- 24 Aralık 2014
- 10.840
- 10.203
- 30
Onurunu kir! Kufret! Anlasin nerene kadar geldigini artik. Hala onu kirmama derdindesin, ama sen parmparcasin resmen. Tas olsa catlar. Bu nasil stressli bi hayat ya.
valla artık bende sıralıyorum zira dayanamıyorum artık dolayısıyla alttan almadığım içinde kavgalarda terbiyesizleşiyor artık, ama ben kesinlikle ne küçük düşürücü bi şey söyledim, ne hakaret ettim, ne onurunu kıracak söz ettim, ne küfür ettim ama kızdım ,bağırdım çunku artık bardak taştı bende
Onurunu kir! Kufret! Anlasin nerene kadar geldigini artik. Hala onu kirmama derdindesin, ama sen parmparcasin resmen. Tas olsa catlar. Bu nasil stressli bi hayat ya.
Olabilir bu ya ben bile anneme daha tam sarılıp opemem yapı olarak soğugum.. Bence alışmış o sizi elestirmeye ezmeye Size bunları yaptıkça ego tatmin ediyor kimsede bunları yapmamalı eşine... halimiz vaktiniz de var oglunuzu kendinizi düşününbirde annesine sarılmıyor muşum, öpmüyor muşum ben yalandan bi şeyler yapamıyorum en ufak bi saygısızlığım olmadı şimdiye kadar kendi annemden çok ilgilendim annesiyle, hasta oldu hastaneye gitmek istememesine rağmen götürdüm, baktım ,gezmek istedi gezdirdim, hediye aldım vs tamam sevgi bekleyebilir ama ben yapamıyorum artık babamdan sonra yapamıyorum gideyim birine sarılayım canım cicim diyeyim öpeyim vs, birbirine aşk sözcukleri söyleyen kızlardan hiç olmadım olamıyorum ama konuşuruz ,gülüşürüz, espri yapar alınmam gülerim hikayeler anlatırım dinlerim kendi oğlu oturur güyya dinliyor elinde telefon ben başka bi şeyle ilgilenmem saygısızlık olmasın diye dinlerim anlattığını anlamam çoğu kez ama dinlerim yani elimden geldiğince gayret ediyorum
Kader değişir istersen tabiki,öncelikle sabrına hayran kaldım! ama karşında bir odun var, farkına var artık!ne demek çocuğa bendenmi demek nasıl sineye çekersin bu sözü?......Güzel bir cinnete bakar aslında ama, gerçekten çok sinir bozucu bir adamla yaşadığının farkındaysan artık dur demenin vakti gelmiş geçiyor!Selamlar herkese,
tarafsız yorumlara ihtiyacım var ama pek fazla dertleştiğim arkadaşım yok, ayrıca arkadaştan bu tarz konularda fikir alınması ve içimi dökmek pek bana göre değil ne yazık ki...
2 yıllık evliyim ,evlenir evlenmez hamile kaldım eşimle babalarımızdan yaşadıklarımız ,çektiklerimiz çok benzerdi ben ise hep evlilikten korkuyorum babamla yaşadıklarımızdan dolayı ama beni anlayacağını düşündüm o da bende, kimseye anlatmadıklarımızı anlattık hep bir birimize en derine indik ...
biz düğünü vs herşeyi kendimiz yaptık kredi çektik ,evimiz yok kirada oturuyoruz benim çalışmam lazımdı çalışmayı da severim, hamileyken çalıştığım yerim baya uzaktı 2-3 saat gidiş 2-3 saat geliş trafiği çekiyordum ve ayakta ,ayaklarım şişerdi eve geldiğimde eve kendimi zor atardım yemek yemeye bile halim kalmazdı eşim çoğu zaman evde olurdu ama eve gelir birde yemekle uğraşırdım 9-10 a kadar yine oturamazdım ,o dönem yetişemiyordum yani hem işe ,hem eve bi yemek yapabiliyordum ki onu da zor bela, eşim hiç yardımcı olmazdı sağolsun hep elinde telefon oyun kayınvalidem arardı akşamları evde olduğunu bildiği için ne yemek yaptın derdi eşime ,yardım et vs derdi hep aslında cocuklarını böyle yetiştirmek istemiş ama eşim nedense abileriyle alakası yok, fakat ben bunları hiç dert etmedim, hiç kavga etmedim birde üstüne o benimle kavga ederdi başlardı yok iş yapmıyorsun evde vs vs ben yine susardım kavga büyümesin diye ama ben sustukça o hep ben haksızım ondan susuyorum diye düşündü, aslında ben kavga olan bi evlilik istemiyordum hepsi bundan dolayıydı, bugun tartıştık ve halen sen o zaman evi temizlemiyordun diye kavga eder benimle, eskileri açar ama benim sabrım tükenti sanırım artık, susmuyorum susamıyorum, kendi görevlerini yerine getirmez çöpü o atardı bi atma sen derdi miğdem bulanırdı hamileyken ama kalırdı kokardı , daha çok bulana bulana atardım bu kez, aşkım çöpü atarmısın birde su al aşağıdan derdim tamam derdi aradan 1 saat geçmiş hiç tık yok kalkardım ben yapardım yine ama bunu niye diyorum cunku bunu hiç kavga konusu etmedim halende etmiyorum, hiç bir kavga da sen bunu yaptın ,şunu yapmadın demedim onu aşağılayacak hiç bir şey söylemedim, hakaret etmedim kavgadan sonra yüzüne bakacağım aklıma geldi hep ama o hiç bu şekilde davranmadı...
Üniversiteye başlamak istiyordum başla elimden geldiğince yardım ederim dedi, hadi kayıta gitmeyecektim kendi zorladı ısrarla götürdü kayıt oldum, ikinci öğretim okuyorum akşam okulum var, gündüz iş var şimdi kendi ofisimi açma hazırlığındayım hep cabalıyorum daha iyi olalım diye, birde evde bebek var yetemiyorum ve eşimin sürekli hiç bi şey yapamıyorsun vs vs demeleri artık benim pskilojımı bozmaya çalıştı sanki hiç bir şey yapamıyormuşum gibi düşünüorum sanki her şey yarım kalıyor gibi... Ona gelince sadece işe gider, kredi kartı borcu gelir bana gönderir msj geldi diye, faturalar gelir bana söyler, kira ödenecek bana söyler onca yükün arasında birde bu para işleriyle uğraşmak bile ağır geliyor çalışmadığım zaman bile böyleydi para sıkıntımız var ben bı sekılde ayarlıyorum ya onun rahatlığı var sanırım, bende düşünmesin birde ödemeleri diye hiç yansıtmıyordum ona ,çoğu gündüz evde benden daha çok evde oluyor ama yapmıyor en ufak kavgada eskileri açar ki o zamanda hamileydim cidden halim olmuyordu aynı anda kırk şeyi yapmaya çalışıyorum ne olacak temizlik eksik oldu sen yardım et yok ben yapıcakmışım neden o yapıcakmış sanki evin banka matiği ve hizmetcisiyim, annesi burada işte hep evde o bişeyler görüyor toparlıyor vs niye o yapıyormuş ben neden yapmıyormuşum, görünce zaten yapıyorum hep yanında değilim ne yapayım nasıl yeteyim anlamıyorum cidden, annesi bi şey demiyor allah yukarda bugunde kızdı mesela karışma bana yaparım ben sanane diye kızdı kadın elinden geleni yapıyor...
anlatırken o kadar kafam dağıtıl ki neyi anlatayım bilemedim, her kavgada küfür eder bugünde kalktı dedi ki ben zaten güvenmiyorum belki de çocuk benden değil ,bunu yazarken bile öyle zorlandım ki bu yaptıkları yüzünden hiç bir şey yapasım gelmiyor o kadar bıktım ki her şeyden ,sorsan onun hıc sucu yok hep ben sucluyum,hep hatalıyım ,her şey benim yüzümden oluyor ,o kadar aptallık ettim ki bunca borcun bile altına girmeye hiç bir şey için değmeyecek nankör bir adam için... ben ne kadar hatalı olursam olayım insan karısına bunları söylüyorsa birazda kendi hatalarına bakmalı diye düşünüyorum yalnış mı düşünüyorum? çok mu önemli temizliğe yetememem ama bir çok şeye yetiyorum senin görevlerini de yerine getiriyorum sen işe git gel eline al telefonu oyun oyna hiç evlenmek isteyen biri değildim keşke öyle devam etseydim ,oğluma da üzülüyorum benim yaşadıklarımı yaşıyor babamın bize yıllarca yaşattıklarının aynısını yapıyor hiç mi değişmez kader, baba neyse koca da o mu cidden
Yani çevirir tabi altta kalanın canı çıksın hesabı eyvallah etmicenya zaten bahanesi ev temiz olsa başka şeye takar, her şeye yetemiyorum insanım bende, yorgunum hastaneye gidicem başkalarının dertlerinden gidemiyorum bile hiç düşünen yok ,konuşcak kimse yok , dedim zaten defol git o zaman evden madem öyle diyorsun evet değil senden defol git dedim durma burda, lafı çevirmeye başladı bu kez saçmalıyor
Selamlar herkese,
tarafsız yorumlara ihtiyacım var ama pek fazla dertleştiğim arkadaşım yok, ayrıca arkadaştan bu tarz konularda fikir alınması ve içimi dökmek pek bana göre değil ne yazık ki...
2 yıllık evliyim ,evlenir evlenmez hamile kaldım eşimle babalarımızdan yaşadıklarımız ,çektiklerimiz çok benzerdi ben ise hep evlilikten korkuyorum babamla yaşadıklarımızdan dolayı ama beni anlayacağını düşündüm o da bende, kimseye anlatmadıklarımızı anlattık hep bir birimize en derine indik ...
biz düğünü vs herşeyi kendimiz yaptık kredi çektik ,evimiz yok kirada oturuyoruz benim çalışmam lazımdı çalışmayı da severim, hamileyken çalıştığım yerim baya uzaktı 2-3 saat gidiş 2-3 saat geliş trafiği çekiyordum ve ayakta ,ayaklarım şişerdi eve geldiğimde eve kendimi zor atardım yemek yemeye bile halim kalmazdı eşim çoğu zaman evde olurdu ama eve gelir birde yemekle uğraşırdım 9-10 a kadar yine oturamazdım ,o dönem yetişemiyordum yani hem işe ,hem eve bi yemek yapabiliyordum ki onu da zor bela, eşim hiç yardımcı olmazdı sağolsun hep elinde telefon oyun kayınvalidem arardı akşamları evde olduğunu bildiği için ne yemek yaptın derdi eşime ,yardım et vs derdi hep aslında cocuklarını böyle yetiştirmek istemiş ama eşim nedense abileriyle alakası yok, fakat ben bunları hiç dert etmedim, hiç kavga etmedim birde üstüne o benimle kavga ederdi başlardı yok iş yapmıyorsun evde vs vs ben yine susardım kavga büyümesin diye ama ben sustukça o hep ben haksızım ondan susuyorum diye düşündü, aslında ben kavga olan bi evlilik istemiyordum hepsi bundan dolayıydı, bugun tartıştık ve halen sen o zaman evi temizlemiyordun diye kavga eder benimle, eskileri açar ama benim sabrım tükenti sanırım artık, susmuyorum susamıyorum, kendi görevlerini yerine getirmez çöpü o atardı bi atma sen derdi miğdem bulanırdı hamileyken ama kalırdı kokardı , daha çok bulana bulana atardım bu kez, aşkım çöpü atarmısın birde su al aşağıdan derdim tamam derdi aradan 1 saat geçmiş hiç tık yok kalkardım ben yapardım yine ama bunu niye diyorum cunku bunu hiç kavga konusu etmedim halende etmiyorum, hiç bir kavga da sen bunu yaptın ,şunu yapmadın demedim onu aşağılayacak hiç bir şey söylemedim, hakaret etmedim kavgadan sonra yüzüne bakacağım aklıma geldi hep ama o hiç bu şekilde davranmadı...
Üniversiteye başlamak istiyordum başla elimden geldiğince yardım ederim dedi, hadi kayıta gitmeyecektim kendi zorladı ısrarla götürdü kayıt oldum, ikinci öğretim okuyorum akşam okulum var, gündüz iş var şimdi kendi ofisimi açma hazırlığındayım hep cabalıyorum daha iyi olalım diye, birde evde bebek var yetemiyorum ve eşimin sürekli hiç bi şey yapamıyorsun vs vs demeleri artık benim pskilojımı bozmaya çalıştı sanki hiç bir şey yapamıyormuşum gibi düşünüorum sanki her şey yarım kalıyor gibi... Ona gelince sadece işe gider, kredi kartı borcu gelir bana gönderir msj geldi diye, faturalar gelir bana söyler, kira ödenecek bana söyler onca yükün arasında birde bu para işleriyle uğraşmak bile ağır geliyor çalışmadığım zaman bile böyleydi para sıkıntımız var ben bı sekılde ayarlıyorum ya onun rahatlığı var sanırım, bende düşünmesin birde ödemeleri diye hiç yansıtmıyordum ona ,çoğu gündüz evde benden daha çok evde oluyor ama yapmıyor en ufak kavgada eskileri açar ki o zamanda hamileydim cidden halim olmuyordu aynı anda kırk şeyi yapmaya çalışıyorum ne olacak temizlik eksik oldu sen yardım et yok ben yapıcakmışım neden o yapıcakmış sanki evin banka matiği ve hizmetcisiyim, annesi burada işte hep evde o bişeyler görüyor toparlıyor vs niye o yapıyormuş ben neden yapmıyormuşum, görünce zaten yapıyorum hep yanında değilim ne yapayım nasıl yeteyim anlamıyorum cidden, annesi bi şey demiyor allah yukarda bugunde kızdı mesela karışma bana yaparım ben sanane diye kızdı kadın elinden geleni yapıyor...
anlatırken o kadar kafam dağıtıl ki neyi anlatayım bilemedim, her kavgada küfür eder bugünde kalktı dedi ki ben zaten güvenmiyorum belki de çocuk benden değil ,bunu yazarken bile öyle zorlandım ki bu yaptıkları yüzünden hiç bir şey yapasım gelmiyor o kadar bıktım ki her şeyden ,sorsan onun hıc sucu yok hep ben sucluyum,hep hatalıyım ,her şey benim yüzümden oluyor ,o kadar aptallık ettim ki bunca borcun bile altına girmeye hiç bir şey için değmeyecek nankör bir adam için... ben ne kadar hatalı olursam olayım insan karısına bunları söylüyorsa birazda kendi hatalarına bakmalı diye düşünüyorum yalnış mı düşünüyorum? çok mu önemli temizliğe yetememem ama bir çok şeye yetiyorum senin görevlerini de yerine getiriyorum sen işe git gel eline al telefonu oyun oyna hiç evlenmek isteyen biri değildim keşke öyle devam etseydim ,oğluma da üzülüyorum benim yaşadıklarımı yaşıyor babamın bize yıllarca yaşattıklarının aynısını yapıyor hiç mi değişmez kader, baba neyse koca da o mu cidden
Selamlar herkese,
tarafsız yorumlara ihtiyacım var ama pek fazla dertleştiğim arkadaşım yok, ayrıca arkadaştan bu tarz konularda fikir alınması ve içimi dökmek pek bana göre değil ne yazık ki...
2 yıllık evliyim ,evlenir evlenmez hamile kaldım eşimle babalarımızdan yaşadıklarımız ,çektiklerimiz çok benzerdi ben ise hep evlilikten korkuyorum babamla yaşadıklarımızdan dolayı ama beni anlayacağını düşündüm o da bende, kimseye anlatmadıklarımızı anlattık hep bir birimize en derine indik ...
biz düğünü vs herşeyi kendimiz yaptık kredi çektik ,evimiz yok kirada oturuyoruz benim çalışmam lazımdı çalışmayı da severim, hamileyken çalıştığım yerim baya uzaktı 2-3 saat gidiş 2-3 saat geliş trafiği çekiyordum ve ayakta ,ayaklarım şişerdi eve geldiğimde eve kendimi zor atardım yemek yemeye bile halim kalmazdı eşim çoğu zaman evde olurdu ama eve gelir birde yemekle uğraşırdım 9-10 a kadar yine oturamazdım ,o dönem yetişemiyordum yani hem işe ,hem eve bi yemek yapabiliyordum ki onu da zor bela, eşim hiç yardımcı olmazdı sağolsun hep elinde telefon oyun kayınvalidem arardı akşamları evde olduğunu bildiği için ne yemek yaptın derdi eşime ,yardım et vs derdi hep aslında cocuklarını böyle yetiştirmek istemiş ama eşim nedense abileriyle alakası yok, fakat ben bunları hiç dert etmedim, hiç kavga etmedim birde üstüne o benimle kavga ederdi başlardı yok iş yapmıyorsun evde vs vs ben yine susardım kavga büyümesin diye ama ben sustukça o hep ben haksızım ondan susuyorum diye düşündü, aslında ben kavga olan bi evlilik istemiyordum hepsi bundan dolayıydı, bugun tartıştık ve halen sen o zaman evi temizlemiyordun diye kavga eder benimle, eskileri açar ama benim sabrım tükenti sanırım artık, susmuyorum susamıyorum, kendi görevlerini yerine getirmez çöpü o atardı bi atma sen derdi miğdem bulanırdı hamileyken ama kalırdı kokardı , daha çok bulana bulana atardım bu kez, aşkım çöpü atarmısın birde su al aşağıdan derdim tamam derdi aradan 1 saat geçmiş hiç tık yok kalkardım ben yapardım yine ama bunu niye diyorum cunku bunu hiç kavga konusu etmedim halende etmiyorum, hiç bir kavga da sen bunu yaptın ,şunu yapmadın demedim onu aşağılayacak hiç bir şey söylemedim, hakaret etmedim kavgadan sonra yüzüne bakacağım aklıma geldi hep ama o hiç bu şekilde davranmadı...
Üniversiteye başlamak istiyordum başla elimden geldiğince yardım ederim dedi, hadi kayıta gitmeyecektim kendi zorladı ısrarla götürdü kayıt oldum, ikinci öğretim okuyorum akşam okulum var, gündüz iş var şimdi kendi ofisimi açma hazırlığındayım hep cabalıyorum daha iyi olalım diye, birde evde bebek var yetemiyorum ve eşimin sürekli hiç bi şey yapamıyorsun vs vs demeleri artık benim pskilojımı bozmaya çalıştı sanki hiç bir şey yapamıyormuşum gibi düşünüorum sanki her şey yarım kalıyor gibi... Ona gelince sadece işe gider, kredi kartı borcu gelir bana gönderir msj geldi diye, faturalar gelir bana söyler, kira ödenecek bana söyler onca yükün arasında birde bu para işleriyle uğraşmak bile ağır geliyor çalışmadığım zaman bile böyleydi para sıkıntımız var ben bı sekılde ayarlıyorum ya onun rahatlığı var sanırım, bende düşünmesin birde ödemeleri diye hiç yansıtmıyordum ona ,çoğu gündüz evde benden daha çok evde oluyor ama yapmıyor en ufak kavgada eskileri açar ki o zamanda hamileydim cidden halim olmuyordu aynı anda kırk şeyi yapmaya çalışıyorum ne olacak temizlik eksik oldu sen yardım et yok ben yapıcakmışım neden o yapıcakmış sanki evin banka matiği ve hizmetcisiyim, annesi burada işte hep evde o bişeyler görüyor toparlıyor vs niye o yapıyormuş ben neden yapmıyormuşum, görünce zaten yapıyorum hep yanında değilim ne yapayım nasıl yeteyim anlamıyorum cidden, annesi bi şey demiyor allah yukarda bugunde kızdı mesela karışma bana yaparım ben sanane diye kızdı kadın elinden geleni yapıyor...
anlatırken o kadar kafam dağıtıl ki neyi anlatayım bilemedim, her kavgada küfür eder bugünde kalktı dedi ki ben zaten güvenmiyorum belki de çocuk benden değil ,bunu yazarken bile öyle zorlandım ki bu yaptıkları yüzünden hiç bir şey yapasım gelmiyor o kadar bıktım ki her şeyden ,sorsan onun hıc sucu yok hep ben sucluyum,hep hatalıyım ,her şey benim yüzümden oluyor ,o kadar aptallık ettim ki bunca borcun bile altına girmeye hiç bir şey için değmeyecek nankör bir adam için... ben ne kadar hatalı olursam olayım insan karısına bunları söylüyorsa birazda kendi hatalarına bakmalı diye düşünüyorum yalnış mı düşünüyorum? çok mu önemli temizliğe yetememem ama bir çok şeye yetiyorum senin görevlerini de yerine getiriyorum sen işe git gel eline al telefonu oyun oyna hiç evlenmek isteyen biri değildim keşke öyle devam etseydim ,oğluma da üzülüyorum benim yaşadıklarımı yaşıyor babamın bize yıllarca yaşattıklarının aynısını yapıyor hiç mi değişmez kader, baba neyse koca da o mu cidden