- 12 Eylül 2012
- 156
- 55
- Konu Sahibi Suslupuslum
- #1
Merhaba hanımlar. Ben 31 yaşındayım. 5 yıldır çalışıyorum ve birbuçuk senedir bu işyerindeyim.
İşyerinde sorun yaşamamla ilgili daha önce de konu açmıştım. İki oda arkadaşım vardı. Odada da iki ayrı iş. Benim talebimle iş bölümü yapmıştık. Ben üzerime düşeni fazlasıyla yaptım. Ama diğer işin zamanı gelince bana yıkmaya çalıştılar.Bununla ilgili üst müdürün yanına çıktık. O an da bizim şube müdürümüz yoktu vekalet edende hakim değildi konuya. Bende ciddi manada kendimi ifade edemeyişimdem- ağladım falan- müdür bana kızdı. Çünkü o öyle bir iş bölümünden habersizdi, oda arkadaşlarım eskiler . Ben 1 yıllığım. Beni sorunlu gördü anlamadı.
Aradan 4 ay geçti. Aynı sorunla yine çıktık ve yine bizim müdür yok ve ben yine haksızım. Bu arada ben yerimin değişmesini istiyorum değiştirmiyor.
Oda arkadaşım benim çözemeyeceğim bir şey için benle tartıştı. Söylediği de her zamanki gibi burda işler kavgayla çözülüyor. Sesler yükseldi vs. Müdür yardımcısı şube müd. falan duydu. Çok sinirlendim Müdür yardımcısına beni artık burdan alın diye gittim. Üst müdürle konuştu müdürler ihtiyaç vardı zaten bende orayı istiyordum beni oraya aldılar. 4 aydır sorunsuz mutlu çalışıyorum.Tabi ben mutlu çalışıyorum kendimce ama arkamdan dönenlerden haberim yok. (((Eski işyerimde de sorun yaşamıştım .Yine kız istediğini yaptırmak içim benim özenli hassas çalışıyor oluşumdan bahane bulup haftasında benle tartışmıştı mesela . Bir yıldır birlikte çalıştığıyla tartışmayın. Şefim o zaman insanları idare etmeyi öğren demişti)))
Üst müdür ilk başladığımda hanım oturup kalkmasını bilen Çalışkan diye beni nitelerken şimdi iş yapmak istemeyen kavgacı olarak görüyor.
Geçen bir sertifika dağıtımı vardı personele.Üst müdüre o an önde oturduğundan benim vermem gerekti sırayla sertifikaları. 30 metrekare bir oda ve anca 15 kişiydik bir masa etrafında. Ben öncesinde sırası gelecek olana işaret ettim adını söyledim duymuyorsa arkadaş aracılığıyla ilettim. Güldüm falan. Diyeceğim şu. Ben çok güleryüzlü espirili dışarıdan bakıldığında rahat görünen biriyim. Aslında davranışlarımda kendimi tartıp hareket etmediğimi düşünüyorum.Çünkü mesela müdürün yanına çıktığımızda da iki cümle kurup susup onu dinlemedim. O kadar anlatmaya çalıştımki. Oda arkadaşlarım ise konuşmadan haklı çıktılar.Dışarıdan deli gibi mi görünüyorum acaba da diyorum. Çünkü ağır başlı insanları görünce özeniyorum. Onların sözüne daha çok değer verildiğini görüyorum. Bu hareketlerle kendimi değersizleştirdiğimi düşünüyorum.
Birde bu eski oda arkadaşımla ikimizde aynı ile tayinciyiz. Onun o işyerinde de tanıdıkları var. İnsanları da öyle güzel işleyen dolduran biridir.
Bunları ailemle paylaşıyorum bir de size yazayım dedim.
İşyerinde sorun yaşamamla ilgili daha önce de konu açmıştım. İki oda arkadaşım vardı. Odada da iki ayrı iş. Benim talebimle iş bölümü yapmıştık. Ben üzerime düşeni fazlasıyla yaptım. Ama diğer işin zamanı gelince bana yıkmaya çalıştılar.Bununla ilgili üst müdürün yanına çıktık. O an da bizim şube müdürümüz yoktu vekalet edende hakim değildi konuya. Bende ciddi manada kendimi ifade edemeyişimdem- ağladım falan- müdür bana kızdı. Çünkü o öyle bir iş bölümünden habersizdi, oda arkadaşlarım eskiler . Ben 1 yıllığım. Beni sorunlu gördü anlamadı.
Aradan 4 ay geçti. Aynı sorunla yine çıktık ve yine bizim müdür yok ve ben yine haksızım. Bu arada ben yerimin değişmesini istiyorum değiştirmiyor.
Oda arkadaşım benim çözemeyeceğim bir şey için benle tartıştı. Söylediği de her zamanki gibi burda işler kavgayla çözülüyor. Sesler yükseldi vs. Müdür yardımcısı şube müd. falan duydu. Çok sinirlendim Müdür yardımcısına beni artık burdan alın diye gittim. Üst müdürle konuştu müdürler ihtiyaç vardı zaten bende orayı istiyordum beni oraya aldılar. 4 aydır sorunsuz mutlu çalışıyorum.Tabi ben mutlu çalışıyorum kendimce ama arkamdan dönenlerden haberim yok. (((Eski işyerimde de sorun yaşamıştım .Yine kız istediğini yaptırmak içim benim özenli hassas çalışıyor oluşumdan bahane bulup haftasında benle tartışmıştı mesela . Bir yıldır birlikte çalıştığıyla tartışmayın. Şefim o zaman insanları idare etmeyi öğren demişti)))
Üst müdür ilk başladığımda hanım oturup kalkmasını bilen Çalışkan diye beni nitelerken şimdi iş yapmak istemeyen kavgacı olarak görüyor.
Geçen bir sertifika dağıtımı vardı personele.Üst müdüre o an önde oturduğundan benim vermem gerekti sırayla sertifikaları. 30 metrekare bir oda ve anca 15 kişiydik bir masa etrafında. Ben öncesinde sırası gelecek olana işaret ettim adını söyledim duymuyorsa arkadaş aracılığıyla ilettim. Güldüm falan. Diyeceğim şu. Ben çok güleryüzlü espirili dışarıdan bakıldığında rahat görünen biriyim. Aslında davranışlarımda kendimi tartıp hareket etmediğimi düşünüyorum.Çünkü mesela müdürün yanına çıktığımızda da iki cümle kurup susup onu dinlemedim. O kadar anlatmaya çalıştımki. Oda arkadaşlarım ise konuşmadan haklı çıktılar.Dışarıdan deli gibi mi görünüyorum acaba da diyorum. Çünkü ağır başlı insanları görünce özeniyorum. Onların sözüne daha çok değer verildiğini görüyorum. Bu hareketlerle kendimi değersizleştirdiğimi düşünüyorum.
Birde bu eski oda arkadaşımla ikimizde aynı ile tayinciyiz. Onun o işyerinde de tanıdıkları var. İnsanları da öyle güzel işleyen dolduran biridir.
Bunları ailemle paylaşıyorum bir de size yazayım dedim.
Son düzenleme:
sırlarınızı anlatmayacak ve başkaları hakkında dedikodu yapmayacaksınız. (iş arkadaşlığı ipin üzerindeki cambaz gibi olmayı gerektirir ve alta hayat kurtaran bir file olması gerekir o da insana yatırımdır). 
