- 2 Mayıs 2020
- 133
- 109
- 53
- Konu Sahibi sarikediderler
- #1
merhaba kızlar.
Oncelikle soyle bi genel aciklama yapayim.
1 buçuk yıllık evliyim. Eşim bi 6-7 aydır artık bebek istiyordu, ben zaten hep bebeğe okey biriydim, sadece laps diye olmasin en azindan 1 sene kadar geçmeli kafasındaydım, hem eve hem evliliğe vs alısmak acısından, hemde bebege birikim yapmak acısından..
Mart ayı corona cıkmadan onceki son gunlerde denemelere baslamistik, tabi BAT gelmeden corona patlamisti zaten ama ciddiyetini daha kavrayamamistim.. tabi o ay hamilelik olmadı zaten. Nisan geldiginde zaten corona aldi basini gitti.
Ben tabi kendi kendime ertelememiz gerektigi kararini aldim, cok uzulerek aldim bu karari.. 1-2 hafta zaten gecelerce dusundum, kalbimin ne dediği belli zaten ama ben mantığımı dinledim, markete bile gitmekten korktugumuz şu donemde, nasil hafta hafta hastaneye gidecektim? Evet hemen tutacagi da belli degil ama YA TUTARSA? Gunde zaten kac kilo camasirsuyu soludugum belli degil dezenfekte etmekten herseyi.. kisacasi bu mantigim bunlari dusundurttu.
Esim regl sonrasi gunlerinde denemeyecekmiyiz gibi bi soru sorunca, yani su surecte olmaz nasil olur falan deyince bana cıkısır gibi oldu, ne malum tutacagi da bisi olmazda zaten gerekeni yapiyoruzda tarzinda.. ben hic bisi demeden sakinlemesini bekledim, ki cok istedigi icin parladı bir anda boyle.. sonra o da evet haklisin dedi ve erteledik.
ama surekli geceleri icim icimi yiyor, bilmiyorum evet kararimizi verdik ama bi yanim hep buruk, komik gelmesin ama ruyamda hamile oldugumu falan goruyorum boyle her gece abidik ruyalar, uyanip hüzünleniyorum falan..
Bu durumda olan var mı? Yani bizim gibi isteye isteye erteleyenler.. severek ayrilanlar gibi oldu:)
Oncelikle soyle bi genel aciklama yapayim.
1 buçuk yıllık evliyim. Eşim bi 6-7 aydır artık bebek istiyordu, ben zaten hep bebeğe okey biriydim, sadece laps diye olmasin en azindan 1 sene kadar geçmeli kafasındaydım, hem eve hem evliliğe vs alısmak acısından, hemde bebege birikim yapmak acısından..
Mart ayı corona cıkmadan onceki son gunlerde denemelere baslamistik, tabi BAT gelmeden corona patlamisti zaten ama ciddiyetini daha kavrayamamistim.. tabi o ay hamilelik olmadı zaten. Nisan geldiginde zaten corona aldi basini gitti.
Ben tabi kendi kendime ertelememiz gerektigi kararini aldim, cok uzulerek aldim bu karari.. 1-2 hafta zaten gecelerce dusundum, kalbimin ne dediği belli zaten ama ben mantığımı dinledim, markete bile gitmekten korktugumuz şu donemde, nasil hafta hafta hastaneye gidecektim? Evet hemen tutacagi da belli degil ama YA TUTARSA? Gunde zaten kac kilo camasirsuyu soludugum belli degil dezenfekte etmekten herseyi.. kisacasi bu mantigim bunlari dusundurttu.
Esim regl sonrasi gunlerinde denemeyecekmiyiz gibi bi soru sorunca, yani su surecte olmaz nasil olur falan deyince bana cıkısır gibi oldu, ne malum tutacagi da bisi olmazda zaten gerekeni yapiyoruzda tarzinda.. ben hic bisi demeden sakinlemesini bekledim, ki cok istedigi icin parladı bir anda boyle.. sonra o da evet haklisin dedi ve erteledik.
ama surekli geceleri icim icimi yiyor, bilmiyorum evet kararimizi verdik ama bi yanim hep buruk, komik gelmesin ama ruyamda hamile oldugumu falan goruyorum boyle her gece abidik ruyalar, uyanip hüzünleniyorum falan..
Bu durumda olan var mı? Yani bizim gibi isteye isteye erteleyenler.. severek ayrilanlar gibi oldu:)
kendinize gelin lutfen yengem 40ında doğurdu 
amin amin aminn.. Sizede rabbim en yakin surede vee oncelikle tabiki hepimiz icin “hayırlı”sı nasip etsin 
