Dayanamıyorum nolur yardım edin

Arkadaşlar çaresiz olduğuna iyice inandığım bir sorunum var..
Yaklaşık6-7 yıldır bu rahatsızlığı çekiyorum artık hiçbirşeyden zevk alamıyorum..Bu rahatsızlığım bir travma sonucu ortaya çıktı.16 yaşındayken hiç tanımadığım ve resmini görmediğim babam ortaya çıktı.Birsürü hayaller sevgi sözleri.. Sonra çekti gitti beni sildi heryerden.. İş bundan ibaret..
Hastalık tanımını şöyle yapayım.Çok ama çok sinirliyim.Birden bire ani patlamalar yaşıyorum, ki en çok eşime yapıyorum bunu.
Eşim dünyanın en iyi insanı belkide.Bir dediğimi iki yapmaz.Ne dersem peki,tamam aşkım,sen nasıl uygun görürsen vs.. diye cevaplar..
Çok saygılıdır.Ama onun büyüklere karşı saygısı bile anlamsız şekilde bana batar oldu..
Severek evlendik 7 yıl beraberliğimiz vardı.Halende çok seviyorum onu ama çocuk gibi insanların içinde azarlıyorum sonrada bin pişman oluyorum.. Zamanında tedavide oldum ilaç-hastane vs..
Ama ilaçları ve tedaviyi biranda sıkıldım ve kestim.En büyük yanlış da bu sanıyorum.
Doktora gitmek de istemiyorum.Sevmiyorum elalemin adamına dert yanmayı..

Ne olur böyle olaylar yaşayanlar varsa aranızda yardımcı olun.. 3 sene önce intihar girişiminde bulunmuştum yine aynı noktaya geliyorum ve çok korkuyorum

16 sene sana babalık yapmamaış sonrada gelip psikolojini altüst etmiş anladıgım kadarıyla benim sana tek tavsiyem ne dr nede ilaç git kendine bir ugraş bul kursa git kafanı dagıtabilecegin şeyler yap.eşine gelince sabır sabır bir yere kadar birgün oda sana patlar tam patlar böyle insanları bilirim ben susar sussar öyle bir laff ederki geri dönüşü olmaz baktın çok sinirlenmeye başladın hemen git dışarı çık banyoya git yüzünü yıka balkondan camdan bak.ama en önemlisi kafanı dagıtabilecegin gün içinde bir meşkale bul bak nasıl kafan dağılacak.öyle intihar falan neymiş o öyle ortaokuldamısın sen kocaman yetişkin bir kadınsın silkin kendine gel ailene dört elle sarıl hayatından çıkıp gidenler kendileri üzülsünler seni kaybettikleri için gidene bay bay gelene hay hay tatlımmmmm.eşine sımsıkı sarıl herşey süper olacak hayatı kendine zehir etme...şimdi başla yeni bir sayfa aç ve mutlu ol.

AGK .!.:

seninle aynı durumda değilim ama babamla sıkıntılarım olan biriyim.Düğünümde bile kavga çıkardı babam düşün en mutlu günüm benim.evlendikten sonra tek kaldığım kişi eşim oldu benim eşimde iyi bir insansır maşallah.Bende başka şeye sinirlenirim ona trip yaparım sende ona yapıyorsun çünkü neden seni umursuyor ve sana katlanıyor senin her tribini çekiyor.Bendede bu var ve eşime haksızlık ettiğimi düşünüyorum çözümü şunda buldum geçmişimle yaşayamam babamla yaşadığım dönem bitti.Artık ancak bayramdır vs gider elini öperim hayatımın kalanı eşimle bundan öncesi kötü geçti ama bundan sonrası yeni bir hayat ve sevdiğim insanla neden güzel geçmesin....
Bende işe yaradı arkadaşım eğer sende değişmeye çalışmazsan kendine ve eşine zarar vermekten başka bişey yapmazsın herkesin sabrı biryere kadar

Genişletmek için tıkla...

Babamla ilgili tek şey düşünmüyorum aslında.Tamamen çıkardım hayatımdan 2 senedir sesini bile duymuyorum.Neler denemedim ki eşime zulmetmemek için anlatamam.. Şimdi bir kedi aldım onunla uğraşıp zaman geçiriyorum.. Ki en çok istediğim şey hayvan beslemek ti yine de eksik birşeyler var..Ama eminim konu babamla alakalı değil.. Eşimle gerçekten kötü duruma geldik.. Hal öyle ki onun yanlış-eksik yönleriyle alay etmeye başladım.. Kendimden nefret ediyorum.. Bu kadar iyi bir insanı üzüyorum.. Off..

ilknur_81 .!.:

16 sene sana babalık yapmamaış sonrada gelip psikolojini altüst etmiş anladıgım kadarıyla benim sana tek tavsiyem ne dr nede ilaç git kendine bir ugraş bul kursa git kafanı dagıtabilecegin şeyler yap.eşine gelince sabır sabır bir yere kadar birgün oda sana patlar tam patlar böyle insanları bilirim ben susar sussar öyle bir laff ederki geri dönüşü olmaz baktın çok sinirlenmeye başladın hemen git dışarı çık banyoya git yüzünü yıka balkondan camdan bak.ama en önemlisi kafanı dagıtabilecegin gün içinde bir meşkale bul bak nasıl kafan dağılacak.öyle intihar falan neymiş o öyle ortaokuldamısın sen kocaman yetişkin bir kadınsın silkin kendine gel ailene dört elle sarıl hayatından çıkıp gidenler kendileri üzülsünler seni kaybettikleri için gidene bay bay gelene hay hay tatlımmmmm.eşine sımsıkı sarıl herşey süper olacak hayatı kendine zehir etme...şimdi başla yeni bir sayfa aç ve mutlu ol.

Genişletmek için tıkla...

O yeni sayfayı o kadar çok açtım ki ilknurcum.. Birgün eşimin patlayacağını bende biliyorum ve merak ediyorum sabrı ne zaman tükenecek diye.. Benim yapmadığım kalmıyor ona şahsen ben erkek olsa böyle bir eşim olsa vururdum sanırım.. Daha evliliğimizin 2.ayındayız hemen hemen.. Şimdiden ben yatakları falan ayırdım.. Geceleri uyuyamıyorum sabaha kadar nette müzik dinliyorum sinirlerim bozuluyorum hadiiii başlıyorum ağlamaya.. Duyuyor kalkıyor geliyor oda ağlıyor dayanamayıp.. Kurs falan demişsin canım da ben hiç gelemiyorum öyle şeylere.. Çuvalla para verip kurslara yazılıyorum hemde en iyilerine ama 2-3 gidiyorum sonra bidaha gitmiyorum.. Sevmiyorum Yavru bir kedi aldım şuan ona zaman harcıyorum ama buda sıktı (Ki hayvanları çok severim ayırt etmem kendim yemem onlara yediririm nerdeyse) dün ufacık kedi biberonla süt içerken parmağımı ısırdı diye avazım cıktıgı kadar bagırdım zavallıya.. bugunde cıktım ona oyuncaklar falan aldım kusmesın bana dıye.. yedim kafayı ya vallahı yedım..

Angel sen bayağı kötü olmuşsun bak bu kadar uğraşmana rağmen sorununu kendin çözemiyosun o adamcağız da insan demek ki seni çok seviyor.İş işten geçmeden bence bi psikoloğa git o paraları psikoloğa bayıl sen de bence psikolojik bi rahatsızlık var çünkü kocana takmışsın benim nenemde de var o da rahatsızlandığında böyel birisine takıyor sürekli onunnla uğraşıyor onu rencide ediyor biz nenemde kalırken arkadaşım geliyodu eve nenemin yine hastalığı arttı bu kızcağıza takmış Allah'ım neredeyse ümüğünü sıkacaktı kızın yaptığı bişey de yok garibim sadece bize sohbet etmeye geliyodu bi aralar da anneme takmış annemin üstüne yürümüş kötü kötü laflar etmiş vir an önce git psikolog ya da psikatra ve bu durumun üstesinden gel çünkü karşındakileri de yıpratıyorsun nolursun vakit geç olmadan git seni kurs falan paklamaz çünkü ben de depresyondayım bana da kursa oraya buraya git diyolari içimden gelmiyo ki gücüm de yok zaten gitmeye(parasal anlamda kullanmadım) hiçbi yere gitmek istemiyorum.

Bu ara ayynen ben de eşime dalıyorum sürekli....Onu aşağılıyorum, dalga geçiyorum,azarlıyorum.Sanırım ona sevgim bitti.Tabii onun bu durumdaki katkıları da yadsınamaz.Yıllardır eritmek için hiçbir şey yapmadığı göbeği, boyunun kısalığı ( bu elinde değil), kendini yenileyen bir insan olmayışı, meraklı bir insan olmayışı vs.vs kendisinden iyice soğuttu beni...Onunla hiçbir şey yapmak istemiyorum..Tatile çıkmayı bırakın, aynı evde yaşamaya tahammülüm kalmadı..Umarım geçici bir dönemdir.Yoksa biz de yolun sonuna çok yaklaştık.Tüm hayata bakışım da farklı değil, kimseyle görüşmek konuşmak istemiyorum. Bu duruma kötü giden evliliğim mi sebep, yoksa bu durum mu evliliğimi kötü etkiliyor bilmiyorum ama böyle yaşanmaz...En güzel yaşlarımda depresyon, bunalım.