canım nolur bu kadar üzme kendini...benim sen gibi o kadar çok arkadaşım vardı ki..hepsi tek tek hamile kaldı...rabbim sabrının meyvesini verecek birgün...senin için dua ediyor olacağım hep...başka bişey gelmiyo elimden ama manevi desteğm hep seninle..en azından sadece benim için dua eden bi arkadaşım var deyip rahatlarsın belki...sende SEVGİYLE KAL ARKADAŞIM...
a.s. Teşekkür ederim canım ne güzel bu birliktelik insanların birbirlerini düşünmesi, üzülmesi, dertlenmesi... umudumu yitirmiyorum canım, rabbim büyük, bir zamanı var ama bizler sabırsızız belki, şimdi göbekten iğnem bitti 6 gün vurldum maşallah 4 yumurta olmuş, 4 tüpte çatlatma iğnesi oldum bu hafta çalışmalar var rabbimin izniyle inşallah olur hayırlısıyla rabbime emanet... Umutsuz mümin olmaz en büyük tesellimiz yüce yaratan uzaktan gelen bu dua belki benim ilacım olur. :Saruboceq: DUALAR KADERİ BİLE ETKİLİYOR yeterki rabbimden yürekten iste.... allaha emanet ol seninde herşey gönlünce olsun rabim işlerini kolaylaştırsın öptüm :1hug:
güzel ve yürekten duaların için allah razı olsun canım...haberini umutla ve sabırsızlıkla bekliyor olacağım...allah yar ve yardımcın olsun...
SAĞOL tatlım :1hug: bu hafta çalışmalar var rabbimden hayırlısı... iğneler sanki etkiledi gibi kasıklarımda ağrılar ve kasılmalar var yumurtalar çalışıyor galiba 4 adet olmuş maşallah büyümüşlerde ALLAH'IMnazardan korusun insan hep korkuyor nazara gelmekten bazen diyorum ki hamile olunca herkeze söylemesem mi ? İnsan korkuyor herkez sevincini paylaşmıyor insanlarımız çok tuhaflaşmaya başladı. RABBİME emanet ol en kısa zamanda güzel haberlerle görüşmek üzere öptüm. kaydirigubbakcemile3
Sağlıkla büyüsün miniğiniz
canmm benm çokta tatlı hem hikayesini okudm hem resmine bakıp hayal ettm gerçkten melek bunlar.bir ömür sağlık, sıhhat diliyormm..
bende bebeğim 35 haftayı doldurduğu gün doğurdum...zor muydu..hayır...sadece erken gelmesinin korkusu vardı içimde..doğum sancısı hiçbişeydi o korkunun verdiği sancı yanında...13 temmuz sabahı eşimi işe ablamları da bizle geçirdiği tatilin ardından istanbula uğurladım...tekrar yatmak istedim yatamadım..günlük rutin yürüyüşüme de çıkmadım...evi toparladım...falan derken öğlen oldu...2 saat yatıp uyumuşum..eşim uyandırdı telefonla...zaten hafta sonundan hep kasıklarımda sancı vardı...yine gelip gidiyo sancılar...ama ben başı aşağıda diye düşünüyorum..doğuracağım aklımın ucundan geçmiyo...neyse ablamla telefonla konuşurken birden suyum geldi...durduramıyorum..azar azar sızıyo bacaklarımdan...hemen doktorumu aradım..bebeği alıcaz mecburen dedi...ve kadın plajdaydı aradığımda...sakince toparlan ve hastaneye git dedi...eşimi aradım gelmen lazım dedim...neden bile demedi...içime doğdu o gün diyo...zaten ben hastane çantamı hazırlarken(daha hazırlamamıştım :))sancılarım gelmeye başladı..yolda dk tutuyorum 5 dk da bir...sonra 3 dk... 2 dk..ve geliyoruz hastaneye...2 ebe gelip hemen açıklığa bakıyorlar...4 cm...nst ye bağlandım herşey normal...odaya arkadaşlar gelip gidiyo..sağolsun eşim ayaklı tellal :)) sancı değişik bişey...adet sancısı gibi..zaten aralıklarla geliyo...epidural takmaya indiriyorlar ameliyathaneye beni...herkes sezeryan olcam diye düşünüyor galiba...sonra doktorumu görüyorum başında yeşil bonesiyle..inanılmaz güven ve huzur duygusu...muayene ediyor ve o anda yine sıcak bi su akıyo bacaklarımdan...çabuk diyor açıklık 10 cm..doğum başlamış..kafası görünüyor...doğumhaneye çıkmaya zaman yok diyor..ameliyathaneye benim için bi çatal geliyo...yatıyorum..tek doz epidural veriyorlar...ve ıkınma hissim kayboluyo...ebeler bastırıyo karnımdan...bi daha bi daha derken cennet kokulum çıkıyor tek yürek olduğumuz bedenimden..ayrılıyoruz...daha çok küçük...nefes alamıyor kendi başına...gözüm hep onda ama göremiyorum..dr bişeyler yapıyo...ses yok hala meleğimde...sonra cılız bi ağlama sesi...sonra yeniden sessizlik...hemen kuvöze götürüyorlar...kendi doktorum nolur anneye bikez yüzünü gösterin diyor...yeşiller içinde bembeyaz bi melek...o an hayatıma kazılı anlardan en masumu...sarılıp koklayamıyorum oğlumu...ama olsun..yaşıyor ya...sonra dikişlerim atılıyo...ve odama çıkıyorum...evde suyumun gelmesinden doğuma kadar 3 saat geçmiş...şimdi oğlum 7 aylık...ve 7 ay boyunca hep şükrediyorum onu bağışladığı için mevlama...doğum sancısı harika bişey...sakın ha sakın korkmayın...her sancıda biraz daha yaklaşıyorum diyodum meleğime...doğduğunda koklayıp öpmek isterdim kuzumu ama şimdi kokluyorum yaa...ya onuda yapamıyor olsaydım....
hepinize kolay ve sağlıklı doğumlar diliyorum..tez elden kavuşun meleklerinize...
gözlerim doldu.. çok güzel.. Allah herkese nasip etsin
ne gusel yazmıssın bende cennet kokulumu kucagıma alacagım gunu ıple cekıyorum ınsl normal v ekolay bır odgum olurr saglıcakla kal evlatlarınla hayırlı yasa ınsllbende bebeğim 35 haftayı doldurduğu gün doğurdum...zor muydu..hayır...sadece erken gelmesinin korkusu vardı içimde..doğum sancısı hiçbişeydi o korkunun verdiği sancı yanında...13 temmuz sabahı eşimi işe ablamları da bizle geçirdiği tatilin ardından istanbula uğurladım...tekrar yatmak istedim yatamadım..günlük rutin yürüyüşüme de çıkmadım...evi toparladım...falan derken öğlen oldu...2 saat yatıp uyumuşum..eşim uyandırdı telefonla...zaten hafta sonundan hep kasıklarımda sancı vardı...yine gelip gidiyo sancılar...ama ben başı aşağıda diye düşünüyorum..doğuracağım aklımın ucundan geçmiyo...neyse ablamla telefonla konuşurken birden suyum geldi...durduramıyorum..azar azar sızıyo bacaklarımdan...hemen doktorumu aradım..bebeği alıcaz mecburen dedi...ve kadın plajdaydı aradığımda...sakince toparlan ve hastaneye git dedi...eşimi aradım gelmen lazım dedim...neden bile demedi...içime doğdu o gün diyo...zaten ben hastane çantamı hazırlarken(daha hazırlamamıştım :))sancılarım gelmeye başladı..yolda dk tutuyorum 5 dk da bir...sonra 3 dk... 2 dk..ve geliyoruz hastaneye...2 ebe gelip hemen açıklığa bakıyorlar...4 cm...nst ye bağlandım herşey normal...odaya arkadaşlar gelip gidiyo..sağolsun eşim ayaklı tellal :)) sancı değişik bişey...adet sancısı gibi..zaten aralıklarla geliyo...epidural takmaya indiriyorlar ameliyathaneye beni...herkes sezeryan olcam diye düşünüyor galiba...sonra doktorumu görüyorum başında yeşil bonesiyle..inanılmaz güven ve huzur duygusu...muayene ediyor ve o anda yine sıcak bi su akıyo bacaklarımdan...çabuk diyor açıklık 10 cm..doğum başlamış..kafası görünüyor...doğumhaneye çıkmaya zaman yok diyor..ameliyathaneye benim için bi çatal geliyo...yatıyorum..tek doz epidural veriyorlar...ve ıkınma hissim kayboluyo...ebeler bastırıyo karnımdan...bi daha bi daha derken cennet kokulum çıkıyor tek yürek olduğumuz bedenimden..ayrılıyoruz...daha çok küçük...nefes alamıyor kendi başına...gözüm hep onda ama göremiyorum..dr bişeyler yapıyo...ses yok hala meleğimde...sonra cılız bi ağlama sesi...sonra yeniden sessizlik...hemen kuvöze götürüyorlar...kendi doktorum nolur anneye bikez yüzünü gösterin diyor...yeşiller içinde bembeyaz bi melek...o an hayatıma kazılı anlardan en masumu...sarılıp koklayamıyorum oğlumu...ama olsun..yaşıyor ya...sonra dikişlerim atılıyo...ve odama çıkıyorum...evde suyumun gelmesinden doğuma kadar 3 saat geçmiş...şimdi oğlum 7 aylık...ve 7 ay boyunca hep şükrediyorum onu bağışladığı için mevlama...doğum sancısı harika bişey...sakın ha sakın korkmayın...her sancıda biraz daha yaklaşıyorum diyodum meleğime...doğduğunda koklayıp öpmek isterdim kuzumu ama şimdi kokluyorum yaa...ya onuda yapamıyor olsaydım....
hepinize kolay ve sağlıklı doğumlar diliyorum..tez elden kavuşun meleklerinize...
ne gusel yazmıssın bende cennet kokulumu kucagıma alacagım gunu ıple cekıyorum ınsl normal v ekolay bır odgum olurr saglıcakla kal evlatlarınla hayırlı yasa ınsll
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?