Cemrenin nostalji ve anı sandığı

ne güzel bir topik olmuş. zevkle okudum.

ben çiftçi bir ailenin kızıyım. küçükken fazla tarlaya gitmezdim burnum kanıyor diye.
evde yalnız kalırdım. bir gün yine evde yalnızken sokaktaki çocuklar beni oyuna çağırdı.
nasıl gideyim diye dertlendim. ailemin eve gelmesine az kaldı.
neyse oyun baldan tatlı. bir not hazırladım "ben oynamaya çıkıyorum.anahtar yeşil terliğin altında."
eve bir geldim herkes hem gülüyor hem kızıyor.
bu arada da bir tane yeşil terlik var.hırsız ailemden önce gelse hiç zorlanmayacak.
 

gene 8 - 9 yaşlarımda Bursa da aynı sokaktayım ....hani şu taşların arasından çimenlerin fışkırdığı çıkmaz sokakta...

aynı yaşlarda 4-5 arkadaşlarımla evcilik oynuyoruz...

sokağın kenarlarından topladığımız yemyeşil otları sözüm ona ocakta pişirip yemekler yapıyoruz...




sokakta evcilik oynayan çocuklar da tarihe karıştı değil mi dostlar:1no2:



...
 
Ablam evlendikten sonra evin en büyük kızı ben kalmıştım tabi benden sonrada tamı tamına 5 kardeşim mafoldumben
Anneme hem yardım etmek için sabah erken kalkıp evlerin işini yapıyorum,üzerimi giyinip okula gidiyorum..
Tabi Orta okul 1.sınıfa giden bir çocuğun ev işini çok iyi yapabilme ihtimali ne kadardır aceba?
Sonradan öğrendimki annem ben okula gittikten sonra evi tekrar silip süpürüyormuş,çünkü benim yaptığım ev işini beğenmiyormuş.
Ben güya üstünkörü temizlik yapıyormuşum.Ama annem ağzını açıp tek kelime etmezdi,sağolsun iyikide böyle yetiştirdi bizleri.


 
Son düzenleme:
biz şanslıydık aslında çocukken
marka ayakkabılarımız yoktu biri eskimeyince veya küçük gelmeyince yeni ayakkabı alınmazdı
ama öyle kıymetini bilirdikki ayakkabılarımızın
öyle kendimizin odaları tıka basa dolu gardroplarımız yoktu
ama öyle sevinirdikki yeni birşeyler alınınca
mekdanıldslar börgır kingler yoktu bizim çocukluğumuzda
ama öyle büyük özlemle hatırlıyorumki bir sofrada ailece yediğimiz çorbanın
fasulyenin karnıyarığın ve şimdi bulamadığımız lezzette tavuğun tadını
ençok ençokta paylaşmanın yardımlaşmanın ne güzel birşey o zaman öğrenmiştik
komşulara annem birşey gönderdiği zaman koşarak gittiğimi hatırlıyorum
sokakta oynadığımız yakar toplar evcilikler körebe daha bir sürü ne güzel oyunlarımız vardı
şimdiki çocukların hiç duymadığı
 
ahhh ahhh. nerde eski günler. cemre nasıl bir konu açtın böyle. harikaaa...
bayramdan bayrama yeni kıyafet alınırdı. oda büyük beden olurdu. büyüdükçe giyelim diye.
herkes yama nedir bilirdi. kimse kimseyi kınamazdı. çorabımdaki yamalardan dolayı ayakkabım dar gelirdi. sanırdım ki bir tek bizim çorabımız yamalıydı. meğer herkes böyle yaparmış daha sonra öğrenmiştim.
kurşun kalemimiz o kadar küçülürdü ki tutamazdık. ama onunda çözümü vardı. permatiğin sapını kırar kaleme takardık. oldu mu sana büyük bir kalem.
akşam ezanı bizim için eve dönme saatiydi. oyun bazen o kadar tatlı gelirdi ki ezanı bile duymazdık. uymak için bile zorlamazdık kendimizi.
oynarken o kadar yorulurduk ki eve gelir gelmez sızardık.
üretirdik hep. bebeğimizi kendimiz dikerdik. gazoz kapağından başını yapardık. kıyafetlerini bile kendimiz dikerdik............

maalesef üretmeden tüketmeyi öğreniyor şuanki çocuklar.....
 
Son düzenleyen: Moderatör:
benimde kötü anı olarak hatırladıklarım....
biz dör kardeştik..ve abimle aynı odada uyurduk ben daha ozamanlar 6-7-8 yaşlarındayım...

abim gece annemler uyuyunca tv açardı..eskiden çok fena korkunç film olurdu ve abim onları hep seyrederdi ..bende uyumamış olurdum..abim bi bakardı bana uyuyomu diye..
bende gözlerimi kapardım..uyuyo numarası yapardım.....
sonra abim başlardı korku filmini seyretmeye ..tabi bende yorganın altından seyrederdim..terin suyun içinde kalırdım korkudan ama hala sesim çıkmadan bakardım..abim film bitince tv ışığı kapatıp yatınca işte ozaman korkudan tir tir titrerdim..annee baba diye bağırmışlığım çoktur ölee..
onlarda hemen gelir yanlarına yatırırlardı beni..
sonra bu durum aylarca devam etti ben sölemiyodum neden korktumu .
söğlersem film seyredemicektim ...
sonra herhafta sonu korku filmi seyretmeye devam ettik böle..
ama ben okadar korkar olmuştum ki tuvalete gündüz dahi çıkamıyordum..
onu bırakın yorganın içinde boğulana kadar kafamı çıkartmıyor ..ayamı bile yorgandan çıkartmıyordum....artık ice korkak çocuk olmuştumki her gece ağlayak annemgili uyandırırdım...ve ben o izledim filmleri hala unutmam ..
25 yaşıma geldim tek başıma bir evde kalmadım hiç..gece uyumadım yani..
onu bırakın yanlız bir odada bile kalamam...hala tuvalete giderken korkarım..
bi ara ice tırsmıştım patlıcak dereceye geliyordum ama korkudan tuvalete gidemiyordum ..sonrasında panik atak çıktı ice tuzu biberi oldu..
sizin için belki komik yada aman kocaman iki çocuk annesi kadınsın diyebilirsiniz..ama ben hala kurtulamıyorum bu durumdan .. biliyorum ölüler canlanıp bizi yemez vb şeyler ama işte korktuğumda bunu mantıma kabul ettiremiyorum..

ay benimkide çocukluk ansı değil ..derdim var konusu oldu...kaydirigubbakcemile3
 



çok güldüm yaa kaydirigubbakcemile3
 

balıkları çıktır çıtır yedim :
süper süper süper çocuk yaaa vallaha çok iyi geldi bu topik bana
 
çocukluk anılarımın içinde hep kütüphaneler var her tayin olduğumuz yerin kütüphanesi
ve mis gibi kokan kitaplar her biri bir hayat
ilk oruç tuttuğum günü hatırlıyorum birde annemler tutuyor diye bende tutmak istemiştim
annem çok sıcak tutamazsın desede ben sahura kalktım ertesi gün tabi öğle olmadan bende yelkenler fora suzuzluktan
annemede utandım birşey demeye komşumuzun (orada avlu derlerdi )bahçesinin çeşmesinden kana kana sıcak akan suyu içmiştim kimse görmesin diye gizlice
daha 10 yaşımda yoktum sanırım
 
cemrem ne güzel konu olmuş a.s.

hangi birini anlatayım bilmem ki...

biriyle başlayayım, bunu çok yapardım kaydirigubbakcemile3

annemlere kızdığımda, birşeye küstüğümde küçük küçük kağıtlara notlar yazardım
kimse beni sevmiyor, zaten beni hastaneden almışsınız (ablam böyle derdi hep beni üzerdi mafoldumben )
ben üvey miyim acaba

bu notları görebilecekleri yerlere koyardım
aklımca da yanlışlıkla unutmuş gibi yapardım

annem notları bulduğunda kızım olur mu, niye öyle düşünüyorsun derdi
ben inatla hep böyle duygu sömürüsü yapardım

sonunda birgün yine böyle bir not yazdım
günler geçti annem tepki vermiyor, babam tepki vermiyor...
notu bıraktığım yere gittim baktım bir not...

kızım biz evlatlık almak istesek 3 kızın üstüne neden bir kız daha alalım :roflol:
seni çok seviyoruz, baban opuyorumnanaktan :asigim:

mafoldumben mafoldumben
 
sekiz dokuz yaşlarındayım arkadaşlarla evin önünde oynuyoruz rüzgar var belli yağmur yağacak o esnada çatıdan bi taş düştü başıma yerde bayılmışım hastaneye götürülüp kafama dikiş attılar sonra flim çektiler...allahtan kafamın ortasına değil biraz yanına değdi,ortada olsaydı kötü olur demişler...ayy eve gelmişim üstüm başım hep kan...mafoldumben
cemrecim güzel bi konu olmuş aklıma geldikçe yazmaya çalışırım..
 
ya akadaşlar hani nostalji deyince özlem duyduğunuz şeyler varsa
onlarıda yazsanız mesela çocukken sobalı bir evde büyüdüm ben
kışın sabah sobanın çıtırtılarıyla uyanırdım
annem sobanın üzerine demlediği çayı koyardı o fokurdarken sobanın üzerindeki maşada dilim dilim ekmekler olurdu
annem bize seslenirdi genelde şu şekilde olurdu
hadi kalkın öğlen oldu ki bu 8.30 sularıdır
bir yandanda ekmeklere yağ sürerdi
ya şimdi kahvaltıların lezzetimi azaldı yoksa bilemiyorumki
 


Burası Muradiyemi sarduşum öyleyse eğer tesadüfün bukadarınada pes diyeceğim rahmetli ananemde Muradiyede oturuyordu ve benim çocukluğumda oralarda geçti diyebilirimzemuszemus
 
Barçman .!.:
Burası Muradiyemi sarduşum öyleyse eğer tesadüfün bukadarınada pes diyeceğim rahmetli ananemde Muradiyede oturuyordu ve benim çocukluğumda oralarda geçti diyebilirimzemuszemus
Genişletmek için tıkla...

yok barçmanım değil, burası Abdal mahallesi...ev yıllar önce istimlak edildibenneyaptımki... evin yerinden şimdi kocamn bir cadde geçiyormafoldumben

meşhur abdal camisi ve abdal fırını vardır bilirmisin barçmanım...?
 



yok ismen bilmiyorum canım muradiyedeki evler ve sokaklarda böyledir
 
off benim canım bursam yaa öyle güzel anılarım varki hiçbir yer bursanın yerini tutamaz bende
 





:1shok::1shok::1shok: çocukluğumun Abdal fırını ve sokağı ne hale gelmişmafoldumbenmafoldumbenmafoldumben

fırın çok değişmişsenağlama yıkmışlar yerine sözüm ona daha iyisini yenisini yapmışlar:çok üzgünüm: sokak zaten bambaşka olmuş...nerde aralarından çimenlerin fışkırdığı taşlı yol ve nerde iki katlı müstakil evlersenağlama

fırının yanında ki apartmanların devamın da biraz ilerden sağa aşağıya doğru bir dönüş vardı...
işte şahane yaz tatillerimi geçirdiğim çıkmaz sokak ordaydı:çok üzgünüm:
 




bende son gittiğimde bursayı çok değişmiş görüp üzüldüm sardunyam

çarpık yapılaşma ne yazıkki orayıda betonarme çöplüğüne döndürmüş


şeftali bahçeleriyle dolu meşhur bursa ovası yok olmuş:çok üzgünüm::1ninca:

cennet bursanın mis gibi havası kirlenmiş


oysa bursa uludağı yarım saatte ulaşılacak harika denizi tarihi güzellikleriyle ender

doğada bulunan bir şehrimizdir:çok üzgünüm:
 

çok iyi yaa, çok güldüm vallaaaa :roflol:kaydirigubbakcemile3
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Burçlara Göre Kadınların Özellikleri
Yorumlar
12
Görüntüleme
28K
zuhalG
Z
A
Süper degişik nickler
Yorumlar
4
Görüntüleme
40K
MaviKelebek22
  • Anket Anket
Dram Tarzında Yazılmış Öykü Yarışması Anketi
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
14K
UzmaN
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…