Merhabalar öncelikle yargılamadan okumanızı isterim.. 3 yaşında bal gibi çok akıllı bi oğlum var gebeliğimde yoğun annemi kaybetme korkusu yaşadım ve geçti doğumumu yaptıktan 8-9 ay sonra çocuğuma zarar verme korkusunu yaşadım ve bunu yaşadığımda terler bastı sıcaklar bastı nasıl böyle düşünürüm acaba ben hasta bir annemiyim diye kendimi mahfettim 2 hafta kadar sürdü ailem eşim biliyor durumu ki cocuguma o kadar güzel bakan bir anneyimki tek basıma büyüttüm bu zamana kadar yalnızdık hep simdide oğlum 3 yaşında ve gebeyim ben bu ataklarımı emzirme hormonu ve gebelik hormonuna bağlıyorum ve tekrwr aynı korkuları yaşıyorum acaba kafamda birimi konuşuyor böyle yapıcam mı diye düşünüyorum ama ödüm kopuyor evladımın boğazında vs bişey kalınca biliyorum bu düşünceleri kafamda büyüten benim vesveseyi büyüten benim içim daralıyor bunalıyorum hayatım zehir oldu ne hamileliğimin tadı var suanda ne evladımın birdaha bu yaşına gelmeyecek ve ben hayatı kendime zehir ediyorum ne yapmalıyım nasıl geçiririm bu düşünceleri bunlar yaşayan varmı yaşayan oldukça rahatlıyorum bakıyorum internete çok yaşayan var benim gibi durumlar . Bursa da destek alabileceğim herhangi psikolog vs varmı bilmiyorum bu düşünceler geldiginde nasıl geçirebilirim hamile olmasam baslıcaktım ilaca fakat hamileyim
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Çocuğuna zarar verme korkusu
- Konu Sahibi Esk1618
- Başlangıç Tarihi
- 18 Haziran 2023
- 475
- 672
- 19
- 15 Aralık 2020
- 168
- 245
Ben bunu çok ağır şekilde yaşadım. Deliriyorum sandım. Ben de tek başıma herkesten uzak bir şehirde pandemi zamanı çocuğumu büyüttüm. Oğlum 1,5 yaşındaydı. Çocuğumun üstüne titreyen, He ihtiyacını özenle gideren bir anneyim. Her şeyin en iyisi olsun diye uğraşırım her zaman. Oğluma zarar vermekten korkup, gerçekten ayırt edilemeyecek senaryolar aklıma gelip kafayı yiyecek, çıldıracak gibi olurdum. Günlerce çocuğumu kendimden uzak tutmaya çalıştım istemsizce. Sonra koşarak bir psikiyatri kliniğine gittim. Doktorum malesef okb olduğumu ve bu hastalığın çok fazla çeşidi olduğunu söyledi. Mükemmelliyetçi annelerde olur bu hastalık genelde dedi. Siz zaten çocuğunuza zarar verecek insan olsanız bunun savaşını vermez, bu sancıları çekmezsiniz dedi. Bir süre ilaç ve psikoterapi aldım. Çok iyi geldi. Şu an hala saçma sapan düşünceler geliyor aklıma ama kulak arkası yapabiliyorum. İçimde saçma sapan konuşan vesveseci bir teyze var çok konuştuğunda kes sesini diyorum. Yaşayıp gidiyoruz :) ama bu aşamaya gelene kadar neler çektim bir ben bilirim bir Allah. Sizi çok iyi anlıyorum ve iyi bir psikiyatri doktoruna gidin derim.
- 18 Haziran 2023
- 475
- 672
- 19
Size geçmiş olsun bu arada
- 15 Aralık 2020
- 168
- 245
Teşekkür ederimSize geçmiş olsun bu arada
Sormayın hayatımı bitiriyorum kendi kendime cocuguma ayrı üzülüyorum böyle düşünceler icinee olduğum için araştırırken kötü haberler görünce böylemi olcak acaba ben böyle hastalancamda cocuguma böylemi yapcam diyorum derken derken mahfediyorum kendimi iki cocukla daha kötü olurmuyum diye düşünüyorum. Hamileliğim isteyerek gerçekleşti ama acaba diyorum hamile olmasam mutlu mesut düsünceliydim atlatmıştım emzirmeden sonra simdi gene nüksetti diyorum çok karısık duygular ki varya çok hassasım herkese karşı çok ince fikirliyim acayip duygusal insanım dışarıda herkese üzülürüm psikoterapi kaç seans aldınız acaba nasıl baş edicem bu düşüncelerle acaba
Şöyle normal karşılayan insanlar bile içimi rahatlatıyor
teşekkürler- 18 Haziran 2023
- 475
- 672
- 19
Çok yaygın toplumda cidden normal, üzmeyin kendiniziŞöyle normal karşılayan insanlar bile içimi rahatlatıyor
- 15 Aralık 2020
- 168
- 245
Sizinle Çok benzer yapıdayız bu yüzden bu düşünceler zaten bizi mahvediyor. Ki bende çocuk denince akan sular durur sadece kendi çocuğum değil tüm çocukları evladım gibi görürüm, üzülür dertlenirim. Kendinizi yıpratmayın o haberlere de lütfen bakmayın. Doktorumun dediği bir laf vardı. Sen çocuğuna zarar verecek olsaydın çoktan verirdin. O çocuğuna zarar veren insanlar senin gibi süreçler mi yaşadı sanıyorsun demişti. Zarar vermek istedi ve hiç düşünmeden verdi demişti. Böyle hastalıklarda beyin en zayıf noktamızdan bizi yakalıyor. Aşırı dini düşüncelere dalan insanlar mesela içinden istemsizce Allaha karşı kötü sözler söyleyip bizim yaşadığımız sıkıntıları yaşıyor. Namus kavramına çok takılmış insanlar kafalarından geçen ahlaksız düşüncelerle aynı sıkıntıları yaşıyor gibi gibi. Bizim de zayıf ve hassas noktamız çocuklarımız olduğu için beyin ordan bize vuruyor. O yüzden o hasta kısmın tedavi edilmesi lazım. Psikoterapi seansı doktorun gerekli gördüğü ölçüde devam eder ben 5 6 seans aldım diye hatırlıyorum.
- 15 Aralık 2020
- 168
- 245
İnanın insanın gözü parayı bile görmüyor yeter ki biri beni kurtarsın diyorsunuzBayada pahalı seanslarinsan hesaplayınca düzeleceğide geliyor
nerede yaşıyorsunuz bilmiyorum ama bazı belediyelerin ücretsiz psikolog hizmeti oluyor bir araştırın belli bulunduğunuz yerde böyle bir hizmet vardır.Aa evet belediyenin var galiba ama hep yargılanmaktan korkuyorum bi araştırayım gerçekten bende o durumdayım yeterki biri şöyle beni şu durumdan alsın kurtarsın eski rutin hayatına geri döneyim düşüncelerle boğuşmıyım. Çok teşekkür ederim dua edin ne olur atlatayımİnanın insanın gözü parayı bile görmüyor yeter ki biri beni kurtarsın diyorsunuz
- 15 Aralık 2020
- 168
- 245
Dualarım sizinle. Emin olun atlatacaksınız. Geçici bir süreçtesiniz. Şu an her şey kapkaranlık ve çözümsüz gibi geliyor olabilir ama inanın hepsi geçecek. Aydınlık günler çok yakın ama lütfen tedavi olun yoksa kendi kendine geçmiyor aksine daha çok zarar veriyor size.
. Emin olun atlatacaksınız. Geçici bir süreçtesiniz. Şu an her şey kapkaranlık ve çözümsüz gibi geliyor olabilir ama inanın hepsi geçecek. Aydınlık günler çok yakın ama lütfen tedavi olun yoksa kendi kendine geçmiyor aksine daha çok zarar veriyor size.Hamile olduğum için inşallah sadece psikoterapi ile gecebilirDualarım sizinle
- 16 Kasım 2023
- 842
- 133
- 33
Merhabalar bende ilk çocuğumda böyle oldum hatta daha agirini yaşadım kimse beni anlamıyordu sadece ilaçlarla düzeldim bende cozemezdim vesvese mi OKB mi hala bende bir yara gibi durur o günleri hatırladıkça migdem bulanıyor buraya başlık bile açmıştım kafayı yiyecek gibiydim bunun için ikinci çocuğu hiç mi hiç cesaret edip yapamadımHamile olduğum için inşallah sadece psikoterapi ile gecebilir
