• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuklusun diye bekar veya cocuksuz olan arkadaşlar tarafından dışlanmak

Greenland

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
3 Mart 2024
10
-4
1
Merhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?
 
Yaşayan değilim ama cocuksuz taraftayim ve cocuklu arkadaslarla gorusmeleri bayaa kestik biz, cocuksuz arkadaslarla ve ciftlerle daha fazla gorusuyoruz.
Cocukla bir sey yapilmiyor cunku en son kuzenimle birlikte aksam eglenmeye ciktigimizdq cocugunu birakip cikmisti yani o da cocukla gelmiyor zaten kirk yilda bir gorusuyoruz ayri ulkelerdeyiz.
Insanlar bi yerde hakli.
 
Görüşmelere çocuğunuzla mı gidiyorsunuz?
Benim de 3.5 yaşında oğlum var çocuksuz arkadaşlarımla buluşacaksam oğlumu eşime bırakıyorum. Bana haber veriyorlar müsaitlik var mı çocuğu bırakabilecek misin diye. Çocukla gitmek ihtimaller dahilinde değil. Arada oğlanı da getir sevelim diyorlar ısrar gelirse götürüyorum açıkçası yarım ağız söylerlerse hayatta götürmem 😂😂😂
 
Haha makus talihim bir zamanlar herzamn buluştuğumuz kuzenler çocuklu olunca çagirmaz kendileri takılırdı kendi kardesimde dahil buna. Benimkiler büyüdü onların çocukları olunca dışlamak ne gördüler herşeyin zamanı var. Ve şuan bana hak veriyorlar ayıp etmişiz diye. 😁
 
Merhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?
Boyle olmasi normal ama. Bir de bebeginiz daha kucuk yani cocuksuz arkadaslariniz birbirleriyle sohpet ederken siz bebeginizle ilgilenmek durumundasiniz bu da hoslarina gitmiyor olabilir. Benim de cevrem değişti oglum dogduktan sonra. Bir iki denedim ama ben de oturdugumuz ortamda cok adapte olamadigimi farkettim. Ama cocuklu arkadaslarimla ciktigimda cocuklar birbirleryle oynarken en azindan biz arkadaslarimla rahat ediyoruz. Oglum bu yil anasinifina basladi mesela gorustuklerimin hepsi ayni yas cocugu olan kadinlar. Benden iyisi yok.. 😂 eski arkadaslarimla cocugu olmayanlarla da oglum okuldayken isten firsat bulabilirsem gorusuyorum. Okul basladigindan beri boyle bir sansim da var artik. İnanin cocugu olan arkadasimla yaninda cocugu yokken gorusmek bile dert oluyor eger oglum yanimdaysa.oyuzden ya cocuklara babaya birakip tek gorusuyoruz yada cumbur cemaat 😂
 
Merhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?
Yani bu olabilir normal geliyor bana ben de çocukluyum aynı durumdaym açıkcası çocuksuz olan arkadaşlarla ben rahat edemiyorum hem konuşacak konu pek beni sarmıyor artık hem de ben çocukla ilgilenirken o sıkılır genelde çocuklu olanlarla bir araya geliyor um
 
Merhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?
Çocuk olduktan sonra hayatınız da bir sürü şey değişiyor bu da onlardan birisi eskisi gibi olacağını düşünmemek lazım bu tarz konuların. Ben bazen bebeğimle gidiyorum eşime bırakamayacağım bir durum olduğunda ama inanın eskisi gibi olmuyor çünkü onunla ilgilenmem gerekiyor sadece sohbete muhabbete vakit ayıramıyorum. O yüzden ben de genelde bebeği babasına bırakıp o şekilde buluşma ayarlıyorum arkadaşlarımla sağ olsun onlar beni hiç çağırmayı ihmal etmezler onu da getir vs derler müsait değilim dersem götürdüğümde de çok ilgililer asla rahatsız değiller ona eminim ama benim kendim içinde biraz nefes alabilmek adına tercihim eşime bırakıp gitmek oluyor.
 
cocuklu arkadasimla birkac bahar önce parkta buluştuk. eve geldim bir düşündüm kiz piknik yapmis ben cocugunun pesinde parkta kosup durmusum. ne anlatacaklarimi anlatmışim ne bir sey dinlemisim:)
ben de cok tercih etmiyorum cocuklu arkadas. varsa bırakacağı bir yer ok ama...
 
Bu herkeste var ya
Ben bekarken evli arkadasla yapamıyordum
Evlendım cocuklularla yapamadım.
Cocugum oldu şimdi de 2 cocuklu olan arkadas/akrabalarla gorusmuyorum🤣
 
Toplu şeylerde aranmamak hoş değil onun dışında benim de aynı kurumda çalışan arkadaşlarım haliyle daha sık görüşüyor hiç takılmadım, iş yerleri yakın olanlar da birbiri ile denk gelmeye çalışıyor ne diyebilirim hayatın akışı böyle benim atlayıp çocukla gitmem zor kısıtlı süre için ben kafamı yoramam plan yapmaya evime geldiler bir kaç kez, dışarıda da görüştüğümüz oldu. Dışlanmış hissetmedim ben.
 
Toplu şeylerde aranmamak hoş değil onun dışında benim de aynı kurumda çalışan arkadaşlarım haliyle daha sık görüşüyor hiç takılmadım, iş yerleri yakın olanlar da birbiri ile denk gelmeye çalışıyor ne diyebilirim hayatın akışı böyle benim atlayıp çocukla gitmem zor kısıtlı süre için ben kafamı yoramam plan yapmaya evime geldiler bir kaç kez, dışarıda da görüştüğümüz oldu. Dışlanmış hissetmedim ben
 
Aranmamak aslında beni düşündüren dediğiniz gibi cidden hoş değil. Uslu bir cocuk çocuğum eline boya defter ver resim çizsin oyuncaklarıyla oynasın öyle oyalanıyor telefon bağımlılığıda yok çok şükür. Sadece yanında oturan birini istiyor birlikte yapmal için bazen.Ben Hem aranmıyorum hemde bir araya gelsek diyorlar hiç gelmiyorsun ziyarete gel arayı açma hani hep geliyordun biye gelmiyorsun diyorlar 1 aydır gitmiyorum. Ondan evvel bebem doğdu doğalı sokaktayız zaten sosyal bi bebe. Bi sefer yine toplanmışlar bi kaç gün üst üste yan bloğumdalar bide bende takıldom 1 haftadır hergğn birliktesiniz bana gelin bi gün bizim evde oturun çay kahveye gelin bebemlede durursunuz 1 saat sadece bende iki ütülerimi yaparım evi toparlarım dedim ayy yok yok gelemeyiz yoruluyoruz bitiyoruz dediler 😂 ama cidden diğer yorumlarıda gördüm hepsinin cocuklanıp perişan oldukları hallerini görmek istiyorum.
 
Haklilar. Cocukla cok fazla birsey yapilamiyor. Ne dogru duzgun muhabbet ediliyor, ne de dogru duzgun oturulabiliniyor. Cocugunuzu esinize birakip cikamiyor musunuz? Hem size de iyi gelir kafanizi dinlersiniz azicik.
Durumu detaylı anlatmadım aslında şöyle diyim haklı görmüyorum onları. Standart bir yaramaz çocuk değil kitabı defteri kalemi ver çizsin dursun bi kalemde yanına gelene veryor birlikte resim çiziyorlar. Ağlaması zırlaması yok asla. İşyerine götür biblo gibi koy gıkı çıkmaz öyle bir cocuk ki ben işede götürüyorum hergün.Cocuğumla hergün dışarıdayız zaten. Dışarıya alışkın bir çocuk. Eşime bırakıp çıkmamamı gerektiren durum olmadı hiç. 2 saat bıraktığım oldu iş sebebiyle bi kaç kez ayrı olmak zor geldi bana. Ben hiç oh rahatladım iyi geldi diyemiyorum malesef. Emiyor bide hala.
 
Merhabalar
1,5 yaşında cocuğum var ve çevremdekilerin beni dışladığını hissediyorum.
Cocuğu olan çok arkadasım yok diğerleri ya bekar ya yeni evli. Ailemden uzaktayım eşimin memleketinde yaşıyoruz. Bazı arkadaşlarımla sürekli önceden arayıp bir araya gelirdim evime alırdım. İş yerlerine ziyarete giderdim arardım sonra farkettim ki sadece bu durum tek taraflı toplu gezmelere pturmalara gidiliyor ama ben hiç aranmıyorum davet dahi edilmiyorum. Baktım uzak duruyorlar hep. Cocuğum yaramaz değil ay çok seviyoruz çok tatlı diyorlar ama sadece bu kadar. Ben mi abartıyorum diyeceğim ama 2 kere 2 4 edercesine eminim ki hislerim bu yönde. Böyle durum yaşayanlar var mı? Yoksa benim mi kuruntum?

Bebeğim var ne bileyim ben de arkadaşlarla buluşmak istemiyorum, kocam bebeğim ile dışarda zaman geçirmek daha mantıklı geliyor. Diğerleri ile de ayda yılda bir planlama yaparız heralde
 
Bebeğim var ne bileyim ben de arkadaşlarla buluşmak istemiyorum, kocam bebeğim ile dışarda zaman geçirmek daha mantıklı geliyor. Diğerleri ile de ayda yılda bir planlama yaparız heralde
Aynı durumdayız.

Bebek öncesi çok çok samimi arkadaşım yoktu,şimdi de iyi bir iletişimiz var bana yetiyor. Bir arkadaşla ile görüşmek ya da evde buluşmak bana çok daha büyük zorluk.

En iyisi aileyle birlikte evde/dışarıda vakit geçirmek.
 
Aranmamak aslında beni düşündüren dediğiniz gibi cidden hoş değil. Uslu bir cocuk çocuğum eline boya defter ver resim çizsin oyuncaklarıyla oynasın öyle oyalanıyor telefon bağımlılığıda yok çok şükür. Sadece yanında oturan birini istiyor birlikte yapmal için bazen.Ben Hem aranmıyorum hemde bir araya gelsek diyorlar hiç gelmiyorsun ziyarete gel arayı açma hani hep geliyordun biye gelmiyorsun diyorlar 1 aydır gitmiyorum. Ondan evvel bebem doğdu doğalı sokaktayız zaten sosyal bi bebe. Bi sefer yine toplanmışlar bi kaç gün üst üste yan bloğumdalar bide bende takıldom 1 haftadır hergğn birliktesiniz bana gelin bi gün bizim evde oturun çay kahveye gelin bebemlede durursunuz 1 saat sadece bende iki ütülerimi yaparım evi toparlarım dedim ayy yok yok gelemeyiz yoruluyoruz bitiyoruz dediler 😂 ama cidden diğer yorumlarıda gördüm hepsinin cocuklanıp perişan oldukları hallerini görmek istiyorum.

Durumu detaylı anlatmadım aslında şöyle diyim haklı görmüyorum onları. Standart bir yaramaz çocuk değil kitabı defteri kalemi ver çizsin dursun bi kalemde yanına gelene veryor birlikte resim çiziyorlar. Ağlaması zırlaması yok asla. İşyerine götür biblo gibi koy gıkı çıkmaz öyle bir cocuk ki ben işede götürüyorum hergün.Cocuğumla hergün dışarıdayız zaten. Dışarıya alışkın bir çocuk. Eşime bırakıp çıkmamamı gerektiren durum olmadı hiç. 2 saat bıraktığım oldu iş sebebiyle bi kaç kez ayrı olmak zor geldi bana. Ben hiç oh rahatladım iyi geldi diyemiyorum malesef. Emiyor bide hala.
Tamam da hiç kimse başkasının bebeğini eğlendirmek zorunda değil ki.

Çocuk oyalamak hele ki yanında annesi olmadan çocuğu oyalamak öyle kolay değil ki.

Görüşmek istememekle haklılar bence.
 
Normal benim 7 aylik bebegim var oncesinde cocuklu olan kimseyle gorusmek istemezdim bu sorundu cunku simdi de benim cocugum var cocuksuz insanlar benle gorusmek istemezse anlarim 7 aylik olmasina ragmen bende 40 yilda 1 cikarsam emzirip ihtiyacini giderip kisa sureli babasina birakip gidiyorum sozun ozu cocukla olmuyor heryere cocukla gidiyorsaniz normal yaptiklari
 
yaaa bunlar çok normal şeyler. herkes aynı statüdeki insanlarla görüşmek ister. şimdi onların çocuğu olmadığı için normal olarak anlayamazlar. ve haklılar. illa görüşmek istiyorsanız çocuğu birine bırakıp gidin. 3-5 sene sonra onlarda çoluk çocuğa karışınca bu sefer siz rahatlayacaksnız :)
 
Back
X