- 1 Aralık 2016
- 223
- 183
- 23
Arkadaşlar son 6-7 aydır belki daha fazla nişanlımla bazı sorunlarımız var. Öncelikle şunu söyliyim, ben haber vermeden bir şey yapmayan, nişanlımın sözünü dinleyen, işten eve, evden işe, çıkarsam bi yere onunla çıkarım öyle biriyim. Nişanlımda erkek olduğu için haliyle işten çıkınca, kahveye gider geceyi orda geçirir saat 12 civarı eve gelir.
Şimdi şöyle ki; bir kaç ay öncesinde biz her dakika telefonda konuşmaz mesajlaşmazdık, o çalışırdı bir öğle yemeğinde arardı mesela beni, daha sonra işten çıktığında arardı, kahveye gittiğinde de benimle ilgilenir, hadi onu geçtim eğer muhabbetteyse ilgilenemiyorsa da eve geldiğinde mutlaka gönlümü alır ilgi gösterirdi bana.
Ama şu son zamanlarda, yani resmen beni 6 gün boyunca hiç aramadığı bile oldu. Onun işi benim işim biz çok sık görüşemiyoruz, yani bir cumartesi bir de salı öyle söyliyim. Buluşup görüşemediğimiz için bize tek çare telefondan konuşmak kalıyor. Ama bu dediğim gibi, arıyorum mesela meşgule atıyor beni, ara diyorum eve gidince arıycam diyor ve de sonuç olarak aramıyor. Bazen ya diyorum tamam arkadaşlarınlasın kahvedesin anlıyorum ama bir gece ya bir gece de evde otur benimle ilgilen diyorum çocuk gibi her gün her gün ya sen benimle ilgilenmiyosun muhabbeti yapmak istemiyorum ama arada insanların ilgiye ihtiyaçları olur diyorum. O gece mesela özür diliyor haklısın diyor artık böyle olmayacak diyor ama gelin görün ki ertesi gün yine aynı. Özürleri günlük oluyor yani, o anı kurtarmak sadece. Bir şeye kızıyorum, gerçekten ağır konuşuyor mesela, gönlümü almasını beklerken bide üste çıkıveriyor. Birlikteyken benimle ilgili,ama insan göremeyince ilgisi azalır mı ki? Bu mesajlşamayı fazla sevmiyodu çocuksu buluyodu, ben mesela bu konuda kendimi törpüledim artık çok fazla çocuk gibi mesaj beklemiyorum ondan. Kahveden çıktığında beni ara bir sesini duyiyim yeter diyorum. Ama günlerce de aramıyor. Sadece günde tektük, işte nerdesin naptınız, seni çok seviyorum. Konuşmamız bundan ibaret. İşte yoruluyor biliyorum e gece olunca da haliyle uykusu geliyor. Ama kızlar şöyle ki bu beni öğlen arıyor, bazen aramayıp naptın diye mesaj atıyor, daha sonra işten çıkana kadar bişey yok. İşten çıkıyor eve gidip yemek yiyip kahveye gidiyor, kahvedeyken mesaj yok yada 1 2 tane. Ben bekliyorum eve gelsinde arasın beni konuşalım artık diye. Bu eve geliyor, eve geldim diyor işte bana tam ben bişeyler konuşucam sonuçta her insanın arada duygusal konuşmaya ihtyiacı olur bir bakıyorum uyuyakalmış. E ben ne anladım şimdi koskoca bir günün hangi kısmını bana ayırdı? Hiç. Arkadaşlarıyla oturdu yedi içti, çalıştı, gezdi. Ama beni aramaya vakit bulamadı. Sonra uyuyorum diye kızıyosun diyor bana alakası yok. Ben diyorum madem sen atıyorum 1 de uyuyakalıyosun o saatlerde uykun geliyor o zaman eve 10 da gel benimle de konuş öyle uyu diyorum, ama senin 1 de uykun geliyosa sen 12 12 bucukta eve geliyosun bana yarım saatin kalıyor koca günün içinde diyorum. Haksız mıyım siz söyleyin. Ben zaten onun gezmesine,kahvesine karışan bir kız değilim ne isterse yapar. Ama bu durumda, beni de bu kadar boşlamaya hakkı var mı? Resmen umursamaz bir insan oldu. Tanıyamıyorum artık bazen onu. Koskoca 24 saatlik günün içinde bana ayırdığı yarım saat bişey kızlar. Bana diyebilirsiniz belki çocuk gibi ilgi bekliyosun diye ama öyle değil, her gün her gün bunun muhabbetini yapan biri de değilim ama hepimizin ihtiyacı yok mu buna? Sanki 40 yıllık evliyiz, torun torba sahibi olmuşuz gibi. O kadar monoton, o kadar ilgisiz. Yahu daha biz nişanlıyız, yirmili yaşlardayız, bu kadar umursamamazlık, bu kadar sakinlik neden? Ha ama giyim kuşama karışmaya gelince, dışarı çıkmama karışmaya gelince, kıskançlığa, müdahale etmeye gelince o konularda üstüne yok. Ben bunun için zamanında olsun , hala olsun çok fedakarlıklar yaptım. Ondan bekliyorum şimdi biraz onu da yapmıyor. Bir tartışma çıkıyor, hiç benim gönlümü almaz sağolsun bide üzerine haklı olduğum halde ben almaya çalışıyorum gönlünü. Kaçan kovalanır derler ya şimdi işte ben kovalayan pozisyonundayım. Artık roller değişsin istiyorum, o benim üzerime düşsün, o beni özlesin, o benim ilgime ihtiyaç duysun, ben onun yerinde olayım istiyorum. Bu konuları onunla çok konuştum, özür diledi ama dediğim gibi ertesi gün yine aynı. Yani konuşarak değil, bende değişerek, ona bunu anlatabilirim ancak. Bana fikir verir misiniz, ona nasıl davranmalıyım, daha umursamazmış gibi ilgisizmiş gibi nasıl davranabilirim ki o benim peşimden koşsun biraz, yoruldum çünkü. Artık gerçekten değişmek istiyorum, değiştiğimi farkına varsın ve pişman olsun istiyorum. Kırıldığımı görsün, bu hareketlerine son versin. Lütfen bana fikir verin yardımcı olun. Çok uzun oldu, şimdiden teşekkür ediyorum..
Şimdi şöyle ki; bir kaç ay öncesinde biz her dakika telefonda konuşmaz mesajlaşmazdık, o çalışırdı bir öğle yemeğinde arardı mesela beni, daha sonra işten çıktığında arardı, kahveye gittiğinde de benimle ilgilenir, hadi onu geçtim eğer muhabbetteyse ilgilenemiyorsa da eve geldiğinde mutlaka gönlümü alır ilgi gösterirdi bana.
Ama şu son zamanlarda, yani resmen beni 6 gün boyunca hiç aramadığı bile oldu. Onun işi benim işim biz çok sık görüşemiyoruz, yani bir cumartesi bir de salı öyle söyliyim. Buluşup görüşemediğimiz için bize tek çare telefondan konuşmak kalıyor. Ama bu dediğim gibi, arıyorum mesela meşgule atıyor beni, ara diyorum eve gidince arıycam diyor ve de sonuç olarak aramıyor. Bazen ya diyorum tamam arkadaşlarınlasın kahvedesin anlıyorum ama bir gece ya bir gece de evde otur benimle ilgilen diyorum çocuk gibi her gün her gün ya sen benimle ilgilenmiyosun muhabbeti yapmak istemiyorum ama arada insanların ilgiye ihtiyaçları olur diyorum. O gece mesela özür diliyor haklısın diyor artık böyle olmayacak diyor ama gelin görün ki ertesi gün yine aynı. Özürleri günlük oluyor yani, o anı kurtarmak sadece. Bir şeye kızıyorum, gerçekten ağır konuşuyor mesela, gönlümü almasını beklerken bide üste çıkıveriyor. Birlikteyken benimle ilgili,ama insan göremeyince ilgisi azalır mı ki? Bu mesajlşamayı fazla sevmiyodu çocuksu buluyodu, ben mesela bu konuda kendimi törpüledim artık çok fazla çocuk gibi mesaj beklemiyorum ondan. Kahveden çıktığında beni ara bir sesini duyiyim yeter diyorum. Ama günlerce de aramıyor. Sadece günde tektük, işte nerdesin naptınız, seni çok seviyorum. Konuşmamız bundan ibaret. İşte yoruluyor biliyorum e gece olunca da haliyle uykusu geliyor. Ama kızlar şöyle ki bu beni öğlen arıyor, bazen aramayıp naptın diye mesaj atıyor, daha sonra işten çıkana kadar bişey yok. İşten çıkıyor eve gidip yemek yiyip kahveye gidiyor, kahvedeyken mesaj yok yada 1 2 tane. Ben bekliyorum eve gelsinde arasın beni konuşalım artık diye. Bu eve geliyor, eve geldim diyor işte bana tam ben bişeyler konuşucam sonuçta her insanın arada duygusal konuşmaya ihtyiacı olur bir bakıyorum uyuyakalmış. E ben ne anladım şimdi koskoca bir günün hangi kısmını bana ayırdı? Hiç. Arkadaşlarıyla oturdu yedi içti, çalıştı, gezdi. Ama beni aramaya vakit bulamadı. Sonra uyuyorum diye kızıyosun diyor bana alakası yok. Ben diyorum madem sen atıyorum 1 de uyuyakalıyosun o saatlerde uykun geliyor o zaman eve 10 da gel benimle de konuş öyle uyu diyorum, ama senin 1 de uykun geliyosa sen 12 12 bucukta eve geliyosun bana yarım saatin kalıyor koca günün içinde diyorum. Haksız mıyım siz söyleyin. Ben zaten onun gezmesine,kahvesine karışan bir kız değilim ne isterse yapar. Ama bu durumda, beni de bu kadar boşlamaya hakkı var mı? Resmen umursamaz bir insan oldu. Tanıyamıyorum artık bazen onu. Koskoca 24 saatlik günün içinde bana ayırdığı yarım saat bişey kızlar. Bana diyebilirsiniz belki çocuk gibi ilgi bekliyosun diye ama öyle değil, her gün her gün bunun muhabbetini yapan biri de değilim ama hepimizin ihtiyacı yok mu buna? Sanki 40 yıllık evliyiz, torun torba sahibi olmuşuz gibi. O kadar monoton, o kadar ilgisiz. Yahu daha biz nişanlıyız, yirmili yaşlardayız, bu kadar umursamamazlık, bu kadar sakinlik neden? Ha ama giyim kuşama karışmaya gelince, dışarı çıkmama karışmaya gelince, kıskançlığa, müdahale etmeye gelince o konularda üstüne yok. Ben bunun için zamanında olsun , hala olsun çok fedakarlıklar yaptım. Ondan bekliyorum şimdi biraz onu da yapmıyor. Bir tartışma çıkıyor, hiç benim gönlümü almaz sağolsun bide üzerine haklı olduğum halde ben almaya çalışıyorum gönlünü. Kaçan kovalanır derler ya şimdi işte ben kovalayan pozisyonundayım. Artık roller değişsin istiyorum, o benim üzerime düşsün, o beni özlesin, o benim ilgime ihtiyaç duysun, ben onun yerinde olayım istiyorum. Bu konuları onunla çok konuştum, özür diledi ama dediğim gibi ertesi gün yine aynı. Yani konuşarak değil, bende değişerek, ona bunu anlatabilirim ancak. Bana fikir verir misiniz, ona nasıl davranmalıyım, daha umursamazmış gibi ilgisizmiş gibi nasıl davranabilirim ki o benim peşimden koşsun biraz, yoruldum çünkü. Artık gerçekten değişmek istiyorum, değiştiğimi farkına varsın ve pişman olsun istiyorum. Kırıldığımı görsün, bu hareketlerine son versin. Lütfen bana fikir verin yardımcı olun. Çok uzun oldu, şimdiden teşekkür ediyorum..
Son düzenleme:
