Çocuklara Dair

Eşim geçen hafta Halil Cibran'nın bir kitabını almış bana benim seveceğimi düşünerek.O kitaptan bir alıntıyı paylaşmak istedim.Beni etkiledi ve çocuklara dair bakış açımı buldum.

Ve bebesini göğsüne bastırmış bir kadın dedi ki, bize çocuklardan Söz et.
Ve o dedi ki:
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onları Hayat ın kendine duyduğu hasretin oğulları ve kızları
Onlar sizinle gelirler ama sizden değil.
Sizinle birlikte olsalar da size ait değil.


Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncelerinizi değil,
Çünkü kendi düşünceleri var onların.
onların bedenlerini barındırabilirsiniz, ama ruhlarını değil.
Çünkü ruhları geleceğin evinde yaşar, düşlerinizde bile gidemezsiniz oraya.
onlar gibi olmaya çabalayabilirsiniz ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın
Çünkü geri geri gitmez yaşam, dün ile oyalanmaz.

Sizler yaysınız ve çocukların bu yaylardan fırlatılan canlı oklar.
Okçu sonsuzluk yolundaki hedefi görür ve okları tez gitsin, ırak gitsin diye gerer sizi o.

Okçunun elinde gerilmek size mutluluk versin.
Çünkü O dengeli yayı da sever, uçan oku sevdiği kadar.

çok güzel bir konu canım..emeğine sağlık ..

Canım konuyu şimdi gördüm. Paylaşımın için teşekkür ederim. Birkez daha ruhum dinlendi sayende..Ahhhh ahhhh.. Ruhlarımızın kirlendiği, hastalıklı bir dünyada yaşarken, isyanlarımın en deli çağı ünversite yıllarımın gizemli felsefecisidir Halil Cibran..O dönemde dalardım yazılarına,şiirlerine, resimlerine kaybolurdum. Onun ruhunu anlamak için derinlere inmek, çok yükseklere çıkmak gerektiğini düşünürüm. Yapıtlarıyla Yunan felsefesini doğu ve batıyla sentezlemiş ve ortaya tüm dünyayı etkileyecek fikirler sunmasını hayret ve büyük hayranlıkla izlemişimdir. Sanırım o yüzden dünya edebiyatçıları ona doğunun Nietzche'si, Sartre'ı, batının Mevlana'sı, Yunus Emre'si demişler. Onun aynı zamanda çooookk iyi bir ressam olduğunu biliyormusunuz?? ya yapıtlarının dünyanın birçok yerinde hala sergilendiğini biliyormusunuz?? Resimlerinde soyut kavramları vurguladığı için insanı can evinden vurur, kalkanını indirir kendini sorgular insan hiç çekinmeden, kendini kanatmaktan korkmadan, defalarca, defalarca....Çok heycanlanınca çenem düşüyor...
Sevhan'ım sevgili dostum.. yazılarındaki kalitenin sebebi dayanaksız değil, belliydi zaten.. Taylan bebeğimiz çook şanslı..
Şimdi neler söylüyorsam tek yürekten,
Yarın söylenecektir binlerce yürekten...
Halil Cibran