Öğretmenim eşim de öğretmen 15 aylık oğlumuz var hem çalışıyoruz hem oglumuza bakıyoruz annelerimizle aynı sehirdeyiz ama birbirimize uzaktayiz kaynanam daha yakın ama 5. Sınıfa giden oğlu var o yüzden gelip de kalmıyor yani çoğu zaman onu bahane ediyor. Velhasıl bütün sorumluluk yük bizde destek olan yok çocuk çok zor hırçın bir çocuk okul yoruyor etrafımda görüşebildigim sıkı dost dedigim kimse yok. Annem uzak kalıyorum ve çok hastalniyorum diye gelmiyor. Ben yalnızım ve dayanamıyorum artık. İşin içine kış hastalıkları da girince ailece hasta olunca hepten bir başımıza zorlandik iyice umutsuzluğa kapıldık yapamıyorum artık çok zor geliyor ne yapicam bilmiyorum. Benim de bünyem çok zayıf sürekli hasta oluyorum kaldıramıyorum artık çocuğa da bakamıyorum. Şimdi aşağıya biz neler cektik bunlar ne ki diyenler yazacak ama her insanın psikolojisi yük kaldırma eşiği farklı ben yapamiyorum
Son düzenleme: