Eger calabilecegim her kapiyi caldiysam, deneyebilidigim her yolu denediysem ve bir turlu olmuyorsa iste ozaman carezligin atesinde kivrilirim, yanarim, aglarim.. Teselli edecek tek birsey kaliyor: Allah'a tevekkul ederek beklemek cunku ozaman anliyorsun ki hayat senin elinde olsa bile siginman gerek bir Rabbin var. Cok zor beklemek, sabir etmek ama yapilacak baska birsey kalmiyor cunku her yol denendi.
Hissedilen duygular ise: tukenmis, icini ferah tukmak istesem bile umudum kalmamis, aglamak istersin aglayamazsin, bogazinda dugumlenir.. yuzun gulse bile içinde yanar daglar patliyor bir turlu dinmiyor..
Yasini tutmak veya hayati yasamayi birakmaktan yana degilim.
Tezinize basarilar