü tekillerle öpüşürken kapanıyor gözlerin...
Ben hep sevdim, sen üzdün.
Sen hep üzdün, ben sevdim.
Ben sevdim sen üzdün.
Sen üzdün, ben sevdim.
Ama bu gün belki de inanarak söylüyorum.
...SENİ UNUTTUM...
Evet, artık sevmiyorum seni, çık git aklımdan.
Kusura bakma ama bu sefer dönüş seferlerini iptal etti yüreğim aldığım onca yolun...
Bu defa inanmıyacağım sana, sana inanan kimse kalmasa bile kanmayacağım...
Kimse kalmasa da sana ağlayan, ağlamıyacağım sana.
Ellerin sonsuza kadar boş kalsa da boşluğa sarılacak hep ellerim...
Seni sevmiyorum, git artık...
Git artık n'olur yoksa''m'' kayacak bütün seni sev(m)iyorumlardan...
Git artık...
SENİ SEVİYORUM, GİTSENE...
 
Aşka direnecek kadar zayıflamadım daha.
Törensel öpüşler hep yerini bunalımlı susuşlara bırakır
İnsanın ayrılığa meyilidir aslında
Acıları yeni acılarla değiştirmesinin sebebi...
Eksik , boş ve çaresiz hissettirir kendini insan.
Tebessümlerinin arkasına gizler çıkarttığı parçaları..
Fakat gerek yoktur hiçbir ateşe güneş doğduğunda.
Sessizliğinde dökülür eski aşkların parçaları...
Kendi acizliğinin , zamanında eksik bırakarak
Aynı anda aynı yüreğe iki sevda sıkıştırma başarısızlığının kanıtıdır.
‘’Sen bana göre çok iyisin’’ cümlesinin açılımı...
Aşka direnecek kadar zayıflamadım daha,
Dalgaların kıyısına yazmadım hiç adını ,
Fakat gelgitlerim öyle çoktu ki ,
Silmek için yetmedi gözyaşım...​
 
Bir tek şeyi unutma !
Seni sevdim ben.
Kalbim şimdi bir sokak çocuğu
Kelebekleri göç etti gönlümün
Issızlaştı hayat sanki
Sanki, sabahı eksik şiirlerimin.
Sanki, gecesi hep kanayan bir yara
Ve sanki, artık hep kanayacak...
Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim
Çare yok, ağlayacak.

Bir tek şeyi unutma !
Seni sevdim ben.
Kapıları kendime ben açamadım
Ya da yanlış saatlerde bekledim gelmeni
Düşünüyorum da sen gideli ne çok yalnızım...
Sarmaşık aşkın sarısında kaldım, sarılamadım.
Savunamadım seni kimselere
Anlatamadım seni kimselere
Kimsesiz kaldım,
En çok da sensiz...

Bir tek şeyi unutma !
Seni sevdim ben.
Sana uyumak,
Sana uyanmaktı hayat.
Sıratını geçtim yaşarken korkmadan
Korkumu geçtim cesaretle, ihanetle
Berduş bir yalan masumiyeti öptüm bile bile
Tek sen gitme diye
Sonbahar oldum yaprak yaprak
Ağaç oldum köklerimi unutarak
Tesellisiz bir geceye fırlatıldım
Kalbimi dar kafese kapatarak
İçimdeki bir kanarya
Hiç susmadan ağlayacak

Bir tek şeyi unutma !
Seni sevdim ben.
Yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak
Seni sevdiğimi bağırdım mehtabına
Beyazında akladım bulutunun
Mavi mavi sevdim seni içim kan ağlayarak

Bir tek şeyi unutma !
Seni sevdim ben.
Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?

Bir tek şeyi unutma !
Seni sevdim ben
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak...
 
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan…
Bırakıp ardında hayatın anlamlarını…
Yol almalı kendi bilinmezliğine doğru,
Hep ağır gelir ama doğruyu söyler yürek..
Güneş batmadan aşmalı bu yüzden,..
Hasretin yamaçlarını….

Vakti geldiğinde gitmeli insan …
Unutup tüm amaçlarını…
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan,
Uzanıp sevda kıyılarına sarılmalı güneşe…
Günlerce yatmalı, günlerce kalmalı,..
Yıllarca yanmalı…
Yakmalı hasretin her çeşidini.
Savurup küllerini denize…
Kaçmalı…

Vakti geldiğinde gitmeli insan…
Öte diyarlara uçmalı.
Gelip oturmuş yüreğinin tam da ortasına..
Durup, git Seden , duymaz..
Duygu kimin?, sevda kimin?
Ezilmiş altında kanayan yürek kimin?..
Durdurup, bak desen bakmaz.
Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan…

Ne güzelde bakıyor güneş sımsıcak,
Yüzü gülüyor aynasında tüm şehrin.
Bu neyin manasıdır ki;
Birazcık naz yapıpta dur diyemiyor yüreğin…
Havası kapkara olmalı artık,
Kalbi siyaha boyanmış bu şehrin.
Ekmeği kara , suyu kara,

Vakti geldiğinde gitmeli insan…
Bırakıp yüreğini uzaklara…
Her şey durulur belki ve vurulur sevgin,..
Kaybolur hasret yok olursun sen.
Ağlamak sızlanmak fayda etmez artık
Çevirip gözlerini arkaya bakmak olmaz
Sığmıyorsa için içine olduğun her an…
Öyle bir başına kalmak olmaz.

Kalmak ağır geldiğinde gitmeli insan…
 
Bir ayrılık uyandırır beni senden
Bir şehir geçer içimden
Ayrılık acısı omuzlarımda
Gurbetin sızısı gönlümde
Ve tasası kurumuş çatlak dudaklarımda
Ay’dan uzak batan güneşin.

Ayrılık;
Hüzzam bir şarkı, lirik bir beste
Notalanıyor hıçkırıklar
Düğümleniyor nefese
Halbuki tebessümlerim! ! !
Dağlar kadar çığlığı gizli mağrurluğumda

Gidiyor kalbi cam kırıklarıyla yüklü
Azap tarlasında kalıyor kalan
Yalan vallahi yalan kalışım
Bu şehrin mavi gözlü gecesinde takılı hüzün
Gitme, hayalin kor olur içime! .

Soluyorum seni bu şehrin gecesinden
Ne olurdu öpebilseydim kirpiklerinden! .
 
Baktığım yerlerde sen varsan ,
Hiçbir zaman aklımdan çıkmadıysan,
Umut dolu gözlerle sana baktıysam,
Bilki sana aşığım,

Rahat günüm yoksa,
Aşkım hep platonik olansa,
Artık sensizliğe dayanamıyorsam,
Bilki sana aşığım,

Kalbim senin için çarpıyorsa,
Hayatımda hep senin adın geçiyorsa,
Vicdanım sana sesleniyorsa,
Bilki sana aşığım.....
Şeniz Şeniz Şeniz
 
Çık gel bir kez daha
Bilmediğim o yerden
Çık gel
Ne olur koşarak hızlı hızlı
Duy sesimi
Duy haykırışımı
Bir telaş sarsın seni
Kabuslu bir rüyadan uyanır gibi çık gel
Sürükleniyorum camın dibine
Her zamanki gibi umutla bakıyorum
Sokak lambalarının loş ışıgına
Başı boş sokaklara
Gözlerim süzülüyor yolun girişine
Görüyorumki sen yoksun
Umudum tükenmek üzere
Sevdam bitmek üzere
Sevgilim olmasanda çık gel
bugün, yarın ve daha sonraki günlede
Sevgimizi anlatan, paylaşan o gece sisinde
Hiç değişmeyen o sevgi saatinde
Çık gel
Çık gel
Çık gel
 
SUSTUM… OYSA SÖYLENECEK NE ÇOK ŞEY VARDI…

Dipsiz kuyularda bırakıp gittin…
Haykırmak vardı ardından,
terk edilmişliğe isyan etmek,
etekteki taşları bir bir dökmek
ve sonra ağzıma geleni söylemek gidişine…
SUSTUM…

Oysa söylenecek ne çok şey vardı…
Hani düğümlenir ya insanın boğazına kelimeler,
hani anlatmak istersin de sözler tükenir
öyle çaresiz, öyle suskun…
Biliyorum
şimdi ne söylesem anlamsız gidişine…
Yolun sonunda bir ben;
Sana aşık, sana tutkun…
Canımı acıtırken yokluğun…
SUSTUM…

Oysa söylenecek ne çok şey vardı…
Ürkek ve çekingen bir çocuk gibi
bez bebeğimle saklanıp bir köşeye
hiç ses çıkarmadan öylece bekledim seni
Oysa gezdiğin her sokağın kaldırımında
dolanmalıydım ayaklarına bir taş misali
Sonra çıkıp da karşına
gözlerinin taa içine bakıp
'sadece sana sevdalı bu yürek' demek vardı…
SUSTUM…

Oysa söylenecek ne çok şey vardı…
Biliyorum dönmeyeceksin…
Sana uzanan ellerim hep boşluğa,
hep yalnızlığa dolanacak…
Ve biliyor musun böyle hayalini kurmak da güzel
yokluğuna sarılıp
Oysa çarem,
umudum,
yarınımdın…
Bundan sonra ne zaman konuşmak istesem
dudaklarıma bir mühür gibi konacaksın…
Sevdamı en çok anlatmak istediğim suskunluğumsun artık…
BEN DE SUSTUM…

Oysa söylenecek ne çok şey vardı…
 
Gec kalmis olmaliyim, bunlari sana yazmak icin
En cok küskün halini severdim, biliyormuydun?
Küsünce seni daha cok sevdigimi hissederdim
Gittiginden beridir ne sarkilar ezberledim, ne türküler söyledim, ne siirler yazdim
Hep sanaydi yollarim, hep sana tastim, hep sana aktim
Tüm bunlari biliyormuydun?
Bilseydin, severmiydin beni?
Yoo, yok, sanmam...
Sinemaya bile tek basina gittim
Kafelerde yalniz, yollarda bile tektim
Herkes ciftken, tek yasamak zor geliyor, bunu da biliyormuydun?
Kimlerle vakir geciriyorsun?
Mutlumusun?
Mutlusundur umarim mutsuz degilsen, ki benimle mutlu oluyorsan eger...
Yoo, yok, sanmam...
Mutlu olsan benim yanimda kalirdin, gitmezdin, degil mi?
Fotografin da yok bende
E ben seni hep özlüyorum ama...
Iyi ki aklimi yitirmemisim, seni daima hatirliyorum
Istedigim an, istedigim saatte hatirlama gücüne sahibim
Sana sarkilar yazmak ne güzel, bir gün dinletecegim diye avutmak kendimi
Bazen küserdin, kendini geriye cekerdin, kapatirdin kalbini
Olsun ya
Hic dert etmezdim, cünkü bilirdim yine geri dönecegini
Simdi gittikce uzaklastin
Kac yil, bilmem kac ay gecti?
Toplasan kac gün eder sensizlik?
Hic hesapladin mi?
Simdi dönmek zor geliyor, kendimden biliyorum...
Belki de tek yolumuz görüsmemek, kabullenmek yoklugunu
Yokmus gibi yasamak, anlamak yalnizligi
Şiirler yazmak daima...
Gittikce uzaklasiyorsun
Dur artik, ne olur
Daha fazla gitme.....
 
yalnizliktop0ccfm4ir3yv8.jpg


''Aldanma cesur durduğuma
Yalandır gözlerim...bakma
Tutarsız,
Belli-belirsiz sözlerim...kanma
Soluk soluğa hasretliğim yorar,dayanamazsın
Ağlarsan,karışmam...
Ağlarsan;
Susturmam!!!''

Emanetti garip yüreğim bir ihtimal gelişine,
Ve gel(e)medin diye kalakaldı en diplerde.
Çıkamadı...
Yolunu kaybetti,doğruyu bulamadı...
Yumdum gözlerimi korkusuz,sımsıkı tutundum iplere
Öne...Arkaya
Öne...Arkaya
Sallandım uzunca bir süre

Ya kayıp düşersem...tutmaz mısın?
Tutmazsın...
Açtım gözlerimi,
Karşımda birini bulmayı beklerken,
Karşımda SEN i bulmayı beklerken,
Buz gibi bir yokluk çarptı yüzüme
Sokuldu koynuma,usul usul sızdı içime...

Dinmeyen yaş yürek yakar ya,buz gibi yokluk da can koparıyor candan
Bilesin...

Değişsin yönü rüzgarların ,
Ve değmesin yüreğime bakışların
Gidiş olsun yolun,
Bitiş olsun...
Resmedeyim sözlerini kalbime,
Unutulmasın,yadigar kalsın vedalar
Dilinden...yüreğime
Ellerin dokunmasın saçlarıma,ki alışması kolay olsun
Gidişin umudum olsun
Bu son olsun!!!

Bırak beni
Bırak da düşeyim gözlerinin orta yerinden ait olduğum yere...
 
X