Henüz bir buçuk yıllık evliyim.Çocuk çok istememe rağmen henüz cesaret edemiyorum.Çünkü kayınvalidem ve annem de bebişimiz olursa bakmak istiyorlar.Kayınvalidemin eşi 14 yıl önce vefat etmiş.Şimdi yanında görümcem var ama oda bu yıl nişanlanacak seneye de evlenecek.kayınvalidem laf arasında hep hadi bizimde bebişimiz olsun artık kendi torunuma bakmak istiyorum diyor.(Kayınvalidem yeğenlerin çocuklarına baktı çocuk bakımını çok iyi bildiğini düşünüyor ailesindekiler çünkü).Aynı şekilde annemde kız kardeşim de kayınvalidenle görümcen bize bırakmaz bebişimizi biz bakcaz demi diye soruyorlar bana.İki arada bi derede kaldım.Eşime bizim bebeğimizi paylaşamayacak anneler diye ağzını aradığımda eşimde 1 hafta biri bir hafta biri bakar diyor.Ben okulöncesi öğretmeni olduğum için az çok anyabiliyorum.Böylede çocuğun eğitiminde sıkıntı yaşarmışım gibi geliyor.Haaa birde kayınvalidem bakarken benim istediklerimi söylemem zor olur gibi geliyor.kendi annemde sıkıntı olmaz da.Hani diyor ya anneler ben kaç tane çocuk büyüttüm diye.Öyle olur diye korkuyorum.Sizce ne yapmalıyım bana bir akıl verin kızlar.Bu korkudan bebek yapamıyorum yaaaa
(((((( 
(((((( 
