- 20 Şubat 2016
- 37
- 18
-
- Konu Sahibi LadyBrietta
- #1
merhaba canım =) güzel bir konuya değinmişsin çünkü çoğumuzun yaşadığı şeyler bunlar... okurken "bende" dediğim yerler oldu. Arkadaşım bile yok diyorsun ama samimiyetini buradan hissettim. sanki karşımdasın yüz yüze konuşuyor gibiyiz... herkesin kayıpları, yitirdikleri oluyor inancını boşa çıkaran birileri ve pişmanlıkları oluyor. dost diye sarıldıklarımız, sevip tüm umutlarımızla bağlandıklarımız oluyor. Bende zor günler geçirdim ve hani derler ya dertler geldi mi üst üste gelir diye hah işte aynen öyleydi ve elimden gelen bir şey yoktu sadece elimi açıp bazılarını Allaha havale ettim ve Allahtan sabır diledim... Sabrım da oldu şükrüm de. " İnsan kırıldığı zaman insan olduğunu hisseder, kırdığı zaman değil " Tüm kırgınlığına rağmen yaşamaktan vazgeçme. İnan her şey geri geliyor, sana bir şey olmasın =) stresli sıkıntılı olduğumuzda her insan farklı şekilde stresini dışa vurur. Kimi farkında olmadan kendine zarar verir, kimi yemek yer kilo alır ( bu benim de favorimdir) ne olursa olsun bu senin bir şeylerden utanmanı gerektirmez. Kilo aldın diye çirkin olmazsın nice yüreği çirkinler kir pas içinde olanlar başını eğmeden gezebiliyorsa senin böyle sebeplerle eve kapanıp daha da kötüsü içine kapanıp kötü şeyler düşünmeni istemiyorum kabullenemiyorum. Lütfen kendini üzme. 2 yıl sana sadece 2 yıl kaybettirir ama böyle umutsuz olursan daha çok şey kaybedersin. Güzel şeyler düşün her şey güzel olsun =) söz ver bana
Büyüyünce gececek insallah.Benımde derdım klasik aslında çalışan anne olmak ve vıcdan...
Burda cok konular okudum hatta açtım dertlestım arkadaslarla ama malesef yınede ıcım oyle huzursuzki
Hem kendı ayaklarım üzerinde durup sigortamı ödemek ıstıyorum hemde çocugumu bırakıp gıttıgım ıcın her sabah ayrıbır vicdanla boğuşuyorum ve 2,5 senedir durumumum bu cok yoruldum
ben de böyle bir konu açmak için dolaşırken tesadüf benim yapmak istediğimi çoktan başka bir arkadaş yapmış diye sevindim ama aktif bir konu başlığı olmamış üzüldüm.seninle aynı durumdayız.samimiyetine inandığım acaba şöyle mi düşünür böyle mi düşünür vs demeyeceğim rahatça her şeyimi anlatacağım bir arkadaşım ne yazık ki yok.arkadaşlarım var ama benim içimi anlatacağım kadar güveneceğim dertleşeceğim biri yok.anlatımlarım sadece yüzeysel kalıyor.hadi tekrar aktif olun açtığınız konuya geri dönün . dertleşelimMerhaba hanımlar. Benim bu konuyu açmaya çok ihtiyacım vardı ve düşündüm ki benim durumumda olan birçok arkadaşımız da vardır. Ben asosyal bir insanım. Hayatımda olan olumsuzlukları paylaşabileceğim hiç arkadaşım yok. Benim gibi yalnız ve bunalmış arkadaşlarla burada dertleşir,sorunlarımıza çözüm buluruz diye düşündüm. Fakat lütfen zaten sorunlarını paylaşmak için burada olan arkadaşlarımıza moral bozucu yorumlar yapmayalım. Kimseyi de buradan yardım etmeden göndermeyelim. Hiçbirimiz birbirimizi tanımıyoruz ve belkide en yakın arkadaşımıza karşı olduğumuzdan daha rahat olabiliriz burada. Lütfen kimse kimseyi yargılamasın. Unutmayın ki herkesin hayata bakış açısı ve doğruları farklıdır. Umarım hepimize faydalı olur :)
anlatmaya bir yerden başlayabilirsin:)Derdim cok ki hangisine yanayım?:-(
Benımde derdım klasik aslında çalışan anne olmak ve vıcdan...
Burda cok konular okudum hatta açtım dertlestım arkadaslarla ama malesef yınede ıcım oyle huzursuzki
Hem kendı ayaklarım üzerinde durup sigortamı ödemek ıstıyorum hemde çocugumu bırakıp gıttıgım ıcın her sabah ayrıbır vicdanla boğuşuyorum ve 2,5 senedir durumumum bu cok yoruldum