- 30 Haziran 2008
- 3.715
- 304
- 36
Meltem Hanım, yazım uzun. Ama nolur okuyun. Yazdıklarım kendini çaresiz bir insanın hikayesi. Size şimdiden teşekkürlerimi sunarım.
Meltem Hanım, sağlık topiğinde de bahsedeceğim bu konuya benzer bir konu açmıştım. Burda da size danışmak istiyorum. Ben 2002-2003 yılından beri fiziksel bir ağrı hissediyorum dizlerimde. 2 kez ameliyat oldum. İkinci ameliyatımı 2 ay önce geçirdim. Dizimde bir sinir yumağı vardı ve ağrının sebebinin o olduğu söylendi ama (hiç unutmuyorum, ameliyat olmadan önceydi) ben o bölgeye sinir uyuşturucu iğne yediğim halde o ağrıyı yine de hissettiğimi söylüyordum. Doktorum beni ameliyat etmek istemediğini söylese de nihayetinde ben ameliyat oldum. Her sabah uyandığım da ilk yaptığım şey, beynimi direk dizlerime yönlendirmek oluyor. Bunu yapmak istemiyorum ama oluyor, engelleyemiyorum
Yoksa bu psikolojik mi?
Bunu düşünmek beni delirtiyor. Psikiyatr ilaçları da kullandım, psikoloğa da gittim ama %100 bir iyileşme yok ruhumda ve bedenimde. Şu an sürekli psikiyatre ve psikoloğa gidesim geliyor, kendimi bu düşünceden de soyutlayamıyorum.
Kendime güvenimi kaybettim.Yol yürümeye korkar oldum.Çevremdekilerin -bitmedi senin şu hastalığın- demeleri de cabası tabi.
Üniversiteyi kazandım ama gitmeye korkuyorum
Nolur bana bir yol gösterin.Çünkü gerçekten çok çaresizim. Kendimi sürekli telkin ediyorum ama siz uzmansınız.Sizin ağzınızdan duymak istiyorum, kendimi nasıl telkin etmem gerektiğini.
Bayramdan sonra okul için yerleştiğim ile gideceğim. Çok rica ediyorum, gitmeden önce moral olması için neler yapabilirim? Lütfen beni yorumsuz bırakmayın.
Meltem Hanım, sağlık topiğinde de bahsedeceğim bu konuya benzer bir konu açmıştım. Burda da size danışmak istiyorum. Ben 2002-2003 yılından beri fiziksel bir ağrı hissediyorum dizlerimde. 2 kez ameliyat oldum. İkinci ameliyatımı 2 ay önce geçirdim. Dizimde bir sinir yumağı vardı ve ağrının sebebinin o olduğu söylendi ama (hiç unutmuyorum, ameliyat olmadan önceydi) ben o bölgeye sinir uyuşturucu iğne yediğim halde o ağrıyı yine de hissettiğimi söylüyordum. Doktorum beni ameliyat etmek istemediğini söylese de nihayetinde ben ameliyat oldum. Her sabah uyandığım da ilk yaptığım şey, beynimi direk dizlerime yönlendirmek oluyor. Bunu yapmak istemiyorum ama oluyor, engelleyemiyorum
Yoksa bu psikolojik mi?
Bunu düşünmek beni delirtiyor. Psikiyatr ilaçları da kullandım, psikoloğa da gittim ama %100 bir iyileşme yok ruhumda ve bedenimde. Şu an sürekli psikiyatre ve psikoloğa gidesim geliyor, kendimi bu düşünceden de soyutlayamıyorum.
Kendime güvenimi kaybettim.Yol yürümeye korkar oldum.Çevremdekilerin -bitmedi senin şu hastalığın- demeleri de cabası tabi.
Üniversiteyi kazandım ama gitmeye korkuyorum
Nolur bana bir yol gösterin.Çünkü gerçekten çok çaresizim. Kendimi sürekli telkin ediyorum ama siz uzmansınız.Sizin ağzınızdan duymak istiyorum, kendimi nasıl telkin etmem gerektiğini.
Bayramdan sonra okul için yerleştiğim ile gideceğim. Çok rica ediyorum, gitmeden önce moral olması için neler yapabilirim? Lütfen beni yorumsuz bırakmayın.