Fransiyum canım; sanırım şu an artık ailen durumu öğrenmişler, ya da ben öyle anladım...
Bir bakıma iyi de olmuş öğrenmeleri...
Çünkü böyle bir durumda senin, en çok onların desteğine ihtiyacın var...
Her ne olursa olsun, sen aklı başında bir insansın... Eğriyi doğruyu tartmasını bilirsin..
İçinde, şu an eşinin düzeleceğine dair bazı umutlar taşıdığını biliyorum..
Belki de ne olacağını bilmediğin bir gelecek korkusuyla bu umutlara sarılıyorsun...
Sana "şöyle yaparsan eşin düzelir." diye bir tavsiyede bulunmak isterdim canım ama maalesef, bu durumda mümkün görünmüyor....
Görebildiğim kadarıyla, geriye önünde iki seçenek kalıyor...
Ya bu aldatılmalara, bu kandırılmalara, bu saygısızlıklara devam edeceksin; ya da sil baştan hayatını yeniden düzene sokacaksın..
Daha önce evlenmiş bir kadının, yeniden ailesinin yanına dönmesi zor bir durum...
Ama şu an içinde bulunduğun durum kadar zor ve onurunu rencide edici değil emin ol..
Bebeğini olmaması senin için büyük bir avantaj... Bu avantajı çok iyi değerlendirmelisin..
Bak henüz 21 yaşındasın ve daha genceciksin...
Hayat sana tüm kapılarını kapatmış gibi hissetmemelisin...
Çevre ne der; annem babam ne der; bir daha asla birine güvenemem; ailemin yanına dönemem düşüncelerini kafandan silmelisin.. O düşünceler kafanda oldukça, doğru kararlar veremzsin...
Mutlaka psikolojik destek almalısın..
Psikolog senin rahatlamana yardımcı olacağı gibi; hayatına nasıl bir yön vermen gerektiği konusunda, kendi düşüncelerini,hayattan beklentilerini anlamanı sağlayacaktır..
Unutma, her şeyden önemlisi sensin.. Sen, diğer herkesi bir kenara at...
Bundan 3 sene önce eşin hayatında var mıydı? Hayır...
Hayatını çok güzel devam ettirebiliyordun ama değil mi? Demek ki yine yapabilirsin...
Sen kendine güvenmezsen, asla bir arpa boyu yol alamazsın...
Ailen sana destek olduğuna göre, kendini yalnız hissetme.
Belki bir dönem, ailenin yanında kalman gerekebilir.. Bundan rahatsız olma...
Zaten onlar da senin içinde bulunduğun durumun hassasiyetiyle, daha yumuşak yaklaşacaklardır sana..
Bir süre sonra kendine iş bulur, yavaş yavaş hayatını rayına oturtmaya başlarsın..
Kendine acmayı bırak artık lütfen oldu mu?