31.10.2011. Gece hiç uyuyamadım. Bir ara sabaha karşı rüya görmüşüm. Rüyamda evde doğum yaptığımı gördüm. hamileliğimin 39+5. Günündeydim. Sabah 6 buçukta kalktım.Eşim işe gidecekti.O gitmeden birden irkildim. Suyum geldi herhalde dedim eşime. Hemen doktora git dedi eşimde.Tabi ben su gelmesinin nasıl birşey olduğunu bilmiyorum.Meğer öyle sanmışım.Sabah 8 de annemle yollara düştük.Anneme rüyamı anlattım.Kolay doğum yapıcam herhalde dedim.Neyse İlkönce Fatih Sultan Mehmet hastanesine gittik. Şuanda birşey yok dediler. Suyun gelip gelmediğini anlamamız için amniyo şur testi yapılması lazım dediler. O alet de bizde yok Göztepe SSk ya yada Zeynep Kamile gideceksin dediler. Göztepeye gittim. Kadın hemen suyun gelmiş seni doğumhneye alıcaz dedi. Amilyat kıyafetlerini giydirmeye kalktılar.İçimden dedim hayır olamaz. Gerçekten çok korktum. Sanki direk ameliyt edecekler gibi. Eşimle konuşmm gerek dedim.Telefon ettim. Oda benim düşündüğüm gibi düşünmüş. Önceden özel bir hastane ayarlmaıştık. Doğumumu orada yapacaktım. Neticede orda doğum yapmayı kabul etmedim. Hemen Avicenna hastanesine Zeynep doktora göründüm. Sen hayatta normal yapamazsın. Yapsanda beklemek zorundayız. Geceliği 200 Tl diyince sinirlendim. Çıktım ordan. Önemli olan para değildi benim için. Önemli olan işi ticarete dökmüş olmalarıydı.Eşim geldi yanıma hastaneden çıkmadan. Saat 14:30... Zeynep Kamil Hastanesindeyim. İlk önce alttan muayene etmek istediler. Ben istemedim. Ogün ondan önce 3 yerde daha alttan muayene olmuştum çok canım yanmıştı çünkü. Eşimin omzunda ağladım ağladım... Oda üzüldü. Neticede kabul ettim muayeneyi. Bir problem yok dediler.Ondan sonra beni nst ve ultrasyona soktulr. Biz senin suyunun gelip gelmediğini bilemeyiz dediler. Nst sonuçlarıma baktılar. Çok garip çıkmıştı. Bide soluna dön öyle bakalım dediler. Doktor sen hiç su içmiyormusun bebeğin kalp atışları çok hızlı acil doğumhaneye almamız lazım dedi. Ama açılma falan yok. Sadece yumuşama var dedi.Epidiyatrik taşikardi teşhisi konuldu.
. Allahtan eşim yanımdaydı. Saat 17:30 ..üstümdeki eşofmanla öyle doğumhaneye çıktım. Kolumdan serum taktılar. Meğer sancı içinmiş. Yanımdaki kadın kıvranıyordu. Anlam veremedim. Gece 00:00 da muayene ettiler ve nstye bağladılar hala açılma yoktu. Gece bir ara geceliğmi istedim annemlerdn.Onu giydim üstüme.Sabah a kadar kadınların çığlıklarını duydum anlam veremiyordum Herkesin canı ne kadar kıymetliymiş dedim kendi kendime. Ben herkesle sohbet ediyordum hastanede. Aykata idim dolanıyordum hep koridorlarda. Sancısı gelenlere yardım ediyordum. Tıuvalete götüryordum hatta. Sabah kadar geçti böyle zaman. Hiç uyumamıştım. Sabah 06:00 tekrar nst ve muayene.. Sadece 2 cm açılma olmuş.Saat 08:00 da doç. dr. geldi herkesi muayene etti. Öğlen 12:00 4cm olmuş açılmam. Sancılarım sabaha karşı gelmeye başlamıştı. Nişanım sabaha karşı bozulmuştu suyumda gelmişti zaten.daha da arttı sancım kıvranıyorum artık. koluma bir tane daha sancı için serum taktılar. Yetmedimi diyorum istemiyorum sancı falan.Duvarlara yaslanıyorum sancıdan. Yat diyor doktorlar ben hiç yatmıyorum... Saat 18:00 doç. geldi kontrol etti. Yalvardım doğuma alın beni artık diye. Ağlıyorum sancıdan. Muayenem bitti. Nst ye aldılar diğer doktorlar. Ben yine ağlıyorum nstye bağlamayın sancı vermeyin neolur diye.Ikın diyorlar daha 8 cm olmuş açılma. 10 cm olmadan alamazlarmış. Doktorun teki artık birini almamız lazım dedi. Beni alın doğuma ne olur dedim. Tekerlekli sandalyesiz yürüyebilirmisin dediler.Doğuma alında herşeyi yaparım dedim.zar zor doğumhaneye gittim.Çatala oturttular beni.Şimdi ne yapmam gerek dedim. Güldüler bana.Ama dedim söyleyinde ona göre gardımı alayım dedim.Gülüştük o arada.İğne vurdular alttan ıkın dediler.Bir ıkınmada kafası çıktı yavrumun.Oğlum saat 18:50 tarih 01.11.2011 de annesinin yanına gelmişti artık.Hasret bitmişti..Bana hemen gösterdiler. Nedense onu görür görmez çok ağladım.Nihayet o kadar sıkıntıdan sonra oğlum gelmişti çünkü.Oğlumu temizlemeye götürdüler.Doktorda hem dikişlerime devam etti hem sohbet ettik.Beni lohusa odasına aldılar.Hemen ardından oğlum geldi.Minnacıktı.Gelir gelmez emzrdim.Şakakları elime batıyordu.Gerçek misin diyordum. Tekrar oğlumun tenine dokunuyordum.Lohusa odasından oğlumla 1-2 saat sonra kendi odamıza geçtik.Eşim personel izin vermemesine rağmen zorla yanıma geldi.Beni görünce prişan oldu.Çünkü 2 gündür uyumamıştım ve çok zorlandığımdan dolayı bitik duruyordum bacaklarım titriyordu.Ama hala ayaktaydım...Oğluma kavuşmuştum gerisi sorun değildi çünkü...
Benim hikayem bu kızlar..Allah herkese hayırlı doğumlar nasip etsin inşallah...
. Allahtan eşim yanımdaydı. Saat 17:30 ..üstümdeki eşofmanla öyle doğumhaneye çıktım. Kolumdan serum taktılar. Meğer sancı içinmiş. Yanımdaki kadın kıvranıyordu. Anlam veremedim. Gece 00:00 da muayene ettiler ve nstye bağladılar hala açılma yoktu. Gece bir ara geceliğmi istedim annemlerdn.Onu giydim üstüme.Sabah a kadar kadınların çığlıklarını duydum anlam veremiyordum Herkesin canı ne kadar kıymetliymiş dedim kendi kendime. Ben herkesle sohbet ediyordum hastanede. Aykata idim dolanıyordum hep koridorlarda. Sancısı gelenlere yardım ediyordum. Tıuvalete götüryordum hatta. Sabah kadar geçti böyle zaman. Hiç uyumamıştım. Sabah 06:00 tekrar nst ve muayene.. Sadece 2 cm açılma olmuş.Saat 08:00 da doç. dr. geldi herkesi muayene etti. Öğlen 12:00 4cm olmuş açılmam. Sancılarım sabaha karşı gelmeye başlamıştı. Nişanım sabaha karşı bozulmuştu suyumda gelmişti zaten.daha da arttı sancım kıvranıyorum artık. koluma bir tane daha sancı için serum taktılar. Yetmedimi diyorum istemiyorum sancı falan.Duvarlara yaslanıyorum sancıdan. Yat diyor doktorlar ben hiç yatmıyorum... Saat 18:00 doç. geldi kontrol etti. Yalvardım doğuma alın beni artık diye. Ağlıyorum sancıdan. Muayenem bitti. Nst ye aldılar diğer doktorlar. Ben yine ağlıyorum nstye bağlamayın sancı vermeyin neolur diye.Ikın diyorlar daha 8 cm olmuş açılma. 10 cm olmadan alamazlarmış. Doktorun teki artık birini almamız lazım dedi. Beni alın doğuma ne olur dedim. Tekerlekli sandalyesiz yürüyebilirmisin dediler.Doğuma alında herşeyi yaparım dedim.zar zor doğumhaneye gittim.Çatala oturttular beni.Şimdi ne yapmam gerek dedim. Güldüler bana.Ama dedim söyleyinde ona göre gardımı alayım dedim.Gülüştük o arada.İğne vurdular alttan ıkın dediler.Bir ıkınmada kafası çıktı yavrumun.Oğlum saat 18:50 tarih 01.11.2011 de annesinin yanına gelmişti artık.Hasret bitmişti..Bana hemen gösterdiler. Nedense onu görür görmez çok ağladım.Nihayet o kadar sıkıntıdan sonra oğlum gelmişti çünkü.Oğlumu temizlemeye götürdüler.Doktorda hem dikişlerime devam etti hem sohbet ettik.Beni lohusa odasına aldılar.Hemen ardından oğlum geldi.Minnacıktı.Gelir gelmez emzrdim.Şakakları elime batıyordu.Gerçek misin diyordum. Tekrar oğlumun tenine dokunuyordum.Lohusa odasından oğlumla 1-2 saat sonra kendi odamıza geçtik.Eşim personel izin vermemesine rağmen zorla yanıma geldi.Beni görünce prişan oldu.Çünkü 2 gündür uyumamıştım ve çok zorlandığımdan dolayı bitik duruyordum bacaklarım titriyordu.Ama hala ayaktaydım...Oğluma kavuşmuştum gerisi sorun değildi çünkü...
Benim hikayem bu kızlar..Allah herkese hayırlı doğumlar nasip etsin inşallah...