öyle korkak bir kadınım ki hamile kaldıgım ilk günden beri nasıl doğuracağımın stresindeydim doğumummdada öyle oldu 9.aya girdiğimde doktoruma normal doğumdan vazgeçtiğimi söyledim 25 nisanda beni sezeryana alacaktı ama ayın 25 inden önce doğururum korkusuyla erken doğum oldu şans işte 23 nisanda hiç ağrım sızım yokken sümüksü akıntılarım başladı .doktoru aradım hastaneye gelmemi söyledi ebeler beni soydular çatı kontrolu yapmak gerekiyormuş sezeryan olcam diye diretsemde o konrol yapıldı .İĞRENÇ BİR DUYGUYDU .ebenin elini çıkarmasıyla kanamam başladı 4 cm açıklık %70 silinme varmış ama sancım yoktu doktorum normal yap diye ısrar ediyor kaynanam bir yandan bayılacaktım korkudan .eger normal doğuma karar verseydim ebelerin yapacağı alttan kontroller bana kafayı yedirdi herhalde çok canım acıdı.neyse beni hazırladılar spinalle sezeryan oluyordum ameliyathane o kadar huzurluydu ki dışardaki telaş yoktu orda anestezi uzmanı iğneyi yaptı belimden hiç acımadı ve yaklaşık 2 dakikada ayklarımı hissetmememye başladım ve ameliyat ekibi hazırlandı maç muhabbeti yapmaya başladılar istanbuldan taksimden konuşa konuşa benimle muhabbet ede ede başladılar ameliyata yaklaşık 10 dakika sonra bebişimin aglamasını duydum sonra doktorum avucuma başını değddirdi saçları vardı bembeyazdı aglıyordu bende onunla beraber muhteşem bir duygu allah bu güzel duyguyu yaşamk isteyen herkese nasip etsin ameliyatım ve sonrası çok rahattı anestezinin etkilerinin hiç birini yaşamadm ve 3 saat sonra ayaktaydım .