3 aydır çalıştımğım yerde birini beğeniyordum, çok hoşlanmıştım bikaç kere muhabbet etme fırsatımız olmuştu , ilk günümde bana çok yardımcı olmuştu konuşmuştuk , sosyal medyasına falan bakıyordum hiç sevgilisiyle ilgili paylaşım yoktu ama aradan biraz zmn geçti baktım bu yüzükle geldi
tabi diğer çalışan arkadaşlarımız hemen hayırlı olsun nişanlandın mı falan dediler o da evet dedi güldü çok mutlu görünüyordu, bi ben hayırlı olsun demedim galiba , o kdr üzgünümki bu yüzüğü göreli 1 ay olucak neredeyse hala canım yanıyor, keşke benimle olsaydı benim için takmış olsaydı diye günde kafamdan milyonlarca düşünce hayal geçiyor , bikere ağladım hatta kimse yokken , o kdr mutlu memnun görünüyorki , bu yüzük olayından önce hep ikimizi hayal etmiştim ama cesaret edememiştim hiç ztn sevgilisi varmış
çok üzülüyorum o öyle mutluyken ben burda o kdr üzgünümki başkasının mutluluğuna da üzülebiliyormuş insan demekki, bazen düşünüyorum nasip kısmet zorlamamak gerekir ama yinede aklımda yinede çok zor bu süreci atlatmak sanki benimlede olur gibiydi çok umutlanmıştım şimdi o kdr üzgünümki o yüzük taktığı günü hiç unutmuyorum hafızamdan hiç silinmez gibi , çözüm elbette yok onu ztn evlilik heyecanı şimdiden sarmış birde her gün görüyorum daha da kötü oluyorum zor bela girdiğim işi de bırakıpta gidememki
çok zoruma gidiyor o öyle mutluluktan uçarkan ben burda yarım kaldım demekki onun için çok özel gördüğü biri varmış , ama kesinlikle suç bende 2 konuşmasına bakmasına aldanıp umutlanmayacaktım çok hata ettim bikere aklıma girince çıkmadı şimdi görseniz o kdr mutlu ki gözlerinden okunuyor kim bilir kız da ne kdr mutludur çok üzülüyorum kendime , karşılıksız aşk ne kötüymüş kaldığım ev düğün salonuna yakın bazen ses geliyor acaba diyorum bu düğün onun mu kim bilir ne büyük heyecanla evleniyor karısıyla oturacak evinde aile olcak .. sadece paylaşmak istedim kimseye anlatamadım içimi dökmek istedim kendimi bu sitede buldum sizde bişeyler yazar mısınız?
