Evde kuzu gibi bir başağım var ayıptır söylemesi. Merak ederseniz söyleyeyim, ben de kovayım.
Eleştirilerine başladığı anda "Lafla peynir gemisi yürümüyor, söylenip sen rahatlıyorsun ama ben doluyorum. Madem çok biliyorsun, kalk sen bak çocuğa da biraz da köşeden ben izleyeyim, not tutayım o engin yöntemlerinden feyz alarak. Hadi kalk da öğret bana annelik nasıl oluyormuş?! Ayrıca bir kez daha o elin kalkacak olursa sonucuna katlanırsın, çocuğuna böyle mi örnek olacaksın?! Dört duvar arası annesini itip kakan bir babası mı olacak evladımın? Dön de bak kendine sen nasıl bir babasın, ne kadar kocasın!" diyeceksiniz ve resti çekeceksiniz. Art arda sıralayın buraya yazdığınız gibi, konuşmasına fırsat vermeyin. Kolayca sıyrılmamalı şu yaptığından.
Çok mu ağır başlısınız, sabırlısınız anlamadım; muhtemelen ben o evi geçirirdim başına.