kızlar 15 günlük gecikmeden sonra doğumum gerçekleşti.kızım bir türlü aşağı inmedi.devlet hastanesinde ayın 15 in e gün verdiler.ben akşama doğru yaparlar sanıyordum sezeryanı.fakat yatış işlemlerini yaparken doktorun işi çıkmış ameliyatları hemen yapacakmış.ve beni 15 dk içinde hazırladılar ameliyathaneye çıkardılar.o kadar korkuyordum ki sürekli dua okudum.Allahım ne olur kızıma sağlıklı bir şekilde kavuşayım diye.ameliyathane o kadar soğuktu ki benim korkum ve heyecanım daha da arttı.doktorum beni yatıştırmak için sürekli sorular soruyordu.belimden uyuşturdular.hatta omuriliği bulamadılar 3 kere iğne yaptılar sırtımdan.sonra ameliyata başladılar.midem çok bulandı.korkudan tansiyonum düştü.ben masadan kalkmaya çalıştım doktor ve hemşireler kollarımı bağladılar ve sürekli sakin ol bitti kızını gösterecez şimdi dediler.gerçektende öyle oldu.saat 10:00 da başlayan ameliyatım 10:05 de kızımın ağlamalarıyla korkularım sona erdi. 5 dk içinde çıkardılar.20 dk da dikişerim yapıldı.25 dk sonra ameliyat bitti.ameliyathanenin o soğuk halini hiç unutamıyorum.ameliyathanenin kapısında eşimi ve yakınlarımı görünce çok sevindim.odama aldılar.ayağa kalkamadım ilk denememde çok yandı ve acıdı.sonra akşam kendim kalktım tek başıma hastane koridorlarında dolaştım.herkes şaşırdı.sanki hiç ameliyat olmamış gibi dolaşıyordum.şimdi de aynı.evde iş bile yapıyorum.yalnız arkadaşlar benim tek korkum sütüm gelmezse diye ne yaparım diye korkuyordum.korktuğumda başıma geldi.sütüm yok.3 gün oldu hala bebeğimi emziremiyorum.bebğim sürekli emmek istiyor haliyle bebek.fakat süt çıkmayınca ağlıyor durduramıyorum bende onunla ağlıyorum çünkü onun aç kalması beni çok üzüyor sanki işe yaramaz hissediyorum kendimi.şimdi bile yazarken ağlıyorum.mama ile beslemeyi hiç istemiyordum fakat bebeğimide aç bırakamam.mamadan önce göğsümü veriyorum.çok acıyor.o dayanılmaz acıya dayanıyorum ama süt gelmiyor.kızımda o kadar ağlayınca mecbur az az mama veriyorum.sarılık olmasından çok korkuyorum.ne olur siz söyleyin ben şimdi ne yapayım bir annenin eli kolu bağlı olması ne kötü.süt getiren bi ilaç biliyor musunuz.neler yapmam gerekiyor.ne olur bana yardım edin.bu üzüntü beni mahvediyor
gözün aydın canımkızlar 15 günlük gecikmeden sonra doğumum gerçekleşti.kızım bir türlü aşağı inmedi.devlet hastanesinde ayın 15 in e gün verdiler.ben akşama doğru yaparlar sanıyordum sezeryanı.fakat yatış işlemlerini yaparken doktorun işi çıkmış ameliyatları hemen yapacakmış.ve beni 15 dk içinde hazırladılar ameliyathaneye çıkardılar.o kadar korkuyordum ki sürekli dua okudum.Allahım ne olur kızıma sağlıklı bir şekilde kavuşayım diye.ameliyathane o kadar soğuktu ki benim korkum ve heyecanım daha da arttı.doktorum beni yatıştırmak için sürekli sorular soruyordu.belimden uyuşturdular.hatta omuriliği bulamadılar 3 kere iğne yaptılar sırtımdan.sonra ameliyata başladılar.midem çok bulandı.korkudan tansiyonum düştü.ben masadan kalkmaya çalıştım doktor ve hemşireler kollarımı bağladılar ve sürekli sakin ol bitti kızını gösterecez şimdi dediler.gerçektende öyle oldu.saat 10:00 da başlayan ameliyatım 10:05 de kızımın ağlamalarıyla korkularım sona erdi. 5 dk içinde çıkardılar.20 dk da dikişerim yapıldı.25 dk sonra ameliyat bitti.ameliyathanenin o soğuk halini hiç unutamıyorum.ameliyathanenin kapısında eşimi ve yakınlarımı görünce çok sevindim.odama aldılar.ayağa kalkamadım ilk denememde çok yandı ve acıdı.sonra akşam kendim kalktım tek başıma hastane koridorlarında dolaştım.herkes şaşırdı.sanki hiç ameliyat olmamış gibi dolaşıyordum.şimdi de aynı.evde iş bile yapıyorum.yalnız arkadaşlar benim tek korkum sütüm gelmezse diye ne yaparım diye korkuyordum.korktuğumda başıma geldi.sütüm yok.3 gün oldu hala bebeğimi emziremiyorum.bebğim sürekli emmek istiyor haliyle bebek.fakat süt çıkmayınca ağlıyor durduramıyorum bende onunla ağlıyorum çünkü onun aç kalması beni çok üzüyor sanki işe yaramaz hissediyorum kendimi.şimdi bile yazarken ağlıyorum.mama ile beslemeyi hiç istemiyordum fakat bebeğimide aç bırakamam.mamadan önce göğsümü veriyorum.çok acıyor.o dayanılmaz acıya dayanıyorum ama süt gelmiyor.kızımda o kadar ağlayınca mecbur az az mama veriyorum.sarılık olmasından çok korkuyorum.ne olur siz söyleyin ben şimdi ne yapayım bir annenin eli kolu bağlı olması ne kötü.süt getiren bi ilaç biliyor musunuz.neler yapmam gerekiyor.ne olur bana yardım edin.bu üzüntü beni mahvediyor