Cocugu olan bayanlar,inanin çıkmaza girdim artik,2 yaşinda bir evladim var,sürekli peşinde koşmaktan yoruldum,daha somut bir örnek vereyim dün piknige gittik aman düşecek, aman araba ezecek, aman suya yuvarlanacak diye oturup karnimi bile doyuramadim...eşime göre aşırı kaygiliyim, endişeliyim, panigim ve pimpirikliyim.piknige gittigimiz arkadaşlarinda cocugu hastaydi, sürekli benimkini sevmek icin sıkıştirdi durdu,içim içimi yedi bizimkinede bulaşir diye,birsey desem arkadaslar darilir,eşim kirk yilda bir insanlarla buluştuk niye sorun cikariyorsun kafasinda.!o da oturmadi,mangala falan yardim etti o yuzden cocuk tamamen bana kaldi,sorun şu ben artik gezmekten tozmaktan hayata karışmaktan arkadaşlarla takilmaktan zerre zevk alamiyorum,sürekli cocugu kontrol etmekten kafayi yemiş durumdayim bu herkesin yaşadigi bir süreç mi yoksa bana mi has merak ediyorum,bi tavsiyeniz var mi?bu kişiligimi bu halimi nasil degiştirebilirim?coçukla beraber neden her şey bana bu kadar zor geliyor anlamiyorum..iştahsiz oluşu ayri bir dert bana,bu ataklari sendromlari ne zaman biter hic bir fikrim yok,cocuguyla hayati dolu dolu yaşayan mutlu bayanlar biseyler söyleyin tavsiyede bulunun akil verin lutfen
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Cocugu olan bayanlar bi bakar misiniz?
- Konu Sahibi blckndwht
- Başlangıç Tarihi
Canim olacak tabiki,suanda 2 yasinda olunca herseyden habersiz yavrucak.mecburen pesinde gezmek zorundasin.
Arkadaslarinla biraraya gelmekten sakin uzaklasma,cunki hep evde olursan ilerde cicugun u onlarin yaninda idare etmen dahada zorlasir.ama herkezde ayni durum bu canim.4-5 yasina kadar pesinde cok dolasman gerekecek.ama zaman cook cabuk gecer merak etme.o yavrucak sana Rabbin emaneti,onu dusun hep.hayirla buyut
Arkadaslarinla biraraya gelmekten sakin uzaklasma,cunki hep evde olursan ilerde cicugun u onlarin yaninda idare etmen dahada zorlasir.ama herkezde ayni durum bu canim.4-5 yasina kadar pesinde cok dolasman gerekecek.ama zaman cook cabuk gecer merak etme.o yavrucak sana Rabbin emaneti,onu dusun hep.hayirla buyut
- 17 Aralık 2015
- 26.683
- 48.656
- 598
hepimiz oyleyiz merak etmeyin babaannemin bir lafi vardi surekli soylerdi anne karga yavrularim doğdu doğali sicak yolcu bokuna bile hasret kaldim dermis bizimkide o hesap
yalniz ben piknige gidecegi zaman cocugu esime satiyorum cunku gercekten artik sosyallesmeye rahatca toplum icinde oturup giybet yapmaya gulmeye 1 lokma rahat ekmek yemeye ihtiyacimjz oluyor
sizde esinize gitmeden soyleyin
yalniz ben piknige gidecegi zaman cocugu esime satiyorum cunku gercekten artik sosyallesmeye rahatca toplum icinde oturup giybet yapmaya gulmeye 1 lokma rahat ekmek yemeye ihtiyacimjz oluyor
sizde esinize gitmeden soyleyin
Kisiliginizle alakası yok.oglum 20 aylık biz de aynı durumdayiz.tek fark hasta birini incitmeden uzak tutmak için elimizden geleni yapariz.cocugu hasta olan arkadaşlarınızın sizden önce kendi çocuklarını uyarması gerekir.
Çok fazla öyle ortamlara gidemiyoruz zaten kısıtlı çevremiz var bulunduğumuz şehirde.bir arkadasimin evine gideceksen hafif mama sandalyeleri var ya ondan kesin yanımda goturuyorum.bunun için arabanız olması sart tabi
Arkadaslarimla benim evime yakın mekanlarda buluşuyoruz oğluma babası bakıyor 2 3 saat kadar ..yiyip içip öyle alıyorum oğlumu yanıma..evin etrafında hatta apartmanin altı sağı solu pastane cafe olması avantaj benim için.
Eşimle gittiğimiz yerlerde daha çok ben peşinden koşarim ama esim de ben bunalinca devreye girer.daha büyük çocuk bile olsa gözden ayırmak lazım.hem pat diye düşürüyorlar korkuları yok gozleri kara:) hem de zaman kötü..
O yüzden siz de rahat olun bu dönemlerinde hepimiz boyleyiz.bizim o kadar izole bir hayatımız var ki oğlan durmuyor diye dışarı çıkmasam kafayı yerim:)sevgiler
- 22 Mart 2019
- 3.166
- 2.952
- 133
Bu da zaten cocuk buyutmenin en guzel yani degil mi . Siz tek basiniza yetiskinsiniz evet ama cocugunuzla cocuk olun onun gibi dusunmeye calisin istahsiz ise zorlamayin ztn acikinca yiyecektir. Arkadaslarla takilmak? Zevk alamamak maalesef bu cocuugunzla vakit gecirmenin yaninda dert bile olmamali. Takilacaksanis esinize birakin zevk alirsinz. Ultra yaramaz bir cocugum var ve ben bundan cok memnunum cok egleniyoruz. Bence cocugunuz oldugu icin ona aayak uydurmayi ve eglenmeyi deneyin ztn 2 yasinda bir bebeginizin sorumlulugu szdeyse ilk derdiniz bebeginizi memnun etmek olmali evet guvenligini saglarsiniz ama cocuguna bakarken korurken zevk almalisin eglenmelisin
Bu sekilde bastan olmaz. Herkes ay cocuk neden boyle ay cok hareketli ay cok yaramaz. Pardon ? Annesi benjm ilgilenen benim kimene . Biraz bunalmislik gordum 2 yilda yilmissinz. Esinizden herseyi beklemeyin erkekler pek ilgilenmezler maalesef hastalik bulasmasina gelince cocuk onlar ya hrryerden aliyorlar gercektn guluyorum bazi annelerin bu haline sakinan goze cop batar
- 14 Mayıs 2010
- 16.477
- 22.428
- 598
- 2 Temmuz 2016
- 2.166
- 3.957
- 83
Bence sizde bir gariplik yok ,ben de sizin gibiyim .evde bile peşinde dolaşıyorum çünkü çok kontrolsüzler .
Dışarı çıktığımızda da asla yalnız bırakmam çünkü ne olacağını bilmediği için herseye atlıyorlar .
Ben de bir yere kahvaltıya ,yemeğe vs gittiğimizde bildiğiniz aç geri dönüyorum .
Ayrıca hastalık konusunda da ben de sizin gibiyim,asıl hasta çocuğun ailesinin dikkat etmesi gerekirdi .
Sonuç olarak sizde bir gariplik yok:)
Dışarı çıktığımızda da asla yalnız bırakmam çünkü ne olacağını bilmediği için herseye atlıyorlar .
Ben de bir yere kahvaltıya ,yemeğe vs gittiğimizde bildiğiniz aç geri dönüyorum .
Ayrıca hastalık konusunda da ben de sizin gibiyim,asıl hasta çocuğun ailesinin dikkat etmesi gerekirdi .
Sonuç olarak sizde bir gariplik yok:)
- 13 Haziran 2015
- 544
- 935
- 103
Asla size özel değil.Bende aynı şeyleri yaşadım.Sıcak yemek,sıcak çay,toplu ev,dilediğin gibi dinlenme, uyku hayal oluyor bunlar bir süre.
Ben hiçbir toplumda evde,parkta aklınıza neresi gelirse asla oturamazdım.Her işim yarım kalırdı.
Ama hepsi geçiyor anılar kalıyor.Güzel vakit geçirmeye,evladınızın tadını çıkarmaya bakın.Farkındayım hiç bitmeyecek bir kabus gibi geliyor size ama inanın geçiyor.
Benim kızım da 2 yaşında ve cidden bazı anlar sabrım taşıyor 2 yaş sendromunun dibindeyiz yani tam yemek yerken gidelim diye tutturuyor evin içinde bile onun dışında dışarda asla durmaz ben de koştururum peşinden ama hasta olacak diye falan çok takmam. Bu arada süt dışında doğru düzgün yediği bir şey yok
- 9 Aralık 2016
- 1.890
- 3.066
- 83
- 38
- 18 Ekim 2017
- 8.437
- 23.113
- 598
- 21 Ağustos 2015
- 5.728
- 10.315
- 198
Fazla evham iyi değil.
Birgün parktayız. Veliler ve çocuklar vs... Benim küçük oğlum 1.5 yaşlarında falan. Parkta oyun oynuyor. Gözlerim devamlı üstünde, bende bankta oturuyorum. Oğlum olduğu yerde düştü. Kadınlar ayyy ayyy diye bağırdı. Oğlum onların ayyy demesinden korktu
herneyse istifimi bozmadım. Oğlumu izledim. Ayağa kalktı bacağı toz oldu silkeledi, oyununa devam etti. Kadınlar kendi aralarında bik bik konuştular. Onlara göre kötü anneyim. Koşup çocuğuma yetişmedim diye. Ama her düştüğünde annesi yanında olmayacak ki. Sonuçta yüksek bir yerden düşmedi ki, olduğu yerde yere düştü.
Önemli olan çocuğun bir birey olmasını sağlamak. Düştüğü gibi kalkmasını da öğrenecek. Eline yerden birşey aldığında, elinden çekip almadım. Oğlum bu kaka, pis at çöpe dedim. Böyle böyle öğrendi.
4 yaşındayken ablamlarla yeğenlerle pikniğe gittik. Oğlum başkalarının yerde bıraktığı pet şişeleri, poşetleri toplamaya başladı. Ablam ne yapıyor dedi. İzle dedim. Hepsini toplayıp çöp kovasına attı. Yanıma geldi ıslak mendil alıp ellerini sildi. Onu da çöpe attı. Ablam güldü ne çevreciymiş dedi
Bunlar birer örnek. Küçük yaşta başlanmalı. Nasıl birey olunacağına. Onlar birer çocuk ama aynı zamanda birer minik insan.
Birgün parktayız. Veliler ve çocuklar vs... Benim küçük oğlum 1.5 yaşlarında falan. Parkta oyun oynuyor. Gözlerim devamlı üstünde, bende bankta oturuyorum. Oğlum olduğu yerde düştü. Kadınlar ayyy ayyy diye bağırdı. Oğlum onların ayyy demesinden korktu
herneyse istifimi bozmadım. Oğlumu izledim. Ayağa kalktı bacağı toz oldu silkeledi, oyununa devam etti. Kadınlar kendi aralarında bik bik konuştular. Onlara göre kötü anneyim. Koşup çocuğuma yetişmedim diye. Ama her düştüğünde annesi yanında olmayacak ki. Sonuçta yüksek bir yerden düşmedi ki, olduğu yerde yere düştü.Önemli olan çocuğun bir birey olmasını sağlamak. Düştüğü gibi kalkmasını da öğrenecek. Eline yerden birşey aldığında, elinden çekip almadım. Oğlum bu kaka, pis at çöpe dedim. Böyle böyle öğrendi.
4 yaşındayken ablamlarla yeğenlerle pikniğe gittik. Oğlum başkalarının yerde bıraktığı pet şişeleri, poşetleri toplamaya başladı. Ablam ne yapıyor dedi. İzle dedim. Hepsini toplayıp çöp kovasına attı. Yanıma geldi ıslak mendil alıp ellerini sildi. Onu da çöpe attı. Ablam güldü ne çevreciymiş dedi
Bunlar birer örnek. Küçük yaşta başlanmalı. Nasıl birey olunacağına. Onlar birer çocuk ama aynı zamanda birer minik insan.
- 10 Mart 2010
- 1.236
- 1.712
- 333
Çok normal.kızım o yaşlardayken ben de öyleydim.4 5 yaşa kadar o peşinden gitme devam ediyor.ama sonrasında da göz hapsine başlıyorsun.yani oturuyorsun rahatça ama gözünün görebileceği yerde oynamasını istiyorsun.zaman kötü.oyun parkında kalabalik bir parkta gözümü bir dakika ayırmıyorum.telefona bile bakmıyorum göz ucuyla.geçen çok büyük ve kalabalık bir parka gittik.ben bankta oturdum.nasılsa eşim yanında diye etrafı seyre daldım 
eşim kızımın peşinde dolandı.bir baktım bana geliyor eşim çocuk nerde diye.muhtemelen o telefona bakarken çocuk başka taraflara gitti.1 dakika hangi kaydırakta diye arandı durdu.beni de stres yaptı.
Yani bence senin davranışında bir sey yok biz hala peşindeysek :)))
eşim kızımın peşinde dolandı.bir baktım bana geliyor eşim çocuk nerde diye.muhtemelen o telefona bakarken çocuk başka taraflara gitti.1 dakika hangi kaydırakta diye arandı durdu.beni de stres yaptı.Yani bence senin davranışında bir sey yok biz hala peşindeysek :)))
- 27 Haziran 2010
- 1.819
- 2.035
- 333
Sizin korumacı olmanız normal olan. O yaşta bir çocuğu bırakıp keyfinize bakamazsınız. Koruyucu olmak telaşlanmak anneliğin şanından
kendisine zarar vermemek koşuluyla bırakın keşfetsin. Çok panik olmamaya çalışın ki çocukta ileride size benzemesin.Kendine özgüvenli olamıyor ne yazık ki çok müdaheleci olunursa...
Arada dışarı çıkınca bırak çocuk babayla olsun si z keyfinize bakın. Sonuçta biraz nefes almak sizinde hakkınız. Bu arada bu yaş biraz riskli peşinde olmanız doğal. 4 yaş annesi olarak bildiriyorum peşinde koşmak uzaktan göz takibine dönüşüyor artık. Hemde yaklaşık 3 yaştan beri
kendisine zarar vermemek koşuluyla bırakın keşfetsin. Çok panik olmamaya çalışın ki çocukta ileride size benzemesin.Kendine özgüvenli olamıyor ne yazık ki çok müdaheleci olunursa...Arada dışarı çıkınca bırak çocuk babayla olsun si z keyfinize bakın. Sonuçta biraz nefes almak sizinde hakkınız. Bu arada bu yaş biraz riskli peşinde olmanız doğal. 4 yaş annesi olarak bildiriyorum peşinde koşmak uzaktan göz takibine dönüşüyor artık. Hemde yaklaşık 3 yaştan beri
Gececek inan buyudukce senin davranisin normal ama yine de ortamlarda bulun cocugun sosyallesmesi için hastalik konusunda da haklisin
Bende zerre anormallik göremedim..
Başka nasıl olacaktı ki, oturduğu yerde duran, yada elinde tabletle uyusturdugunuz bir çocuk değilse, tabi ki peşinden kosacagiz
Biz zemin katta oturuyoruz, demir parmaklıkli evimiz, mutfakta yemek yaparken, oğlum salonda dursa pencere açıkken, rahatsız oluyorum.
Çünkü biri boynunu uzatsa oğlumla konuşabilir, sanki bir gelecek gibi geliyor, yalnız bırakmıyorum evde bile..
Başka nasıl olacaktı ki, oturduğu yerde duran, yada elinde tabletle uyusturdugunuz bir çocuk değilse, tabi ki peşinden kosacagiz
Biz zemin katta oturuyoruz, demir parmaklıkli evimiz, mutfakta yemek yaparken, oğlum salonda dursa pencere açıkken, rahatsız oluyorum.
Çünkü biri boynunu uzatsa oğlumla konuşabilir, sanki bir gelecek gibi geliyor, yalnız bırakmıyorum evde bile..
Canım aynılarını yaşıyorum benimde 22 aylık doğduğundan beri rahat hiçbirşey yapmisligim yok yemeğe gidemiyoruz mana sandalyesinde durmuyor başka yere gidiyoruz gezmeye bizim zit yönümüzde kendi istediği tarafa gitmek istiyor sürekli koşmak yürümek istiyor yani arkadaşlarım buluşmak istiyor onunla bi yere gidemem diyorum.yorum yapacak kişiler kendi çocuklarıyla kıyaslarlar seni çocuk bu tabi öyle olcak derler ama ben çocuğuyla uyum içinde her yere giden aileleri görüyorum benim ablam otobüs yolculuğu yapabiliyordu .çocuğu çok uyumluydu .bizimki otobüsü birbiribe4 katar.indir bizi deriz
yani olumsuz bi tarafa tabi ki can evlat bal evlat ama tek başına bakmak çok zor biri dese azcik gezdireyim 4 gözle bekliyorum ama nerdeeeeee
bende dun parktaydim bizim çocuk kaydıragin en yuksek planına çıktı .kayabiliyor sıkıntı yon zaten aşağıda ben tutuyorum .orada ki başka anne ay dedi çok yuksek Nasıl kaycak ben izin vermezdim dedi .kayabiliyor zaten tutuyorum dedim.çocuk kayarken havalanıp uçacak hali yok ya gelcek dibime düşecek.böyle insanları gördükçe kendimi evhamlı olarak görmüyorum .kendini kirletmesine toprak kumla oynamasina izin veriyorum şahsen bizde oyla büyüdük.hala bir toprak parçası kalmışken su dünyada oynasın çocukFazla evham iyi değil.
Birgün parktayız. Veliler ve çocuklar vs... Benim küçük oğlum 1.5 yaşlarında falan. Parkta oyun oynuyor. Gözlerim devamlı üstünde, bende bankta oturuyorum. Oğlum olduğu yerde düştü. Kadınlar ayyy ayyy diye bağırdı. Oğlum onların ayyy demesinden korktu
Önemli olan çocuğun bir birey olmasını sağlamak. Düştüğü gibi kalkmasını da öğrenecek. Eline yerden birşey aldığında, elinden çekip almadım. Oğlum bu kaka, pis at çöpe dedim. Böyle böyle öğrendi.
4 yaşındayken ablamlarla yeğenlerle pikniğe gittik. Oğlum başkalarının yerde bıraktığı pet şişeleri, poşetleri toplamaya başladı. Ablam ne yapıyor dedi. İzle dedim. Hepsini toplayıp çöp kovasına attı. Yanıma geldi ıslak mendil alıp ellerini sildi. Onu da çöpe attı. Ablam güldü ne çevreciymiş dedi
Bunlar birer örnek. Küçük yaşta başlanmalı. Nasıl birey olunacağına. Onlar birer çocuk ama aynı zamanda birer minik insan.
