Yanlış yönlendirme yapıyorsunuz aslında depresif bir insanı 3 ay için emir altına sokup daha da streslenmesine sebep olabilirsiniz , elbette ki çalışmak özgüveni getirir lakin kendini kötü depresif hisseden birine değil .Part time çalışın. Geçiçi diye çalışmak istemiyorum nasıl bi bahanedir. Evde bunalım takılıcağınıza hayatı öğrenirsiniz çevreniz olur bi amacınız olur, cebinize iki kuruş para girer kendinize güveniniz gelir.
Evde durdukça daha da bunalırsın. Çık gez kafan dağılır. Istemesen de çıkıp gezdikce iyi gelirkızlar üniversite okuyorum şu an evdeyim ama çok bunalıyorum kendimi depresif hissediyorum sürekli cok fazla arkadaşım yok ve buluşmak içimden gelmiyor geçici olduğum için işe de girmek istemiyorum kendimi değersiz hissediyorum sürekli maziye dalıyorum hep keşkelerle yaşıyorum bunun üstüne bir de annem canımı çok sıkıyor cahil ve görgüsüz bir insan otobüse bindiğinde kart basmak istemiyor her şey ona çok pahalı geliyor her şeyi bedava almak istiyor onun bu durumuna ağlayasım geliyor fırında askıya asılan ekmeği alıyor halbuki durumumuz kötü değil ona bir şey sorduğumuzda yalan uydurup kendini sineye çekiyor moralim çok bozuluyor belki bir gün birakir diyoruz ama huyundan vazgeçmiyor
Ay ne alakası var Allah aşkına. Keyfe keder cep harçlığı için çalışacak sanki çoluk çocuk ev mi geçindirecek, öğrenciymiş kendisi zaten. Evde köşe minderi gibi oturdukca iyi mi olacak. Gezeceksede neyle gezecek? Annesi askıdaki ekmekleri alırken tatil parasını çıkartıp al kızım gez toz mu diyecek sanıyosunuz. Gerçek hayat böyle bi şey değilYanlış yönlendirme yapıyorsunuz aslında depresif bir insanı 3 ay için emir altına sokup daha da streslenmesine sebep olabilirsiniz , elbette ki çalışmak özgüveni getirir lakin kendini kötü depresif hisseden birine değil .
Klasik olacak ama gençliğinizin kıymetini bilin:) sonra evde oturup sıkılmak bile lüks oluyor. Spor yapın, kulüplere katılın, tek başınıza yürüyüş yapın, kahve için. Cidden değmez depresifliğe.kızlar üniversite okuyorum şu an evdeyim ama çok bunalıyorum kendimi depresif hissediyorum sürekli cok fazla arkadaşım yok ve buluşmak içimden gelmiyor geçici olduğum için işe de girmek istemiyorum kendimi değersiz hissediyorum sürekli maziye dalıyorum hep keşkelerle yaşıyorum bunun üstüne bir de annem canımı çok sıkıyor cahil ve görgüsüz bir insan otobüse bindiğinde kart basmak istemiyor her şey ona çok pahalı geliyor her şeyi bedava almak istiyor onun bu durumuna ağlayasım geliyor fırında askıya asılan ekmeği alıyor halbuki durumumuz kötü değil ona bir şey sorduğumuzda yalan uydurup kendini sineye çekiyor moralim çok bozuluyor belki bir gün birakir diyoruz ama huyundan vazgeçmiyor
Depresif insanlar kendi mutluluk ve hayat enerjilerini yakalayana kadar pek de sağlıklı düşünemezler çıkaracağı cep harçlığı ona zulüm gibi gelebilir , siz sanıyorsunuz ki çoluk çocuk sahibi olup ev geçindirenler sadece zorluk yaşıyor öyle bir şey yokAy ne alakası var Allah aşkına. Keyfe keder cep harçlığı için çalışacak sanki çoluk çocuk ev mi geçindirecek, öğrenciymiş kendisi zaten. Evde köşe minderi gibi oturdukca iyi mi olacak. Gezeceksede neyle gezecek? Annesi askıdaki ekmekleri alırken tatil parasını çıkartıp al kızım gez toz mu diyecek sanıyosunuz. Gerçek hayat böyle bi şey değil
Valla ben hiçte öyle sanmıyorum günde bir sürü insanla muhattabım, evde boş boş oturup parasız pulsuz her şeyden yakınan insanlar bi adım ileri gidemezler. En basidinden terapi alsa oda parayla? Buna ne diyeceksiniz? Eğer gerçek bir depresyonsa öyle canım cicimlede geçmez, şımarıklıksa yakınmaya devam edebilir. Parasız nereyi gezecek çok merak ediyorum aç susuz parklarda dolaşmayla düzelecek olsa memlekette depresif insan kalmazdıDepresif insanlar kendi mutluluk ve hayat enerjilerini yakalayana kadar pek de sağlıklı düşünemezler çıkaracağı cep harçlığı ona zulüm gibi gelebilir , siz sanıyorsunuz ki çoluk çocuk sahibi olup ev geçindirenler sadece zorluk yaşıyor öyle bir şey yokgençlerin çoğu zor dönemler geçiriyor bir de 3 ay kafasını toplaması gereken yerde daha da kötü olazbilir , ayrıca her zaman parayla gezilmiyor.