cocugu kresteki calisan anneler

Maalesef yok tanidik kimse, yabanci birine de ben emanet edemiyorum. Zaten eşim de asla kabul etmez.
Bi tanem bir çok kişi tanıdık birine bırakmıyor zaten, iki bakıcım oldu ikisinide tanımıyordum, sağa sola sordum. eve gelenede anlattım kamera var, sadece ben bakıcam arasıra diye, kimsede kamera var diye reddetmedi, çok da uygun fiyatlara baktılar. İş arkadaşların, oturduğun yerdeki komşuların onlara sor, evinde baksınlar, saat sıkıntında olmaz. neyse kreş olayın olmazsa aklında dursun bu tavsiyem...
 
Çalışan anne olmak ne kadar zor ya. Ben de calismaya karar verdim yakin zamanda ama insan dusununce ne kadar zor ne kadar ince bir iş cocuga bakim saglayacak kisiye karar vermek. Sonucta cocuklarin sadece doyurulmasi, altinin temizlenmesi degil onemli olan. Psikolojik ve manevi gelisimleri de bakim saglayacak kisiye bakiyor.
 
Merhabalar canım;
Benim kızım şimdi 20 aylık.14 aylıktı kreşe başladığında.(mecburiyetten).Lakin sizlerin dediği gibi çok hasta olsuğumuz zamanlar olmadı küçük olduğu halde.
Hasta olmaması için genelde haftada 1-2 bıldırcın yumurtası haşlarım.Geceleri ballı süt içiririm.Zerdeçal ve zencefili çorbalarına bazen katarım çok minnacık ama.
Yinede hasta olursa ( çocuklar bağışıklık sistemlerinin güçlü olması için olurlar ) zaman kaybtmeden doktoruna gideriz.
 
Konunuzu okudum, çalışan annelerin yorumlarını okudum
Çocuğum yok ama sadece Allah kolaylık versin demek istedim
Çok zor ...
 
Bebekken yine kolay altini al karnini doyir uyut falan. Ama bira buyuyunce butun gun oyun ister park ister yasitlariyla vakit geçirmek ister. Biz tam o donemdeyiz su an. Surekli parka gitmek gezmek oyun oynamak istiyor.
Zaten bu yil krese vermesem de seneye en azindan yarim gun vermem gerekecek, evde tutamam butun kış. Nasil olacak hic bilmiyorum. Maddiyat insanin belini bukuyor...
 
oturduğunuz semtten dolayı mı acaba bilemedim ama fiyatlar yüksek geldi bana biraz. Benim yeğenimi 500e vermişlerdi bir kreşe. Gerçi ben o kreşten hiç memnun değildim ama anası babası memnundu Benim annemde çalışırdı, yengemde çalışıyor bi şekilde bakıyorsunuz atlatılıyor. Sıkıntı çekiyorsunuz tabi hastalanma, izin alma durumlarında (annemden biliyorum) ama dediğim gibi Allah yardım ediyor geçiyor, halledersiniz :) Allah yardımcınız olsun.
 
daha önce soruldu mu bilmiyorum ama
bakıcıya baktırmayı düşünmüyor musunuz?
 
valla ben de aynı durumdan dertliyim, 2 ay sonra 3 yaşına girecek, 1 hafta oldu kreşe başlayalı ve 3. gün hastalandı, hala hasta. Bugün de gönderemedim, 5 yarım güne 1000 tl veriyorum bu arada, aynı zamanda bakıcısı da var, ona da baya veriyorum, kreşe gitmeye başladıktan sonra bakıcıyı yarım gün alacam, sabahın köründe 7.30 da kreşe bırakmam lazım kızımı, çok erken, onu stresini yaşıyorum ben de sırf sürekli hastalanacak diye bakıcıdan da vazgeçemiyorum, ikisine de para vermekten içim şişti ama yapacak bişi yok, aldığım bunlara gidiyor.
 
Son düzenleme:
buyrun benim
oğlum 2010 ekim doğumlu ,geçen sene yarım gün okula gitti.bu sene tam gün gidecek.sabah 8 akşam 18 kalacak..benim gibi mesai yapacak o da..
öncelikle hastalanma konusunda kendiniz şartlamayın..bvbağışıklık sistemleri güçleniyor zaten..normalde de 2-3 ayda bir grip nezle vs normal..evde olsa dahi..
mesela geçen sene oğlumun burnu aktı genelde,arada öksürük,ateş yaşadık mutlaka..ama öyle abartılacak kadar da değildi hastalık durumları..dediğim gibi her çocuk bir değil..okula gidiyor diye devamlı hasta oalcak diye bir durum yok..
maaşın yarısı okula gitse de çalışın derim ben..2 sene sonra iş bulmanıızın garantisi yok..kreşler bu para,düşünsenize ilkokullar kaç paradan başlıyor..çalışmak lazım ki,ilerisi için güzel imkanlar sunabilelim çocuklarımıza..
 
Yanlış anlaşılma olmasin ben kizimin kresten dolayi hastalanmasindan degil, normal bir gribal enfeksiyon bile gecirse ona bakacak kimse olmamasindan korkuyorum. Biliyorsunu kresler burnu aksa eve yolluyor cocugu, yeni ise girmis bir eleman olarak bu gibi durumlarda izin alamayacagimi biliyorum (7 yillik is deneyimim var, bobrek tasi dusururken hastaneden aranip toplantiya cagirildim, sektor boyle maalesef) ne yapacagim boyle durumlarda, bu cocugun hic mi ateşi cikmayacak hic mi karni agrimayacak. Arkadaslar da hep boyle ornekler veriyor. Inanin benim guvenecek bir komsum bile yok kresten al bikac saat ilgilen diyebilecegim... bakici dusunmuyorum, esim de cok kati bu konuda kesinlikle bakiciya sicak bakmiyor
 

sizi anlıyorum ama bakıcı vs konusunda bu kadar katı olursanız gerçekten çok sıkıntı çekersiniz.
çocuk dediğiniz gibi elbet hastalanır.ama her gün kreşe gönderemezsiniz, bazı günler sırf istemediği için diretecek.
ailelerden çok mu uzaktasınız?
ben hastalık olmasa bile çocukların 2 ayda bir falan evde bir hafta kadar dinlendirilmeleri gerektiğini düşünüyorum.
çok minik daha, ondan da sizin gibi mesai yapmasını bekleyemezsiniz.
hastalık vs olayı kısır döngüye girebiliyor kreşlerde.
bizimkinde öyleydi mesela.
ben hastalandığında evde bir hafta bakıyordum, baktırıyordum.iyice iyileşmeden kesinlikle göndermiyordum.
ama çocuk bir sonraki hafta yine hastalanıyordu.
artık isyan ettim gittim kreşe, nasıl oluyor bu böyle hiç mi iyileşmeyecek, ortamda mı sıkıntı var nedir vs bakmak istedim.
o zaman öğretmeni, 40 derece ateşi de olsa evde bakacak kimsesi olmadığı için gelip kreşte yatan çocuklar olduğunu söyledi.
ve o benim baktığım gün gerçekten vardı öyle bir çocuk, kıyıya köşeye kafasını koyup duruyordu yavrum.
öyle olunca da haliyle bütün çocuklar hastalanıyordu.
ben o çocuğa da, onun annesine babasına da inanılmaz üzüldüm.
kimse o halde yollamak istemez ama başka çaresi olmadığı için gönderiyorlardı.
yani size diyeceğim o ki, siz istediğiniz kadar bakıcıya karşı olun, çocuğunuza muhakkak evde baktırmanız gereken günler olacak.
yılın on ayını çocuğun okula gitmesini beklemeyin. bu imkansız.
imkansız değil, gider ama rezil olur çocuk orda.
bu gibi durumlar için ya aileden birini , ya güvendiğiniz birini ya da bir yabancıyı mutlaka elinizin altında tutmanız gerekir.
3-4 ay gönderin, malesef ne demek istediğimi anlarsınız.
sırf bu yüzden bilmem kaç km ötedeki görümcesini evine getirtip onunla yaşayan arkadaşım var benim.
çünkü çocuk bazı günler sadece gitmek istemediği için bile ortalığı birbirine katıyor.
 



okurken ıcım yandı...canım benım yaa..bende cocuktan sonra çalışırım dıyordum.hıkaye demekki..parasız da hıc bısey olmuyor bu hayatta.
 
Inanin cocuk yapmaya karar verdigimde iki yil oturur bakarim sonra krese verir calisirim diyordum hic hesap etmemiştim bu sorunlari, insan yasmadan bilmiyormus.

aynı cümleyi ben de kurmuştum sanırım çoğumuz kuruyoruz ama sonrası..
kızım 27 aylık.. hep 2 yaşına kadar ben bakayım sonra iş hayatıma dönerim diyordum..
ama bi türlü kreşe gönderemiyorum.. insanın aklı kalıyor ister istemez..
o kadar çok düşünüyorum ki yine vazgeçiyorum kreş olayından..
mecburiyet olsa tabiki çok düşünmenin anlamı olmazdı ama biraz da olsa kendi bakma şansı olunca insanın o karar bi türlü çıkmıyor..
çevrem sürekli işine dön, sürekli evde çocukla oldun biraz kendini düşün, ona da iyi gelir sana da.. diyor.. ama 3 yaşından önce yapamayacağım sanırım..
 

ayy tam bunları düşünürken bir de siz - işin içinde olan biri - yazınca fena oldum.. hep aklımdaki şeyler bunlar.. anne olarak bi tanesinin peşinde anca yediriyoruz giydiriyoruz tuvaletinin peşinde koşuyoruz orada nasıl başedilecek??? off çok zor orada çalışan öğretmen için de anneler için de..
tabi soruyu soran annemizin 2000 alıp kreşe 1000 verip geri kalan 1000 liraya ihtiyacı varsa ne yapmalı? maddiyat işin içine girince bazen o göz boyamalara inanmak durumunda kalıyoruz.. iyi bir yer buluruz iyi bir öğretmen inş. diyoruz.. çok zor walla..
 
Benim kızlarım 4,5 yaşında ben bu sene anaokuluna göndermeyi düşünüyorum ama içim içimi yiyor..şimdiye kadar hep bakıcımız baktı çokta iyi bakıyor ama artık sosyalleşmeleri lazım...bu sene yarım gün göndermeyi düşünüyorum hemde bakıcımız olacak...maddi külfeti çok olacak ama yeğenimden biliyorum iki yıldır anaokuluna gidiyor kışın yarısını hasta ve evde geçirdi. Bu durumda bende bakıcıyı gönderemem çünkü illa ki hastalanacaklar. Kızımın birinde allerjik bronşit var çok sık tıkanır öksürür...Hem çalışıp hem anne olmak çokk zor ama sizin yavrunuz daha bence kreş yaşında değil en azından üç yaşı bitene kadar bakıcı alternatifini düşünün derim bide bakıcılara karşı bu kadar katı olmayın sonuçta onlarda insan..iyi bir bakıcı bulabilirseniz bence yavrunuz için daha iyi ve konforlu olur...
 

Benim ailem 14 saat uzakta, esiminkiler 7 saat ama kayinvalidem 1 saat bile bakmaz, cocuk sesine tahammul edemiyormus, ayda yilda bir gorusuruz onda bile kafam sisti cok konusuyor bu cocuk diyip baska odaya gidiyor
Kizim da hassas biraz, ozellikle mide barsak sorunlari yasar normalde de, azcik soguk icse midesini usutur falan. Eminim bu konuda sorun yasayacagimiza. Ama istanbulda cok cevren de yoksa bakici bulmak oyle zor ki, bir ara arkadasin kizi icin aradık aylarca bulamadik referansli kimseyi. Kucuk sehirde olsak yine sorulur sorusturulur ama burda oyle seyler duyuyoruz ki, saglam bir referans olmadan birakamayiz eşim de ben de, oyle biri de çevremizde yok maalesef.

okurken ıcım yandı...canım benım yaa..bende cocuktan sonra çalışırım dıyordum.hıkaye demekki..parasız da hıc bısey olmuyor bu hayatta.

Ben de hep 2 yil ara verir sonra baslarim diyordum ama bu kadar zor olacagini hic dusunmemistim. Kirada olmasak otur ömür boyu bak dicem kendime ama maasin yarisi kirayla faturalara gidiyor zaten


Bana bir yandan ise don diyip bir yandan da yasayacagim sorunlari anlatarak iyice caydiriyorlarr. Kafam karisik elim kolum bağlı kaldim boyle...


Ah ne sanslisiniz iyi bir bakici buldugunuz icin, benim cevremde hic yok boyle biri, olsa hemen haberi gelir zaten, herkes biliyor durumumu. Arkadaslarimin cocuklarina ya akrabalari bakti ya isten ayrildilar benim gibi. Iyi bir bakiciya denk gelen olmadi ki referans alayim...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…