- 8 Mayıs 2010
- 2.614
- 7
tavasın bir köyündeyiz, ablam ve küçüğüz ...(tavas yerine kaza derler da ha çok)
evin dış kapısı açılıyor bembeyaz bürgülü bir kadın basıyo avazı:
hahmana bullaaaaa, gııı .hahmana bıllaaaa ?(ananeme sesleniyomuşbiz bakıyoruz ne dedi kime dedi)
bigünde dayıma anahtar yetiştircem yanına gidiyorum ananem bağırıyo bana
gı seyirt, seyirtivesene ben durdum başka ne unutmuş dedim iyicene kızdı koşturuver hızlı ol diyormuş
seçmeleceler: ocaaa batassıca, harın, ilyen, cavurun ...., gelibbaa ,gidibbatırla, oluu gide zaaaa,
hincik önküye varısam makese gapdım gibi.....nedibbatırsınız, gafem bozuk,nahanda gözün körolma...
hadanda arkedeşle hoşcagalın,,,,
ben 6 yıl acıpayamda oturdum.ev sahibinin oğlu kanadadan gelmiş .ev sahibi bize diyorki osman bulunmuş gelmiş bizde oğlu kayıp zannetmiştik.birde ev sahibimiz abbovvvvv derdi şaşkınlık ifadesi.
canım ben acıpayamlıyım. şimdi başka şehirde oturuyorum ama :)
özledin mi acıpayamı :)
Ufakken bende babamın işi dolayısıyla acıpayamda oturdum. Osman Manisalı ilköğretim okulu vardı, orda okumuştum. Çok silik silik kaldı hafızamda ama oradan ayrılırken çok ağlamıştım.. :)
o okul bizim evin az yukarısındaydı.
çok özledim memleketimi...
canım ben acıpayamlıyım. şimdi başka şehirde oturuyorum ama :)
özledin mi acıpayamı :)
selam tatlım.evet çok özledim ben acıpayamı çok seviyordum.kızım acıpayam doğumlu. liseye yakın oturuyorduk.pancar ofisinin orda.tüm acıpayama sevgiler 6 yıl ekmeğini yedik