Daha kaliteli, bunalimsiz bir hayat istiyorum!

Yenibirhayataaa

Büyümek, tam anlamıyla bu.
Kayıtlı Üye
6 Ekim 2016
1.132
563
Merhabalar hanımlar,

Son üç aydır bunalimdayim. Arkadaşlarımla, ailemle kimseyle görüşmek istemiyorum. Bir araya geldiğimizde bir an önce ayrılmak yalnız kalmak istiyorum . Deli gibi nette geziniyorum. Bomboş şeylere bakiniyorum.

Üniversite öğrencisiyim, son yılım ders yogunlugum da pek yok. Hoş olanı da bosladim . Çevremde olan biten hiçbirşey ilgimi çekmiyor.

Günlerce yalnız kalıyorum, tv bakıyorum. Nete bakıyorum. Sessizlik beni iyice bunaltıyor ama sese de tahammülüm yok.

Bir ay evvel psikiyatre gitmiştim. Antidepresan başladık ancak onun da bir faydasını göremedim sanki. Sadece ağlama krizlerim son buldu.

Ne yapayım ne edeyim de kurtulayim bu iğrenç halden? Normal yaşantımda oldukça sosyal bir insanken şimdi bu haldeyim . Yaşam kalitemi nasıl artiririm . Dışarı çık gez dolaş insanlarla görüş diyebilirsiniz fakat bunlari yapmaya gücüm yok. Asıl sıkıntım da bu ya zaten.

Önceki konularimi okumayanlar için, üç ay evvel bir ayrılık yaşadım. Nişanlım terketti. Şimdi birlikte okuduğumuz şehirde yaşıyorum . Onu istemiyorum artık . Sorunum bu değil . Sorunum bu terkedilişin bende oluşturduğu özgüvensizlik ve bunalim hali.
 
Daha çok gençsin ve yolun çok başındasın. Şimdi böyle yaparsan yolun sonunu bırak ortalarında bile teklersin. Antidepresan falan hikaye.Kendi kendinin antidepresanı ol. Çok güçlü bir kadın olduğumu söyleyemem,zaman ve yaş insanı biraz daha olgunlaştırıp ota bota takılmamayı ve unutmayı öğretiyor. Yorma kendini bırak bazı şeyleri akışına.
 
biraz klişe olacak ama zaman gerekli. gerçekten. zamana ihtiyacın var. ortamlara giremiyorsan tek başına çık dolaş hava al iyi gelir. çok dinlemezsin böylece kendini.
 
Farkındayım . Diyorum insanların ne dertleri var bu da dert mi. Ama benimki dertten ziyade bir soyutlanmak gibi. Dunyadan soyutlandim sanki . Nasıl yeniden dünyaya karisacagimi ise bilmiyorum
 
biraz klişe olacak ama zaman gerekli. gerçekten. zamana ihtiyacın var. ortamlara giremiyorsan tek başına çık dolaş hava al iyi gelir. çok dinlemezsin böylece kendini.
Dışarıda boguluyorum sanki. Her yer bana eski anıları hatırlatıyor . Beynim susmuyor çıkınca
 
Tek yapman gereken,
Psikiyatra tekrar gidip,bunları anlatmak
İlaç değişimi olur, doz düşürür
Ciddi bunalıma burda çare bulamazsın
Zira zaman zaman ben de dahil olmak üzere, acımasız yorum yapan üyeler seni kötüleştirebilir
 
Ilacın care olacağına inanmıyorum . Ilaç beni ot gibi yaptı .
Sanki fikir dünyamı değiştirmem lazım . Bu nedenle birilerinden akıl almam lazim
 
Dışarıda boguluyorum sanki. Her yer bana eski anıları hatırlatıyor . Beynim susmuyor çıkınca
anlıyorum.. acı çekerek yeneceksin bunu, başka yolu yok. inan bana geçecek ama, illaki geçiyor. öyle yada böyle. bu pek yardımcı olmadı sana belki ama yüzleşmen gerekiyor bu durumla
ilaç da kullanma bence de
 
Inşallah . . Inanıyorum geçecek ama bu süre zarfında ben akıp giden zamanı kaybetmiş olacağım
yapmayı sevdiğin şeyler vardır mutlaka. bir hobin? bi evcil hayvan edinsen mesela? kafanı dağıtacak şeyler düşünmeye çalışıyorum:) sen de bi düşün bakalım
 
Zamanla geçecek bu yaşadıgın sıkıntılar.Emin ol senin bu yaşadıklarının bin katını yaşıyan insanlar bile toparlanıyor.Birazda senin elinde iyi olmak.Yalnızlaştırma kendini bu seni daha çok bunalıma solar.İnsanlar ile iletişime geçmek için zorla kendini dışarı çıkınca hayattan zevk almaya bak.şuan en güzel yaşlarındasın inan bunu kıymetini bil sonra dha çok pişman olursun.Emin ol başka bir kısmetin seni bekliyor bir yerlerde o yuzden kendini kapatma.
 
yapmayı sevdiğin şeyler vardır mutlaka. bir hobin? bi evcil hayvan edinsen mesela? kafanı dağıtacak şeyler düşünmeye çalışıyorum:) sen de bi düşün bakalım
Gitmek istediğim kurslar vardı, hobilerim de var aslında . Ama ışte gücüm yok . Yani insanları görmeyi sohbet etmeyi gulmeyi konuşmayı istemiyorum . Sanki boguluyorum
 
Hah aynen bunu biliyorum . Ama sanki hayatın tüm renkleri silinmiş .Her yer gri. Tadı kaçtı herşeyin. Benim elimde mi bilmiyorum bazen zorluyorum kendimi dışarı çıkıyorum acele ile eve geliyorum boguluyorm sanki disarida
 
bak ben 31 yaşında evlendim. ve sonra kendimi hırpaladığım ilişkilerime döndüm güldüm. gerçekten de herşeyde bi hayır var. demek ki o adam senin için doğru kişi değilmiş. doğru kişi zamanı gelince çıkacak karşına.
bu sözler seni teselli etmiyordur belki. ama kendine sürekli bunu tekrarla.

bu arada mutlaka kişisel bakımını yap. dışarı çıkmasan da saçına şekil ver. makyaj yap. çok iyi geliyor o da. sakın kendini bırakma.
inşallah çok mutlu olursun. olacaksın da. :)
 
Sen istemezsen psikiyatr bir yere kadar sana destek olabilir tabi psikiyatr Aksatmadan git ama sende bu durum takıntı olmaya başlamış artık hayatını engelliyor.Bunu yapma kendine daha fazla girdapa girersin sonra kurtulmak için daha çok ugraşırsın daha yolun başındasın üstüne git ben oyle yaptım.Dışarı çıkmak istemiyordum işten hemen eve gelip yatmak istiyordum sonra kendimi zorladım arkdaşlarında destek olsun sana beraber dışarı çıkın kendini bu psikolojiden kurtarmak senin elinde.Adam gitmişse salla kendi eksikliği varda gitti diye düşün neden senin özgüven düşecek o kaybetti de.
 
Bak şimdi hayat sana laylaylom. bir kaç ay sonra okul bitince yaşam mücadelen başlayacak. bilmiyorum hangi bölümdesin ama ne okusan oku iş bulmak zor. staj falan bak. iş dünyasını biraz tanı. para az da olsa çalış belki okul bitince orada başlarsın. bunalıma da girme elin oğlu için anana babana yazık...
 
Bu zamanların kıymetini bil. Çok çabuk geçiyor bu yaşlar. Daha iş hayatın olcak bunlara odaklan.Kendini geliştirmeye odaklan.Bölümünle ilgili araştırma yap. Nette boğulma olayını bırak nete giriyorsan bile kafa dağıtacak şeyler oku müzik dinle ama hareketli parçalar olsun.Kesinlikle tek başına bile olsa yürüyüş yap açık havada. Terk edilme olayı vb. şeyler neden ozguvensizlik falan yaratiyorki. Acının her türlüsü insanı olgunlaştırır.
 
İlaçlarına devam et. Onlar bir süre sonra etki ediyor. İçinden güç beklemeksizin günlük hayatına devam etmek için zorla kendini. Keyif almayı beklemeksizin hobilerine eğil. Kendi kendini mutlu edemiyorsan da başkalarını mutlu edecek işlere ada kendini. Yardım kuruluşları olabilir mesela. İnsanlarla sohbet etmek istemeyebilirsin ama bir amaç için bir araya gelen insanlarla bir arada olursan zoraki sosyallesirsin. Sonra bir bakmışsın her şey geçmiş. Acı çekmek istiyorsan acı çek ağlamak istiyorsan ağla. Duygularını bastırma.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…