Çok çaresizim dayanamıyorum

Meyraa20

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Eylül 2018
22
10
Evin tek kızıyım evlatlığım 27 yaşındayım evden çalışan biriyim. Aile baskısından intihar eşiğine geldim. Sürekli evlen diyen biriyle görüştüğümde olmayınca beni eleştiren aşağılayan annem ve sürekli beni kontrol altında tutmak isteyen babam. Hayatıma sonunda vicdanlı merhametli biri girdi çok şükür şimdi görüşüyoruz ama o kadar zorlamıyorum ki görüşürken artık dayanamıyorum. Sabah 9dan akşam5 e kadar çalışıyorum hayatımda ki kişide çalışan biri akşam 2 3 saat görüşüyoruz haftada bir bazen iki zehir oluyor. Her çıkmam da ağlayarak çıkıyorum evden babam telefonla aradığı an 2.dıt sesini duymak istemiyor hemen açacakmışım dışarı çıkıyorsan en geç 9 9 bucukta eve gelecekmişim annem babamı savunuyor dışardeyken arıyor bağırıyor sövüyor yada ard arda 40 tane mesaj atıyor bela okuyor küfür ediyor. Çok zoruma gidiyor onlardan para istemiyorum evde tekim kardeşim ablam abim yok haftanın 1 yada 2 günü çıktığımda bari güler yüzle göndersinler yada laf söylemesinler. Geç gelen gece hayatı olan biri değilim zaten odaya kapanıp pc başında çalışıyorum annem görüştüğüm insanıda biliyor ciddiyiz ama tanımak istiyorum henüz 4.aydayız adım atmayalım şuan diyorum. Bugünde gittim yine lafla kavgayla babam 9 bucukta geleceksin dedi inadına 10 bucukta geldim kapıdan girerken kendini s…tiriyor dedi annemde hala bana beddua okuyor dışarken mesaj atmış emeklerim haram olsun diye. Ne şehir dışına çıktım ne bir 5 6 saat dışarda kaldım ne bir özgürlüğüm oldu buda hakkım değil mi. Sevgi görmüyorum ama saygıda görmüyorum çare bulamıyorum konuştum olmadı ağladım olmadı artık bağırıyorum güçsüz görünmemek için yine fayda etmiyor. 6 gün evde oturuyorum 7. Gün çıkacakken her gün dışardaydın oluyor. Allah rızası için bir çaresi yok mu intihar eşiğindeyim
 
Evin tek kızıyım evlatlığım 27 yaşındayım evden çalışan biriyim. Aile baskısından intihar eşiğine geldim. Sürekli evlen diyen biriyle görüştüğümde olmayınca beni eleştiren aşağılayan annem ve sürekli beni kontrol altında tutmak isteyen babam. Hayatıma sonunda vicdanlı merhametli biri girdi çok şükür şimdi görüşüyoruz ama o kadar zorlamıyorum ki görüşürken artık dayanamıyorum. Sabah 9dan akşam5 e kadar çalışıyorum hayatımda ki kişide çalışan biri akşam 2 3 saat görüşüyoruz haftada bir bazen iki zehir oluyor. Her çıkmam da ağlayarak çıkıyorum evden babam telefonla aradığı an 2.dıt sesini duymak istemiyor hemen açacakmışım dışarı çıkıyorsan en geç 9 9 bucukta eve gelecekmişim annem babamı savunuyor dışardeyken arıyor bağırıyor sövüyor yada ard arda 40 tane mesaj atıyor bela okuyor küfür ediyor. Çok zoruma gidiyor onlardan para istemiyorum evde tekim kardeşim ablam abim yok haftanın 1 yada 2 günü çıktığımda bari güler yüzle göndersinler yada laf söylemesinler. Geç gelen gece hayatı olan biri değilim zaten odaya kapanıp pc başında çalışıyorum annem görüştüğüm insanıda biliyor ciddiyiz ama tanımak istiyorum henüz 4.aydayız adım atmayalım şuan diyorum. Bugünde gittim yine lafla kavgayla babam 9 bucukta geleceksin dedi inadına 10 bucukta geldim kapıdan girerken kendini s…tiriyor dedi annemde hala bana beddua okuyor dışarken mesaj atmış emeklerim haram olsun diye. Ne şehir dışına çıktım ne bir 5 6 saat dışarda kaldım ne bir özgürlüğüm oldu buda hakkım değil mi. Sevgi görmüyorum ama saygıda görmüyorum çare bulamıyorum konuştum olmadı ağladım olmadı artık bağırıyorum güçsüz görünmemek için yine fayda etmiyor. 6 gün evde oturuyorum 7. Gün çıkacakken her gün dışardaydın oluyor. Allah rızası için bir çaresi yok mu intihar eşiğindeyim

Evlatlıkmışsınız ve ailenizle biyolojik bir bağınız yokmuş. İntihar etmeyi düşünene kadar, neden evden ayrılıp; kendinize bir düzen kurmuyorsunuz ?
 
Ailelerin yapmış olduğu bu hatalar yüzünden kızlar yanlış insanlara aşık olup yanlış adamlarla evleniyor.. 4 aydır biriyle konuşuyormuşsun, hayırlısı olsun hakkında öncelikle ☺️ ama lütfen ailende gördüğün eksiklikleri başka yerde bulduğunda hemen o insanla evlenme fikrine kapılma, çok iyi düşün.
Ailene gelirsek de yaptıkları çok yanlış. Birazda senin onlara cevap vermiyor olman ve dediklerinin dışına çıkmıyor olman onları bu hale getirmiş olabilir. Bende senin gibiydim bekarken, evlenmeden önce ailemin sözünden çıkamazdım verdikleri saatin dakikasına kadar dikkat ederdim. Balayında bile şurdayım burdayım diye haber vermediğim için psikolojim bozulmuştu 😅
Biraz kendi özgüvenini topla, zaten çalışıyormuşsun kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalış. Kimseye boyun eğme.
 
Ailelerin yapmış olduğu bu hatalar yüzünden kızlar yanlış insanlara aşık olup yanlış adamlarla evleniyor.. 4 aydır biriyle konuşuyormuşsun, hayırlısı olsun hakkında öncelikle ☺️ ama lütfen ailende gördüğün eksiklikleri başka yerde bulduğunda hemen o insanla evlenme fikrine kapılma, çok iyi düşün.
Ailene gelirsek de yaptıkları çok yanlış. Birazda senin onlara cevap vermiyor olman ve dediklerinin dışına çıkmıyor olman onları bu hale getirmiş olabilir. Bende senin gibiydim bekarken, evlenmeden önce ailemin sözünden çıkamazdım verdikleri saatin dakikasına kadar dikkat ederdim. Balayında bile şurdayım burdayım diye haber vermediğim için psikolojim bozulmuştu 😅
Biraz kendi özgüvenini topla, zaten çalışıyormuşsun kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalış. Kimseye boyun eğme.
 
Çok teşekkür ederim ❤️ şimdilik çok iyi birine benziyor vicdanlı merhametli duruyor ama bilemem elbette. O düşünceye hiç girmedim kendimi bildim bildim hep bu baskı vardı çok önüme insan çıktı ama doğru değildi kalbim ısınmadı bu evde bir odada ağlarım dedim yanlış evlilik insanda kurtuluş değil sadece yaş 27 oldu insan kendinin bile yaşlandığını hissettiği yerde biraz saygı istiyor alan istiyor birde sadece baskı da değil annem hep düşmanı gibi babam iyiyse aramız kızım der güler şakar yapar ama onunda arada bir. Kardeşte yok annemle babam bir olmuşta ben tek kalmışım onlara karşı gibi böyle geçmiyor hayat görüştüğüm insanın yanına gitmeden göz yaşlarımı akan rimelimi siliyorum kafamda hep evdekiler var bazen hüzünlü duruyorum bazen sinirli görünüyorum eminim oda bazen normal görmüyordur beni çare arıyorum bulamıyorum
 
Çok teşekkür ederim ❤️ şimdilik çok iyi birine benziyor vicdanlı merhametli duruyor ama bilemem elbette. O düşünceye hiç girmedim kendimi bildim bildim hep bu baskı vardı çok önüme insan çıktı ama doğru değildi kalbim ısınmadı bu evde bir odada ağlarım dedim yanlış evlilik insanda kurtuluş değil sadece yaş 27 oldu insan kendinin bile yaşlandığını hissettiği yerde biraz saygı istiyor alan istiyor birde sadece baskı da değil annem hep düşmanı gibi babam iyiyse aramız kızım der güler şakar yapar ama onunda arada bir. Kardeşte yok annemle babam bir olmuşta ben tek kalmışım onlara karşı gibi böyle geçmiyor hayat görüştüğüm insanın yanına gitmeden göz yaşlarımı akan rimelimi siliyorum kafamda hep evdekiler var bazen hüzünlü duruyorum bazen sinirli görünüyorum eminim oda bazen normal görmüyordur beni çare arıyorum bulamıyorum
Biyolojik aileni tanıyor musun peki
 
Evin tek kızıyım evlatlığım 27 yaşındayım evden çalışan biriyim. Aile baskısından intihar eşiğine geldim. Sürekli evlen diyen biriyle görüştüğümde olmayınca beni eleştiren aşağılayan annem ve sürekli beni kontrol altında tutmak isteyen babam. Hayatıma sonunda vicdanlı merhametli biri girdi çok şükür şimdi görüşüyoruz ama o kadar zorlamıyorum ki görüşürken artık dayanamıyorum. Sabah 9dan akşam5 e kadar çalışıyorum hayatımda ki kişide çalışan biri akşam 2 3 saat görüşüyoruz haftada bir bazen iki zehir oluyor. Her çıkmam da ağlayarak çıkıyorum evden babam telefonla aradığı an 2.dıt sesini duymak istemiyor hemen açacakmışım dışarı çıkıyorsan en geç 9 9 bucukta eve gelecekmişim annem babamı savunuyor dışardeyken arıyor bağırıyor sövüyor yada ard arda 40 tane mesaj atıyor bela okuyor küfür ediyor. Çok zoruma gidiyor onlardan para istemiyorum evde tekim kardeşim ablam abim yok haftanın 1 yada 2 günü çıktığımda bari güler yüzle göndersinler yada laf söylemesinler. Geç gelen gece hayatı olan biri değilim zaten odaya kapanıp pc başında çalışıyorum annem görüştüğüm insanıda biliyor ciddiyiz ama tanımak istiyorum henüz 4.aydayız adım atmayalım şuan diyorum. Bugünde gittim yine lafla kavgayla babam 9 bucukta geleceksin dedi inadına 10 bucukta geldim kapıdan girerken kendini s…tiriyor dedi annemde hala bana beddua okuyor dışarken mesaj atmış emeklerim haram olsun diye. Ne şehir dışına çıktım ne bir 5 6 saat dışarda kaldım ne bir özgürlüğüm oldu buda hakkım değil mi. Sevgi görmüyorum ama saygıda görmüyorum çare bulamıyorum konuştum olmadı ağladım olmadı artık bağırıyorum güçsüz görünmemek için yine fayda etmiyor. 6 gün evde oturuyorum 7. Gün çıkacakken her gün dışardaydın oluyor. Allah rızası için bir çaresi yok mu intihar eşiğindeyim
Bu konuya evlatlık olduğu düşünerek bakma sen biyolojık de olsan bu şekilde davranırlardı demek ki ailen böyle görmüş böyle yetiştirilmiş çocukluğunda sana karşı böyle değillerdir eminim sende sevgi bağını yenilemeye böyle yapmayın çok üzülüyorum vs demeye annenle dertleşmeye bak
 
Bu konuya evlatlık olduğu düşünerek bakma sen biyolojık de olsan bu şekilde davranırlardı demek ki ailen böyle görmüş böyle yetiştirilmiş çocukluğunda sana karşı böyle değillerdir eminim sende sevgi bağını yenilemeye böyle yapmayın çok üzülüyorum vs demeye annenle dertleşmeye bak
İntihar gibi düşünceler çok yanlış hayat çok taze yaşanacak onca güzel gün var baktım bir şekilde olmuyor yeni hayat kurarsın
 
Evin tek kızıyım evlatlığım 27 yaşındayım evden çalışan biriyim. Aile baskısından intihar eşiğine geldim. Sürekli evlen diyen biriyle görüştüğümde olmayınca beni eleştiren aşağılayan annem ve sürekli beni kontrol altında tutmak isteyen babam. Hayatıma sonunda vicdanlı merhametli biri girdi çok şükür şimdi görüşüyoruz ama o kadar zorlamıyorum ki görüşürken artık dayanamıyorum. Sabah 9dan akşam5 e kadar çalışıyorum hayatımda ki kişide çalışan biri akşam 2 3 saat görüşüyoruz haftada bir bazen iki zehir oluyor. Her çıkmam da ağlayarak çıkıyorum evden babam telefonla aradığı an 2.dıt sesini duymak istemiyor hemen açacakmışım dışarı çıkıyorsan en geç 9 9 bucukta eve gelecekmişim annem babamı savunuyor dışardeyken arıyor bağırıyor sövüyor yada ard arda 40 tane mesaj atıyor bela okuyor küfür ediyor. Çok zoruma gidiyor onlardan para istemiyorum evde tekim kardeşim ablam abim yok haftanın 1 yada 2 günü çıktığımda bari güler yüzle göndersinler yada laf söylemesinler. Geç gelen gece hayatı olan biri değilim zaten odaya kapanıp pc başında çalışıyorum annem görüştüğüm insanıda biliyor ciddiyiz ama tanımak istiyorum henüz 4.aydayız adım atmayalım şuan diyorum. Bugünde gittim yine lafla kavgayla babam 9 bucukta geleceksin dedi inadına 10 bucukta geldim kapıdan girerken kendini s…tiriyor dedi annemde hala bana beddua okuyor dışarken mesaj atmış emeklerim haram olsun diye. Ne şehir dışına çıktım ne bir 5 6 saat dışarda kaldım ne bir özgürlüğüm oldu buda hakkım değil mi. Sevgi görmüyorum ama saygıda görmüyorum çare bulamıyorum konuştum olmadı ağladım olmadı artık bağırıyorum güçsüz görünmemek için yine fayda etmiyor. 6 gün evde oturuyorum 7. Gün çıkacakken her gün dışardaydın oluyor. Allah rızası için bir çaresi yok mu intihar eşiğindeyim
Yapılacak şey belli, kendi evinize çıkıp kendi hayatınıza bakacaksınız. İntihar düşünmenize gerek yok, hayat anne baba da olsa birilerinin gereksiz takıntılarına ve isteklerine boyun eyip kısıtlanmak için çok kısa ve asla değmez.
 
Evin tek kızıyım evlatlığım 27 yaşındayım evden çalışan biriyim. Aile baskısından intihar eşiğine geldim. Sürekli evlen diyen biriyle görüştüğümde olmayınca beni eleştiren aşağılayan annem ve sürekli beni kontrol altında tutmak isteyen babam. Hayatıma sonunda vicdanlı merhametli biri girdi çok şükür şimdi görüşüyoruz ama o kadar zorlamıyorum ki görüşürken artık dayanamıyorum. Sabah 9dan akşam5 e kadar çalışıyorum hayatımda ki kişide çalışan biri akşam 2 3 saat görüşüyoruz haftada bir bazen iki zehir oluyor. Her çıkmam da ağlayarak çıkıyorum evden babam telefonla aradığı an 2.dıt sesini duymak istemiyor hemen açacakmışım dışarı çıkıyorsan en geç 9 9 bucukta eve gelecekmişim annem babamı savunuyor dışardeyken arıyor bağırıyor sövüyor yada ard arda 40 tane mesaj atıyor bela okuyor küfür ediyor. Çok zoruma gidiyor onlardan para istemiyorum evde tekim kardeşim ablam abim yok haftanın 1 yada 2 günü çıktığımda bari güler yüzle göndersinler yada laf söylemesinler. Geç gelen gece hayatı olan biri değilim zaten odaya kapanıp pc başında çalışıyorum annem görüştüğüm insanıda biliyor ciddiyiz ama tanımak istiyorum henüz 4.aydayız adım atmayalım şuan diyorum. Bugünde gittim yine lafla kavgayla babam 9 bucukta geleceksin dedi inadına 10 bucukta geldim kapıdan girerken kendini s…tiriyor dedi annemde hala bana beddua okuyor dışarken mesaj atmış emeklerim haram olsun diye. Ne şehir dışına çıktım ne bir 5 6 saat dışarda kaldım ne bir özgürlüğüm oldu buda hakkım değil mi. Sevgi görmüyorum ama saygıda görmüyorum çare bulamıyorum konuştum olmadı ağladım olmadı artık bağırıyorum güçsüz görünmemek için yine fayda etmiyor. 6 gün evde oturuyorum 7. Gün çıkacakken her gün dışardaydın oluyor. Allah rızası için bir çaresi yok mu intihar eşiğindeyim

İntihar etmeyi düşünmek yerine evden ayrılın.
Kendi düzenizi kurun.
Gerekirse sığınma evine gidin.
Ayrıca bukadar hakarete neden hakaret davası açmıyorsunuz?
 
Anne baba olmamasi gereken insanlar zorla anne baba yapmışlar kendilerini. Çok üzüldüm.
Evin tek kızıyım evlatlığım 27 yaşındayım evden çalışan biriyim. Aile baskısından intihar eşiğine geldim. Sürekli evlen diyen biriyle görüştüğümde olmayınca beni eleştiren aşağılayan annem ve sürekli beni kontrol altında tutmak isteyen babam. Hayatıma sonunda vicdanlı merhametli biri girdi çok şükür şimdi görüşüyoruz ama o kadar zorlamıyorum ki görüşürken artık dayanamıyorum. Sabah 9dan akşam5 e kadar çalışıyorum hayatımda ki kişide çalışan biri akşam 2 3 saat görüşüyoruz haftada bir bazen iki zehir oluyor. Her çıkmam da ağlayarak çıkıyorum evden babam telefonla aradığı an 2.dıt sesini duymak istemiyor hemen açacakmışım dışarı çıkıyorsan en geç 9 9 bucukta eve gelecekmişim annem babamı savunuyor dışardeyken arıyor bağırıyor sövüyor yada ard arda 40 tane mesaj atıyor bela okuyor küfür ediyor. Çok zoruma gidiyor onlardan para istemiyorum evde tekim kardeşim ablam abim yok haftanın 1 yada 2 günü çıktığımda bari güler yüzle göndersinler yada laf söylemesinler. Geç gelen gece hayatı olan biri değilim zaten odaya kapanıp pc başında çalışıyorum annem görüştüğüm insanıda biliyor ciddiyiz ama tanımak istiyorum henüz 4.aydayız adım atmayalım şuan diyorum. Bugünde gittim yine lafla kavgayla babam 9 bucukta geleceksin dedi inadına 10 bucukta geldim kapıdan girerken kendini s…tiriyor dedi annemde hala bana beddua okuyor dışarken mesaj atmış emeklerim haram olsun diye. Ne şehir dışına çıktım ne bir 5 6 saat dışarda kaldım ne bir özgürlüğüm oldu buda hakkım değil mi. Sevgi görmüyorum ama saygıda görmüyorum çare bulamıyorum konuştum olmadı ağladım olmadı artık bağırıyorum güçsüz görünmemek için yine fayda etmiyor. 6 gün evde oturuyorum 7. Gün çıkacakken her gün dışardaydın oluyor. Allah rızası için bir çaresi yok mu intihar eşiğindeyim
 
X