2 yıllık evliyim ama bu evliliğin çocuk olana kadardi.Cocuk olduktan sonra eşim gerçek yüzünü gösterdi beni hep eleştirdi hep hakaret sen salaksın sen malsin kaynanam hep eleştirdi.Ona göre çocuğu beslemiyormusum.Benim kızım 1.5 yaşında sadece çorba su iciyir başka bir şey yemiyor.ona göre zaten 7/24 telefonla oynuyorum eşim de zaten bana para vermiyor onun parasından alala ihtiyaçlarımı almaya çalışıyorum bir şey sipariş ettim çantayı da kahve takımı ydı almıştık da bir bunda biriktirirek aldım.kargolar eşim yakalayınca bana tepki gösterdi kardeşinin askerde olduğunu ve telefonumu elinden alacağını söyledi artık gerçekten bir karar vermem lazım.il merkezinden 20 kilometre uzakta ilcedeyim yalnızlık çekmekten yoruldum evden çıkamamak tam ve hiçbir arkadaşım olmamasından yoruldum.İntihar etmeye cesaretim yok.Umudumu yitirmek üzereyim.Yalnix yaşamaktansa ölmek daha güzel geliyor bana ama Allah canımı almıyor ki mahvoldum.
