Dayanamıyorum artık sanki bitmiş gibi herşey

Öncelikle herkese merhaba açıkcası buraya sorunumu yazmaktan cekiniyorum eleştirilirmiyim bilemiyorum ve birazda uzun bir konu olucak lutfen degerli vaktinizi alicagim ama bir yardim bir destek olun hayatimin en kotu donemindeyim yardim alabilecegim konusabilecegim ne bir arkadasim ne de bir kisi var. Sorununa gelince bu zamanlarda cok yaygin olan internet bagimliligi evet ozellikle online oyunlar gencleri dahada bagimli ediyor benim gibi yaklaşık 5 yil once yani lise 1 de okul birincisi olucakken pc denilen naletin oyuncagi oldum resmen zamanla max 12 saatte kadar oturma surem cikti yasim 19 sayesinde hatta sayemde 130 kilolara geldim kilo vermeyi denedim ama surekli verdigimi geri alir oldum suanda 3 kez universite hazirligi yapiyorum sinava pc yuzunden kendi bos kalmislik boyle depresyon mu desem o tarz hisslerimden dolayi calismayi birakin hareket etmek bile zor geliyor istiyorum birakayim bir baslangic yapayim olmuyor eskiden hirs yapip kazanan kiz suan ailesinin hor goren sozlerine karsi baskalarina kazandida baska yeri istedi yine girecek yalanlarini duymasina ragmen uzulup bir istikrarda bulunmadi sorunum sadece bu bagimlilik degil mezun olduktan sonra hatta 12 sinifimda kotu olaylar yasandim dost dedigim kisi arkamdan vurdu kilolu oldugum icin insanlarla samimi olsamda genelde cekinirdim cunku yanlarindayken baska biri bana laf atip rezil edicekmi korkusuyla birlikte yuruyemez oldum yanliz kalmayi istedim ve suanda yanliz kaldim ne bir arayacak nede konusacak bir dostum var nede eski gunlerin hatrina benimle sohbet kuracak bir kisi herkes sanki ben yokmusum gibi yada kotu biriymisimde lanetlenmisim gibi davraniyor belkide bu yuzden online oyunlarda kurdugum arkadasliklar sahte mutluluklar beni esir ediyor farkina varmadan cekiyor gucume giden cok sey var ama hirslanamiyorum unutmaya basliyorum yavas yavas bugun hirslansam yarin noluyoruz diyorum kendime nerede kalmistim diyorum evde kimse yokken yanliz kaldigimda kendi kendime sanki baskasi varmis gibi dertlesiyorum agliyorum surekli aglamak istiyorum en cokta sasiracaginiz bir soz bir hakaret belki kendime ama kendimi hic sevmiyorum kendime deger vermiyorum bir sey olsa sanki umrumda olmayacak ki sinirlendigimde kendime zarar vermekten kacinmiyorum canimi yakmiyor ofkemi dindiriyor gibi ama dinmiyor. Herkes gibi bende kendimi sevmeyi en coktan kendini sevmenin nasil bir sey oldugunu bilmek bir elektronik parcasina bagli kalmamayi ve duzguncene dersime calisip 3 cu senemde kazanmayi istiyorum.ayrica ders calisirken sanki yetersizmis bosmus gibi hissediyorum olmayacakmis gibi bilgisayardan onceki caliskan ders calismayi hobi olarak goren kizi cok ozluyorum derdime cagre bulun abla abi olarak bi yol gosterin belkide bi anne olarak baskasinin cocugunun derdine derman olun lutfen.
Ailemlede dertlesemiyorum onlar sanki benim sorunlarim olamazmis gibi goruyorlar bu dusunceleri beni cok fazla uzuyor.cok onceleri prozac ilacini kullanmistim sonralari biraktim birakma nedenim annem olmustu bana deli diyordu buda beni oldukca uzuyordu bir insan cocugunun sorunu varken boyle nasil diyebilirki..

Yapacağın şey çok basit pc yi sök at evden ders programını yap ve haftada 3 gün spora git. Ayrıca da şişmansan şişmansın dalga geçiyorlar diye kendini dış dünyadan soyutlamak niye?? Şişman olmak kaderin değil bunu aşabilirsin. Kişiler seninle şişman olduğun için değil dalga geçtiklerinde üzüldüğünü amaçlarına ulaştıklarını farkettileri için dalga geçiyorlar. Yapacağın şey onlar dalga geçtiğinde sen onlardan çok gül. Etkilenmediğini gördüklerinde vazgeçecekler. 19 yaşındasın ve kendini bu hale getiren sensin kimseyi suçlama önünde ki uzun hayatta bir loser olarak mı yaşamak istiyorsun yoksa Mutlu biri olarak mı karar ver ona göre hareket et

Quixx .!.:

Yapacağın şey çok basit pc yi sök at evden ders programını yap ve haftada 3 gün spora git. Ayrıca da şişmansan şişmansın dalga geçiyorlar diye kendini dış dünyadan soyutlamak niye?? Şişman olmak kaderin değil bunu aşabilirsin. Kişiler seninle şişman olduğun için değil dalga geçtiklerinde üzüldüğünü amaçlarına ulaştıklarını farkettileri için dalga geçiyorlar. Yapacağın şey onlar dalga geçtiğinde sen onlardan çok gül. Etkilenmediğini gördüklerinde vazgeçecekler. 19 yaşındasın ve kendini bu hale getiren sensin kimseyi suçlama önünde ki uzun hayatta bir loser olarak mı yaşamak istiyorsun yoksa Mutlu biri olarak mı karar ver ona göre hareket et

Genişletmek için tıkla...

Yazdiginiz hersey icin cok tesekkur ederim size haklisiniz bunu kendime yapan benim soküp atmayi bende istiyorum ama ailem buna farkli yaklasip tartisma yoluna goturuyor olayi derdime cevap olmuyorlar oturma zor bir sey degil yada bizim ihtiyacimiz oluyor gibi tepkide bulunuyorlar senin yuzunden kaldirmak zorundamiyiz gibi bilgisayar konusuna farkli bir cozum bulmam gerekiyor