canımın parçası bitanemin minik kalbi durdu, benimse hayatım

jaleli .!.:

inş. canım allahım bizimde yüzümüzü güldürür yaşadıklarımız unutulmaz ama allahım inş. en kısa zamanda bizede evlat nasip eder
senin bebeğinin kalbi neden durmuş patolojiye yada genetik taramaya yapıldımı

Genişletmek için tıkla...

jaleli .!.:

elinden oyuncağı zorla alınmış küçük bir kız gibiyim
mutsuz, küskün, bir yanı eksik, herkese kendine bile kızan, hep bekleyen , özleyen.......
söylemeye bile dilim varmıyor ilk göz ağrım aylarca beklediğim miniğimin küçüçük kalbi durdu
18 mayısta doktor kontrolümüz vardı hem ikili testimiz yapılacaktı hemde belkide cinsiyetini öğrenecektim gerçi biliyordum cinsiyetini hamile kalmadan bile önce hissediyordum daha doğrusu biliyordumki benim oğlum olacaktı.
ogün içimde bi huzursuzluk bi heyecan vardı sıramızı beklerken bile yerimde oturamıyordum içim içimi yiyordu neyse o kara saat geldi çattı
içeri girdik heycanla güzel bişey beklerken doktor bebek 9 haftalık görünüyor dedi
(9 hafta olması mümkün değil 10. haftanın başında gitmiştik doktora herşey normaldi içimdeki o meleğin kalbinin sesini duymuştum
bebeğim alındığında 14haftalıktı ve bakan hemşireler hep yeni olmuş dediler ne morarma varmış yavrumda nede parçalanma bakanlar inanamadı nasılolmuş diye )
bende sandımki gelişim bozukluğu oldu kalp atışlarını duyamıyorum dedi o an zaten beynim durdu zamn durdu anlamıyordum bile dediklerini tekrar tekrar baktı pıt pıt atan meleğimin kalbi atmıyordu
nasıl eve geldik ordan çıkıp hatırlamıyorum bile
diyarbakırda yaşadığımızdan kimsem yok yanımda samsuna ailemin yanına gitmeye karar verdik 19 mayıs günü ankaraya kadar ucak bulduk canım babamla annem bizi almaya geldiler bebişimle yine yollardaydık
gelir gelmez samsuna hastaneye yatışım yapıldı gitmek istemiyordum kalbide atmasa o benim içimde benle yaşıyodu ölesine sıkı tutunmuşki ne kanama ne bişe hiçbişe olmadı
stres korku üzüntü başına gelen beni daha iyi anlar hiçbişe dememe bile gerek yok
ilaçlarla rahimi açtılar kürtaj yapıldı uyandığımda artık canımın canını benden söküp almışlardı
hemşireler ve doktorlar bebeğin en fazla bir hafta yada on gündür böle olduğunu sölediler ve tahmin ettiğim gibi tosunum erkekti ilhan egem ........
bitanem artık içimde olmasa bile her gece rüyamda allahım bu acıyı kimseye yaşatmasın cok zor
en kötüsüde gözümden sakınarak büyüttüğümüz bebeklerimizin tıbbi atık diye bi kenara atılması o içimi dahada yakıyor
patolojiye vermek zorunda kaldım canım yavrumu geri vermiyeceklerini öğrendiğimde tekrar yıkıldım
o benim canımdı çöp gibi atılmasını kabul edemiyorum bi parçasıda olsa geri istiyorum
onunda ruhu vardı canı vardı küçüçük parçasınıda olsa versinler bana en azından minicik bi mezarı olsun

Genişletmek için tıkla...

oranje .!.:

rabbim sabırlar versin...çok zor bi duyguu ve durum...diyecek tek bi teselli sözü yok aynı duyguları yaşadım 5 aylık bebeğim gitti canımdan bedenimden...inşallah alahım snaa sabır verir ve sağlıkla kıcağına alacak bir melek daha nasip eder..

Genişletmek için tıkla...

masal_naz .!.:

geçmiş olsun canm ilk bebeğimin kalbi durmuştu geçen yıl 10 gün ölü kalmıştı içimde aylarca ağladım kendime gelemedim ve zor olmuştu yavrum şimdide hamileyim ama yine aynı şeyleri hissediyorum gidicek sanki allah yardımcımız olsun

Genişletmek için tıkla...

jaleli .!.:

inş. canım allahım bizimde yüzümüzü güldürür yaşadıklarımız unutulmaz ama allahım inş. en kısa zamanda bizede evlat nasip eder
senin bebeğinin kalbi neden durmuş patolojiye yada genetik taramaya yapıldımı

Genişletmek için tıkla...

jaleli .!.:

aman canım inş. bu kez bebeğini sağlıkla kucağına alıp mis kokusunu içine çekersin doya doya
bu psikolojiyi atlatabilmek kolay değil bi kere gözün korktu kötü düşünmemeye bak inş. bu kez allahım seninde yüzünü güldürür
kaç haftalık yavrun şimdi sorunsuz bir gebelik değilmi ?

Genişletmek için tıkla...

minnasu .!.:

canım dostum bitanecik arkadaşım jalem..yazdıkalrını okuyunca duygulanmamak ağlamamak elde değil...belki başımdan böyle bir olay geçmedi ama iliklerime kadar hissettim bu acıyı benim için hele senin hamileliğini rüyamda görmenin mutluluğu bile bana yaşam sevinci olmuşken bu haberin beni ne kadar üzdüğünü tahmin edersin biricik dostum..Allah başka dert vermesin inaşallah ama inanıyorum gönlü ve yüzü melek arkadaşıma en kısa zamanda kucağına alacağı misler gibi kokacak bir evlat nasip olacak belki ilk göz ağrını unutturmayacak ama acını hafifletecek melek arkadaşımın melek evladı..durr hele daha onu bende seveceğim koklayacağım hiç yapamadığım bastırdığım duyguları senin çocuğunla çıkaracağım gün yüzüne buna sen müsade etmiştin eğer benim melek gelmemeye diretirse..gelsede senin meleğinle kardeş olacaklar kardeş gibi büyüyecekler bitanem heralde yazdıklarımdan benim kim olduğumu anlamışsındır..çok öpüyorumm

Genişletmek için tıkla...

jaleli .!.:

elinden oyuncağı zorla alınmış küçük bir kız gibiyim
mutsuz, küskün, bir yanı eksik, herkese kendine bile kızan, hep bekleyen , özleyen.......
söylemeye bile dilim varmıyor ilk göz ağrım aylarca beklediğim miniğimin küçüçük kalbi durdu
18 mayısta doktor kontrolümüz vardı hem ikili testimiz yapılacaktı hemde belkide cinsiyetini öğrenecektim gerçi biliyordum cinsiyetini hamile kalmadan bile önce hissediyordum daha doğrusu biliyordumki benim oğlum olacaktı.
ogün içimde bi huzursuzluk bi heyecan vardı sıramızı beklerken bile yerimde oturamıyordum içim içimi yiyordu neyse o kara saat geldi çattı
içeri girdik heycanla güzel bişey beklerken doktor bebek 9 haftalık görünüyor dedi
(9 hafta olması mümkün değil 10. haftanın başında gitmiştik doktora herşey normaldi içimdeki o meleğin kalbinin sesini duymuştum
bebeğim alındığında 14haftalıktı ve bakan hemşireler hep yeni olmuş dediler ne morarma varmış yavrumda nede parçalanma bakanlar inanamadı nasılolmuş diye )
bende sandımki gelişim bozukluğu oldu kalp atışlarını duyamıyorum dedi o an zaten beynim durdu zamn durdu anlamıyordum bile dediklerini tekrar tekrar baktı pıt pıt atan meleğimin kalbi atmıyordu
nasıl eve geldik ordan çıkıp hatırlamıyorum bile
diyarbakırda yaşadığımızdan kimsem yok yanımda samsuna ailemin yanına gitmeye karar verdik 19 mayıs günü ankaraya kadar ucak bulduk canım babamla annem bizi almaya geldiler bebişimle yine yollardaydık
gelir gelmez samsuna hastaneye yatışım yapıldı gitmek istemiyordum kalbide atmasa o benim içimde benle yaşıyodu ölesine sıkı tutunmuşki ne kanama ne bişe hiçbişe olmadı
stres korku üzüntü başına gelen beni daha iyi anlar hiçbişe dememe bile gerek yok
ilaçlarla rahimi açtılar kürtaj yapıldı uyandığımda artık canımın canını benden söküp almışlardı
hemşireler ve doktorlar bebeğin en fazla bir hafta yada on gündür böle olduğunu sölediler ve tahmin ettiğim gibi tosunum erkekti ilhan egem ........
bitanem artık içimde olmasa bile her gece rüyamda allahım bu acıyı kimseye yaşatmasın cok zor
en kötüsüde gözümden sakınarak büyüttüğümüz bebeklerimizin tıbbi atık diye bi kenara atılması o içimi dahada yakıyor
patolojiye vermek zorunda kaldım canım yavrumu geri vermiyeceklerini öğrendiğimde tekrar yıkıldım
o benim canımdı çöp gibi atılmasını kabul edemiyorum bi parçasıda olsa geri istiyorum
onunda ruhu vardı canı vardı küçüçük parçasınıda olsa versinler bana en azından minicik bi mezarı olsun

Genişletmek için tıkla...

jaleli .!.:

elinden oyuncağı zorla alınmış küçük bir kız gibiyim
mutsuz, küskün, bir yanı eksik, herkese kendine bile kızan, hep bekleyen , özleyen.......
söylemeye bile dilim varmıyor ilk göz ağrım aylarca beklediğim miniğimin küçüçük kalbi durdu
18 mayısta doktor kontrolümüz vardı hem ikili testimiz yapılacaktı hemde belkide cinsiyetini öğrenecektim gerçi biliyordum cinsiyetini hamile kalmadan bile önce hissediyordum daha doğrusu biliyordumki benim oğlum olacaktı.
ogün içimde bi huzursuzluk bi heyecan vardı sıramızı beklerken bile yerimde oturamıyordum içim içimi yiyordu neyse o kara saat geldi çattı
içeri girdik heycanla güzel bişey beklerken doktor bebek 9 haftalık görünüyor dedi
(9 hafta olması mümkün değil 10. haftanın başında gitmiştik doktora herşey normaldi içimdeki o meleğin kalbinin sesini duymuştum
bebeğim alındığında 14haftalıktı ve bakan hemşireler hep yeni olmuş dediler ne morarma varmış yavrumda nede parçalanma bakanlar inanamadı nasılolmuş diye )
bende sandımki gelişim bozukluğu oldu kalp atışlarını duyamıyorum dedi o an zaten beynim durdu zamn durdu anlamıyordum bile dediklerini tekrar tekrar baktı pıt pıt atan meleğimin kalbi atmıyordu
nasıl eve geldik ordan çıkıp hatırlamıyorum bile
diyarbakırda yaşadığımızdan kimsem yok yanımda samsuna ailemin yanına gitmeye karar verdik 19 mayıs günü ankaraya kadar ucak bulduk canım babamla annem bizi almaya geldiler bebişimle yine yollardaydık
gelir gelmez samsuna hastaneye yatışım yapıldı gitmek istemiyordum kalbide atmasa o benim içimde benle yaşıyodu ölesine sıkı tutunmuşki ne kanama ne bişe hiçbişe olmadı
stres korku üzüntü başına gelen beni daha iyi anlar hiçbişe dememe bile gerek yok
ilaçlarla rahimi açtılar kürtaj yapıldı uyandığımda artık canımın canını benden söküp almışlardı
hemşireler ve doktorlar bebeğin en fazla bir hafta yada on gündür böle olduğunu sölediler ve tahmin ettiğim gibi tosunum erkekti ilhan egem ........
bitanem artık içimde olmasa bile her gece rüyamda allahım bu acıyı kimseye yaşatmasın cok zor
en kötüsüde gözümden sakınarak büyüttüğümüz bebeklerimizin tıbbi atık diye bi kenara atılması o içimi dahada yakıyor
patolojiye vermek zorunda kaldım canım yavrumu geri vermiyeceklerini öğrendiğimde tekrar yıkıldım
o benim canımdı çöp gibi atılmasını kabul edemiyorum bi parçasıda olsa geri istiyorum
onunda ruhu vardı canı vardı küçüçük parçasınıda olsa versinler bana en azından minicik bi mezarı olsun

Genişletmek için tıkla...