saklambaç
paranoyaklaşmış bir sabahın geç vakitlerinde,
oyun oynardı benliğim benimle..
tut ki saklandığı yerden,
ses çıkarmadan beklerken..
oyun bozanlığı gelmişti
yine.......
o sessizliği bozan tren,
az sonra benimle beraber,
içinde benle...
uzun bir yolculuğun kısa hatıraları,
gecenin sesi,
gündüzün ürperten sessizliği...
elma dersem çık,armut dersem....
çıkma der gibi.