yaşıtların hayata dair planları vardı benim ki anne olmaktı o kadar önceliklerimin arasındaydıkı evliliğim ilk ayinda o iki çizgiyi gördüm 4 ayımız zorlu geçti hergeçen gün daha sabırsızdım güleri sayıyor muayne günleri heyecandan deliriyodum benım sansımada kaç kere arızalandı ultrasyon makınası kızımı gördüğümdede genellikle yüzünü kapatıyor sade bir keresinde gözlerimi açmış bir keresindede parmağını emerken görmüştüm her defasında zor tutuyodum kendımı ağlamaktan ilk seçimim normal doğumdu doğum günümüz 25/07/2010 du ama benım kızım çok nazlıydı artık 30 temmuzda doktorum sunı sancı verdı öğlen 12 de ama aksam oldu benım kızım da hareket yok sonra doktorum kendı patlattı suyumu çok korkmustum hastane eşimin ve benım sülalemle doluydu eşimin ailesinin ilk torunuydu kayınpederim bile hüngür hüngür ağlıyodu ben sancılanmaya başladığımda eşimde koyverdi kendı benim doğum imam güçüyle oldu kayınvalidem eşimin teyzeleri herkez okuyodu fatma ananın eli var suya konuluyor duası okunuyor sancınız başladını onla beraber açılıyosunuz odanın dışında 15 kişi beni bekliyodu bi bendim normal doğum yapan yanda doğum yapan hanımın eşi bile çok dua etmiş bana artık sancılarım çoğalıyodu odada ebe bana egzersiz yaptırıyorlar dı en sonun da aldlar benı en sevmediğim şey olan çatala 8- 10 tane ebe vardı baş rollerde doktorum o kadar ıkınıyodum kı ama doğmuyodu en sonunda bıraktım kendımı doktoruma ben yapamıycam dedım başıma geldı gözlerini kapat onu kollaroma alcaın anı düşün devam et dedı allah için ebelerimde çok iyiydi bir su içiyordu biri yüzümü yıkıyodu hadi olcak başarıcaksın doktorum sn 7 dk dedı sonra gözlerim karardı sankı ölümle yaşam arası gibi değişik çok değişik doktorumun sadece ıkınma dediğini duydum kızım dünyaya geldi o an bütün sancılarım durdu sankı kızımla beraber dünyaya yenıden gelmiştim ama kaldırmadı sadece morarmış ayaklarımı gördüm megersem kordona dolanmış kızm niye ağlamıyo diyodum sesim çıkmıyo tabii en son şöyle bi bağırdım susun kızımı neden ağlamıyor diye doktor sustur herkezi kızım yavru kedı gibi mink liyodu doğum yapılan yerler giydirilen yer yan yana camakenden görüyorlar yakınlarınız bebeği giydirilerken ben duyuyon sevinç seslerimi neyse beni kaldırdılar ben yürüyrek çıktım ilk eşimi gördüm o beni bekliyodu ilk onun kucağına vermişler gördün mü dedim kızımızı eşimin gözler kıpkırmızı sonra kayınpederimi gördüm kocaman bir gülümseme vardı yüzünde baktı bana öyle odama çektim kızımı tutamıyodum titremekten sonra şükür namazını kıldılar kucağıma aldığımda bir cennet kokusu vardı ve anladım kı cennetten bir melek inmişti yüreğime yani ağlaması zor duydum dedim ya şimdide amanın diyorum:)))
bugün ağlama günü ilan ediyorum çok duygulandım:)))) allah analı babalı büyütsün. bu hikayelerle geçti hamileliğim. bizimde çok az kaldı. banada böyle anlatmayı nasip eder inşallah allahım....