Cemrenin nostalji ve anı sandığı

Cemre

Guru
Kayıtlı Üye
7 Mayıs 2007
3.548
10
318
İstanbul
Sevgili hanımlar ben duygusal bir yapıya sahibim
eskiyi hatırlamaktan özlemekten haz alıyorum
çocukluğumdan bu güne neler yaşamışsam
kimler hayatımda önem arzetmişse kesik kesik veya dopdolu bir sürü anı
ben sizlerin bir çoğunuzunda öyle olduğunuzu düşünüyorum
eminim aklınıza geldiğinde yüreğinizi sızlatacak veya mutluluktan gülümsetecek
bir sürü anınız vardır
peki bunları benle ve herkezle paylaşmazmısınız
ben anlatmak isterim doğrusu kimseyle paylaşamadığım şeyleri
hadi çocukluğumuza ve geçmişe uzanalımmıa.s.
 
benim ilk hatırladığım bir anımı anlatayım
sanırım beş yaş civarıydı biz dört kardeşiz
babam bir resmi kurum mensubu
biz sürekli il il ilçe ilçe dolaşıyoruz
annemde müthiş titiz bir kadın
inanırmısınız geçmişte annemi düşününce hep temizlik yaptığı sürekli çamaşır suyuyla
deteryanlarla sabunlarla ayrılmazlığı gelir aklıma
o zaman biz küçücük bir ilçedeyiz
annem her pazar büyük temizlik yapardı o zaman sanırım babam bizimle ilgileniyor diye
babamda dördümüzü alır birde yanımıza pilli küçük teybimizi alır bizi en yakın köylere götürürdü
köyde muhakkak bir tanığı eşi dostu olur onun yanına gider bişeyler yer gezer gene yürüyerek eve dönerdik tabi temizlenmiş parlamış bir ev sonrası bizde çitilenmek üzere banyoya


anılarını anlatmak isteyenleri zevkle okumaya hazırım
 
çocukluğuma dair en unutamadığım şey
ablamla oyun oynarken birden boşluğa düşüp kafamı bi yere çarpmamdır
akabindede hastaneyi boyladım tabiki
o sedyenin üstündeki beyaz örtüyü dikiş atılmasını falan hiç unutamam
çok canım yanmıştı :gitme::gitme:
kötü bir olay ama en aklımda kalanı bu
birde çok korkak bir çocuktum kendi gölgemden bile korkardım :sinifsinif:
o zaman fredinin kabusları diye bir korku filmi vardı
bizimkiler izlerdi bende korkumdan gözümü kulağımı kapatır merakımdanda ölürdüm
arada da gözümü açıp bakardım
bi gün okuldan geldim bi baktım tv açık
gündüz kuşağında fredinin kabusları oynuyo :1shok:
korkumdan tv yi kapatmış hemen kaydirigubbakcemile3
 

canımsın ilk konuğum a.s.
sen tabi benden bayağı küçüksün ben bayağı büyüktüm
bende seyrederdim fredynin kabuslarını gerçekten korkardım ama
daha kafa yarma anılarıma gelmedim
onlarıda anlatırım ama ben hiç hastaneye gitmedim
o zaman kendiliğnden çabuk iyileşiyordu sanki bütün yaralar
 
Son düzenleme:

ben baya yarmıştım ablam ya dikiş atılacak derecede
küçükken çatlatmışız kafa tasını naparsın küçüklükten kalma bişe :icecream:
ama frediyi şimdi izlesem gülerim ya
yeşil mavi tükürük yatağı havaya kaldırma sahnesi falan
şimdiki korku flimlerine göre komik kalır
küçüktüm herşeyden korkardım ondanda korkmuşum :1ninca:
 
ben anneme teyze dermişim küçükken kaydirigubbakcemile3 , ilk çocuktum benim yaşımdaki herkes teyze diyo anneme ben ne bileyim, balkondayken falan teyzeeeee diye bağırırmışım hep, çocukluğum deyince ilk bu gelir aklıma
 
en sevdiğim anı 23 nisan çocuk şenliğinde finlandiyadan konul öğrenci almıştım.mari ydi adı çok güzel bir kızdı önce bizden korktu yıllar sonra birde baktım ailesiyle bizim kapıda çok şsşırdım sevindim.hala görüşüyoruz.ikimizinde kızı oldu.
 
yengeme hala derdim sürekli :)
bide babbal bizim eve çok uzaktı..
her sabah gidip ekmek almak işkenceydi resmen.
bikeresinde sabah kahvaltı için simit alıcam demişti annem akşamdan ..
aklımda kalmış benim bu..
sabah bakkala gidiyorum yolda simitçi gördüm ve bizim evi tarif ettim :)
adam sen bacak kadar kızın aklına uyup git eve , beni sizin kızınız gönderdi simit alcakmışsınız diye kapıya dayan sabahın köründe :)
annem delirmişti resmen eve geldiğimde :))))
simitte almamıştı benneyaptımki
 
Küçükken bahçemizde süs havuzu vardı bize göre derindi, arkadaşımla kenarında yürürken o içine düştü hemen annesi koştu çıkardılar havluya sardılar çıkınca "balıkları çıtır çıtır yedim" demesini hatırladım bir an, hala karşılaştığımızda anlatır güleriz...
 
küçükken kuzenim benim yüzümden düşüp çenesine dikiş atılmıştı beni korkuttular seni şimdi polis alıp götürcek diye çok korkmuştum
kuzenimden 2 gün sonra bende balkonda düşüp çenemi çarptım dikiş atıldı
kuzenimin ahı tutmuştu sanırım
 
benim hatırladığım anım, çocukluk arkadaşımla, aslında çok anım vardır hatırladıkça yazarım. hoşuma gitit bu topik severim eskileren konuşmayııı. yaşlandım mı neeeeeee

o zamanlar işte yaşlılar yardımcı olun, muhtaçlar yardım edin diye böyle öğretilmiş bize. ilkokuldayız.avcılarda oturyoruz. o zaman bir kaç partman var geri kalan tarla, bağ bahçe, müstakil ev. neyse bi tane yaşlı amca gördük üstü müstü perşan halde.arkadaşım iremle aha deidk. yardım edelim. neyse irem koştu evden elma meyva aldı geldi, bedeişte ekmek peynir falan annemler napcaksınız onları diyo yicez dedik, inanamdılar pek iştahlı değiliz yaa neyse. amca nereye biz amcanın peşinde elimzidekileri vermey çalışıyoruz, tarlalardan soğan topluyoruz, domates topluyoruzveriyoruz amcaya, amcada bizden kaçıyo, çocukluk işte utandı herhalde olsun biz koşalım yardım edlim diye peşinde.iyilik yapcaz yaaa. şimdi düşünüyorumda adam resme bizden kaçmış. iki velet peşinde vırvır.

bide ozamnalr tv izliyoruz gelincik şurubu iyi geliyormuş şifaymış falan diye duymuşuz. yine aynı arkadaşımla tarlalardan bir sürü gelincik topladık havanda ezdk. bi şişeye topladık. züerinede su kolonya ilaveettik falan. ilaç yapıyoruz aklımızcaa. sonra karanlık bir dolaba koyduk. bir hafta beklicez güya. o zamanlr varmış bi merak böle şeylere. sonra bir hafta bekleyip açmıştık kapağını inanılmaz bir koku. aynen atmıştık çöpe. şimdi bi kiimya müh. olarak düşünüyorumda aslında olabilirmiş, çok dafena sayılmazmışız yanii..

yine bu arkadaşımla evde yalnızız , arkadaşım dediki babamın şarabı açıp içelim mi . deneyelim dedim. bu anlatığım yaşlar ilkokul çağları hatırlatayım. o zamanda vhs videolar yeni çıkmış. arkadaşın evinde de var hem şarap içelim hem film izleyelim dedik. büyüdük yaaa. şarabı açtık kadehleri bulduk. o zaman kristal kadehler var. koklamamızla giidp lavaboya boşaltmamız bir oldu. filmi izleyelim bari deidk. anaaaaaaaaaa o neee. bi kadın bi adam bişeyler yapıyo ama anlayamadık tabiii. dondurma mı yiyiyo o kadın modundayızzz. :))))))))))). ah ahhh şimdi çok gülüyorum tabiiiiiiiiiiii

bi tane daha anlatayım. gene ilkokul, öğretmenimiz doğum yapmış bütün annler ziyarette. hepimiz aynı sınıftayız zaten çocukalrda bir evde. güvenmişler bırakmışlar. bizdeyiz. ben en uslularıı, hadi anneme süpriz yapalım evi temzileyelim demişim. annecim de o aralar çok rahatsız, bi faydamız olsun. normald eyükseklik korkum vardır. çıkmışız biz camlaraa. sabunla yıkıyoruz camları yerleri silsik süprüdük. camları siliyoruz siliyoruz dalga dalga köpük köpük gitmiyor o deterjan izleri.camın dışındayız bide komşular gelip geçiyor napıyosunuz diyor. anneme süpriz yapcaz nefse teyzeeee söylemeeeeeeeeeeeee. allahtan nefse teyze habervermişte apar topar gelmişti annemler. kaş yapayım derken göz çıkarmıştık. zavallı kadın o camları arıtcam diye bayağ uğraşmıştı o haliyle. ama içten içede sevinmişti galiba düşünceli benim kızım diye.. :)))))))))))
 
gene ilkokul çağları bu sefer sarmışım mors alfebesine, bide o arada ansiklopedi okuyorum, harita ezberliyorum,maksat isim şehirde diğerleirni ezip geçmek, bide hava atcam yaaa, mors alfabesiyel bişeyler yaz ver birilerine bu ne çizxikçizk nokta falan, mors alfebesi cahiiilllll modundayım. neys ebi kaç kişey öğretmiş şifreli kağıtlar yzmaya başlamıştık birbirimize, bide bayrakdili ve sağır dilini öğrenmeye çalıştım onlarda pek başarılı olamadım diyelim
 
hepinize teşekkür ederim arkadaşlara.s.
bu başlıkta bir konu belki ilgi görmez diye düşünmüştüm
ama insan 30, 35 yaşı geçince anne ve babası yaşlanıp bakıma muhtaç olunca
çocuklarında artık sizden bağımsız hareket ettiğini gördükten sonra
insan geçmişin annenin babanın ailenin değerini daha iyi anlıyor
biliyorki birdaha babanız ah benim kızımmm demiycek telefonda
anneniz 70 kilo olsanızda kızım zayıfsın hiç bişey yemiyosunuz siz demiycek
sabahleyin kalkıp sevdiğiniz şeyleri yapamıycak bu işler sırayla tabi fakat en kolay harcanan şey ne yazık gençlğimiz ve zaman sanırım
 
benim çocukluğumda sokakta aşura satılırdı altında kağıt bulursan bitane daha kazanıyodun sonra horoz şeker elma şekeri pamuk helva ve bide renkli renkli oluyodu ya adını hatırlayamadım limona bandırıyodu en son işte opuyorumnanaktan bayılırdım sokaktan yemek yemeye hoş halada öyleyim ama :kedi:
sonra ben biraz erkek çocuğu gibiydim gece 11 lere kadar oynardık sokakta arkadaşlarla
hıı bide çok yakın arkadaşımla (ki hala öyle )kafalarımız birdi apartmanın en üst katında bi dairenin kapısı bembeyazdı ve sahibide pek uğramıyodu eve, bigün kırmızı rujları sürüp kapının heryerine öpücükler kondurmuştuk kaydirigubbakcemile3
 
anılarım depreşti :kedi:

çocukken çekilmiş olan her fotoğrafım elimde mutlaka bir tabak çilek var
görenlerin ağzı hiç boş durmayan bir çocuk olduğumu düşünür
babannem elmaya hep alma derdi kızım sana alma alim ye falan
her seferinde itiraz ederdim babanne o alma değil elma niye öyle söylüyorsun diye
o zamanlardan belliymiş bendeki bu telaffuzu düzeltme merakı
hala yanlış yazılmış sözcük yada telaffuz görsem düzeltmeden duramam
huyum kurusun napim kaydirigubbakcemile3kaydirigubbakcemile3

ablam çok haşarı bir çocukmuş onun bir çok vukuatı var
bi keresinde zehirli otlardan yemiş eve ağlaya ağlaya gelmiş annem sarımsaklı yoğurt yedirmiş allahtan bişey olmamış
bir hatfa sonra aynı otu eve gelen misafirlerin çocuklarına yedirmiş ve onlarla birlikte yemiş
annem tabi çığrından çıkmış popoya bi şamar bi kaşık yoğurt bi şamar bi yoğurt
sonra sevgili ablacığım o otu yemekten vazgeçmiş allahtan :icecream:
 
Son düzenleme:


7-8-9 yaşlarındayım....

Bursa da aralarından çimenlerin fışkırdığı taş yollu çıkmaz bir sokakta 2 katlı bir evdeyim...anneannemle büyükbabamın evi...

evin bahçesi arka tarafta....
bahçe den kenarların da teneke kutulara ekili çiçeklerin dizildiği taş merdivenlerden 2. kata çıkılıyor...

yan tarafta ki evin bahçesinde ki nar ağacının dalları bahçeleri ayıran duvardan bizim tarafa uzamış ve açılmış çiçekleri şahene bir görüntü oluşturuyor...



bahçede üst katın çıkıntısı altında kocaman bir sedir var...sedirin üstünde çizgili rengarenk bir kilim serili...

üst kata çıkan merdiven altında el yıkama musluğu var....ve merdiven altında hep dolu duran 1 kasa uludağ gazozu...

bahçenin iç duvarlarını çevrelen kısımlar toprak olarak bırakılmış ve rengarenk ortancalar ekilmiş...



sıcak bir öğleden sonra gölgelik sedire uzanmış guguk kuşunun sesini dinliyorum....




opuyorumnanaktanopuyorumnanaktan
 
ben 5 yaşıma girerken tv geldi bizim eve 34 sene önce
ondan biraz önce mahallede biri aldı tabi o zaman büyük olay
tarkan gelse şimdi bu kadar tantana olmaz
o kişiyle samimi değiliz tv olan evin karşısında tek katlı bir yapı var
tv olan evde birinci kat zaten sanırım o zaman akşam 20 gibi yayına başlıyor
bizde ben ve bütün mahallenin çocukları o tek katlı yere çıkıyoruz tv olan evin camından görüntüyü seyrediyoruz
ev sahibide perdeyi kapatmıyor bizi görsün diye
bir gün iki gün derken bizim mekan bayağı kalabalıklaştı
erkek çocuklar kızları itmeye başladılar çekil ben bakıcam oraya oturma gibi
bir günde çocuğun biri beni itiverdi fakat biraz hızlı itmiş ben çatıda aşağı
ağzım burnum çok kötü bir şekilde patladı tabi benim vizontele maceramda bitmiş oldu böylece
 
yine bu arkadaşımlayız ama busefer ortaokuldayız

neyse o zaman marketler yok bakkallar var, bide hani etve süt kurmunun dükkanları olurdu onlar neyse. arkadaşım kapıyı çaldı fatoş teyze nimetle yoğurt almaya gidelim mii diye izin istedi. annem de zaten annaeis gibidir herşeye ok der. gidin kızım gidin dedi. neyse biz gidiyoruz ama yoğurtçu yolunda değiliz nan irem nereye gidiyoz yoğurtçu bu tarafta. ne yoğurdu kızım cengizlerle buluşcaz. cengizde ilkokuldan yakuşuklu bir arkadaşımız. irem zaten süper hatun . ulen benim neişim var diye düşünüyorum. kızım yoğurt ama diyorum boşver yoğurdu diyo neyse gitik cengizle buluştuk yanında bi arakadaş belli kumpas var. neyse gezdik tozduk ben sıkıldım bari hazır buralara gelmişken başka bi arkadaşı göreyim dedim çocuğu çağırdım onlada sohbet muhabbet saat olmuş kaaaç tabi beni bi tuttu ana ne yalan söylicez demeler. iroş yoğurt bulamadık başka yere gititk deriz dedi. ben de dürüst evlat konumundaa pek safmışım beeee. evve gelirgelmez anne biz yoğurt almaya gitik yaaa cengizlerle buluştuk diye pat diye söyledim. annemde aaa cengiz mi çok severim yavrum ben onu iyi yapmışınız demezmi. eee iyi ozaman diyip oturmuştum aşağı :))))
 
İlkokul çağındaydım parmağım demir kapıya sıkışmıştı okulda...Hemen beni hastaneye götürdüler,anneme de haber vermişler ama parmağımın neticesini pek bilmediklerinden dolayı,epey kanıyordu çünkü, çabuk gelin şu hastaneye demişler...Annem öyle bir ağlıyodu ki geldiğinde beni gördüğünde parmağıma dikiş atılırken hemen koştu sarıldı bana şükür kızım sapasağlam diye o endişesini ,ağlamasını hiç unutamam....
 
gene 4 veya 5 yaş civarı
o zaman sapanlar vardı
erkek çocuklar kuşları avlarlardı
abim birde arkadaşı kuş avlarken nasıl olduysa onların avladığı kuşu
bıraktıkları yerden aldım onlar görmemiş demekki şimdi net hatırlayamıyorum
hayvanlara eziyrt edenlere o zamanda çok karşıymışım demek
sonra onu kızartıp yiyemesinler diye götürüp mezar yapıp gömdüm
sonra abime salak gibi söyledim
tabi beni kovaladıklarını yakalayıncada bir iki tokat yediğimi hatırlıyorum
kuşu gömdüğüm yeri söyletmek için
ama söylemedim kuşun yerini o zamanki aklımla kızarırken daha çok acı çeker gibi gelmişti
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…