E
EU3
Ziyaretçi
- Konu Sahibi EU3
- #1
bebeklerimiz ve televizyon
Televizyon kuşkusuz çağımızın vazgeçilmez bir iletişim aracı.Pek çok insanın hayatında da önemli yer kaplıyor.Çocuk söz konusu olduğunda televizyon konusunda çok dikkatli olmak gerekiyor.Büyüyen çocuk beyni için büyük bir tehlike oluşturabiliyor televizyon.
0-2 yaş arası çocukların kesinlikle televizyon seyretmelerini istemiyoruz.televizyonun arka planda açık olması bile son derece zararlı.bunun sebeplerine şöyle bir bakalım.
Çocuklarda beyin gelişiminin büyük bir bölümü 0-2 yaş arasında olur. Çocukların zihinsel gelişimi Piaget’e göre de dört aşamadan geçer. Birinci aşama duyusal ya da sensorinöral dönem dediğimiz 0-2 yaş arasıdır.Bu dönemde çocuk kendisinin çevreden farklı bir şey olduğunu kavrar. Öğrenmesi duyuları ve hareket yoluyla olur. Bir yüz hareketi ya da ses tonundaki değişiklik bile öğrenmeyi çok etkiler.Bu dönemde ise televizyonun çocuğun hayatında olması büyük problemdir.Çünki televizyon çocuğa pasif olarak öğrenmeyi öğretir.Beyninde iletişimle ,etki tepkiyle gelişecek açılımların önünü keser. Ne yazık ki televizyon kolay ve bağımlılık yapıcıdır çocuklar için bu yaşta bile. Televizyon çok seyreden çocuğun seyretmeyen çocuğa göre daha az sosyal ilişki kurduğunu,konuşmayı daha yavaş öğrendiğini görürüz.Bu yaşta,hatta mümkünse 3 yaşına kadar televizyonla hiç tanışmaması zihinsel gelişimi için son derece faydalıdır. Genellikle annelerden “ya bebek televizyonu?”gibi sorular alırız. Aslında bebekler için yapılmış programlarda da olay değişmiyor. Yine öğrenme pasif oluyor ve öğretilen materyal çocuğun yaşına uygun olsa bile öğretme şekli bu yaşta daha önemli olduğu için çocuğa zarar veriyor.
Televizyon çocukları başka nasıl etkiliyor.Çocukların dikkat ve konsantrasyonlarını başka şeylere yoğulaştırmalarını engelliyor.Son yıllarda yapılan çalışmalar gösteriyor ki dikkat dağınıklığı hiperaktivite sendromu(ADHD) çok televizyon seyreden çocuklarda daha çok görülüyor.Burada sebep sonuç bağlantısının ters olabileceği de geliyor insanın aklına ama yine çok televizyon seyreden çocuklarda otizm spektrumundan hastalıkların görülme oranı da daha fazla.Ayrıca televizyon seyretme fazlalığı ile obesite ve dolayısıyla yüksek tansiyon,kap hastalığı gibi hastalılar arasında da bağlantı var.Yine biliyoruz ki çocukların odalarında televizyon varsa uyku problemleri yaşıyorlar ve bu da sağlıklarını etkiliyor.
Televizyondaki şiddetin dozu da çocuklar için olması gerekenden ne yazık ki çok fazla ve bu da çok dikkatle üzerinde durulması gereken bir konu. Çocuklar şiddet içeren programlar izlediklerinde davranış problemleri ve agresyon artıyor.
Özetle Çocuklar 0-2 yaş arası hiç televizyon seyretmemeli. Sonra da televizyon günde bir saatle sınırlanmalı. Anne baba çocukların izlediği şeyleri denetlemeli hatta mümkünse onlarla birlikte interaktif bir şekilde, konuşarak tartışarak izlemeliler. Televizyon çocuk bakıcısı olarak kullanılmamalı.Ayrıca anne babalar kendi hayatlarında da televizyonu kısıtlayıp, fiziksel aktivite ve iletişime engel olmamasını sağlamalı ve çocuklara örnek olmalılar.
Televizyon kuşkusuz çağımızın vazgeçilmez bir iletişim aracı.Pek çok insanın hayatında da önemli yer kaplıyor.Çocuk söz konusu olduğunda televizyon konusunda çok dikkatli olmak gerekiyor.Büyüyen çocuk beyni için büyük bir tehlike oluşturabiliyor televizyon.
0-2 yaş arası çocukların kesinlikle televizyon seyretmelerini istemiyoruz.televizyonun arka planda açık olması bile son derece zararlı.bunun sebeplerine şöyle bir bakalım.
Çocuklarda beyin gelişiminin büyük bir bölümü 0-2 yaş arasında olur. Çocukların zihinsel gelişimi Piaget’e göre de dört aşamadan geçer. Birinci aşama duyusal ya da sensorinöral dönem dediğimiz 0-2 yaş arasıdır.Bu dönemde çocuk kendisinin çevreden farklı bir şey olduğunu kavrar. Öğrenmesi duyuları ve hareket yoluyla olur. Bir yüz hareketi ya da ses tonundaki değişiklik bile öğrenmeyi çok etkiler.Bu dönemde ise televizyonun çocuğun hayatında olması büyük problemdir.Çünki televizyon çocuğa pasif olarak öğrenmeyi öğretir.Beyninde iletişimle ,etki tepkiyle gelişecek açılımların önünü keser. Ne yazık ki televizyon kolay ve bağımlılık yapıcıdır çocuklar için bu yaşta bile. Televizyon çok seyreden çocuğun seyretmeyen çocuğa göre daha az sosyal ilişki kurduğunu,konuşmayı daha yavaş öğrendiğini görürüz.Bu yaşta,hatta mümkünse 3 yaşına kadar televizyonla hiç tanışmaması zihinsel gelişimi için son derece faydalıdır. Genellikle annelerden “ya bebek televizyonu?”gibi sorular alırız. Aslında bebekler için yapılmış programlarda da olay değişmiyor. Yine öğrenme pasif oluyor ve öğretilen materyal çocuğun yaşına uygun olsa bile öğretme şekli bu yaşta daha önemli olduğu için çocuğa zarar veriyor.
Televizyon çocukları başka nasıl etkiliyor.Çocukların dikkat ve konsantrasyonlarını başka şeylere yoğulaştırmalarını engelliyor.Son yıllarda yapılan çalışmalar gösteriyor ki dikkat dağınıklığı hiperaktivite sendromu(ADHD) çok televizyon seyreden çocuklarda daha çok görülüyor.Burada sebep sonuç bağlantısının ters olabileceği de geliyor insanın aklına ama yine çok televizyon seyreden çocuklarda otizm spektrumundan hastalıkların görülme oranı da daha fazla.Ayrıca televizyon seyretme fazlalığı ile obesite ve dolayısıyla yüksek tansiyon,kap hastalığı gibi hastalılar arasında da bağlantı var.Yine biliyoruz ki çocukların odalarında televizyon varsa uyku problemleri yaşıyorlar ve bu da sağlıklarını etkiliyor.
Televizyondaki şiddetin dozu da çocuklar için olması gerekenden ne yazık ki çok fazla ve bu da çok dikkatle üzerinde durulması gereken bir konu. Çocuklar şiddet içeren programlar izlediklerinde davranış problemleri ve agresyon artıyor.
Özetle Çocuklar 0-2 yaş arası hiç televizyon seyretmemeli. Sonra da televizyon günde bir saatle sınırlanmalı. Anne baba çocukların izlediği şeyleri denetlemeli hatta mümkünse onlarla birlikte interaktif bir şekilde, konuşarak tartışarak izlemeliler. Televizyon çocuk bakıcısı olarak kullanılmamalı.Ayrıca anne babalar kendi hayatlarında da televizyonu kısıtlayıp, fiziksel aktivite ve iletişime engel olmamasını sağlamalı ve çocuklara örnek olmalılar.
