Can dostum köpeğim öldü...

kediseverbiri .!.:
Merhaba,

Gözüm gibi baktığım, sırf iyileşsin daha fazla yaşasın diye tedavilere tonla para döküp hayatta tutmaya çalıştığım CAN'ım gitti... Aniden rahatsızlandı ve onu görmemem için akla hayale sığmayan yerlerde saklandı, oralarda kustu, dışkısını yaptı.

Canımın, kalbimin acısı tarif edilemez. Biri göğüsüme elini sokmuş ve sıkıyor gibi kötü bir his. Oğluşum çok yaşlıydı, huysuz aksiydi ama çok kibar ve beyefendi bir köpekti. Terbiyeli, akıllı. Yaktın ciğerimi be dedem. Dile kolay 12 yıl bir ömür ne acılar çekti çocuğum. Allah'a sığındım ne olur bir şans daha, onu bize bağışla dedim. Olmadı.

Nasıl yaşayacağım, nasıl dayanacağım. Köpeğimizi gömerken kefene sardırtmadılar üstüne sadece bir örtü ile kapattılar sonra toprak. Daha düne kadar yorgan altında sıcacık uyurdu. Ah dayanamıyorum kalbim göğüsüm canım acıyor... Oğluşum ahirette dile gelirse inşallah söylesin emeklerimizi anlatsın.

Rabbim der ki; hayvanlar benim sessiz kullarımdır, şimdi zulme susuyorlar ama hesap günü konuşacaklar.
Genişletmek için tıkla...
Beni çok özlediğini yukarılardan görüyorum.

Yokluğumdan duyduğun acıyı hissediyorum.

Evin içinde, tüylerim her yerde,

Kokum, o evde biliyorum.

Benim ölümümü yok oluşum diye düşünme,

Ben sevgini verebildiğin her yerde,

Her şeyde olabilmek için,

Bedenimi değiştirdim sadece.



Etrafına bak,

Sevgi ile bak, beni göreceksin.

Şu anda okuduğun bu satırlardayım.

Sana bakıyorum gülümseyerek,

Kuyruğumu sallıyorum sevincimden,

Ben baktığın her yerdeyim, Ben sevdiğin her şeydeyim.

Ayak ucunda yatışımı özlediğinde,

Yine ordayım.



Bir çocuğun saçlarını okşa,

Tüylerimi okşadığında hissettiğin huzuru bulacaksın.

Bana sarılmak istediğinde,

Sarıl sevdiklerine, beni hissedeceksin.

Islak burnumu, kara gözlerimi,

Gülümseyen, sevgi dolu bakışlarımı,

Bir bebeğin yüzünde de bulacaksın,

Ben beni yaşattığınız her yerde,

Sizinle olmaktan mutlu oldum.



Beni doyurdunuz, okşadınız, sevdiniz hepiniz.

Aranızda sevindim, koşturdum oynadım.

Çişimi olmadık yerlere yaptım.

Bir bebek kalmak istedim, beni sevmeniz için.

Hiç büyümedim, hep sevilecek kadar küçük kaldım.

Ama vakit geldi aranızdan ayrılmak zorundaydım.

Ben de sizleri çok sevdim, çok sevdim… Üzgünüm ölmek zorundaydım.

Bir kaç yıl önce 13 yaşında kaybettiğim yavruma yazmışım bunu.. senin yavrunun da sana mesajı olsun mu ? 🥹❤️

Hala salya sümük oluyorum aklıma geldikçe..Rabbim içine ferahlık versin çok zor… çok..
 
Sigrid .!.:
başınız sağ olsun. şöyle bir video var. umarım kalbinize birazcık ferahlık verir.
Genişletmek için tıkla...


video biraz başta "fazla sert" gelebilir ama bebeğini kaybedenlerin hissettiklerinin "normal" olduğunu anlamak açısından iyi buluyorum. kaybı henüz taze olanlar duygularını konumlandırmakta zorlanıyor çünkü çevreden gelen ya da gelmesi muhtemel tepkilere istinaden birçok duygu ve fikir bu süreçte baskılanıyor. bunları anlamak açısından değerli buldum. ayrıca altındaki yorumlarda da aynı süreçten geçen insanların yorumları da bu açıdan çok iyi geldi bana.
 
İşte hayvan beslemenin en kötü yanı, ömürlerinin insan ömründen çok daha kısa olması. Evin bir bireyi oluyorlar artık. Muhabbet kuşum öldüğünde, kafesini oyuncaklarını vs. de kaldırmıştım evin dışına. Baktıkça içim yanardı çünkü. Gözüm odada onu arardı. Patlamış mısır vs. yerken ona ayırdığım tabaktan yemezdi mesela. Kendi yediğim tabaktan da yemezdi. Ağzımdan yemeye çalışırdı. Arada ağzımı da ısırırdı, ben de onu ısırırdım :) ( dişimde değil tabi ) kavga dövüş yediğim mısırın o tadı yok artık..
 
Valerya- .!.:
Beni çok özlediğini yukarılardan görüyorum.

Yokluğumdan duyduğun acıyı hissediyorum.

Evin içinde, tüylerim her yerde,

Kokum, o evde biliyorum.

Benim ölümümü yok oluşum diye düşünme,

Ben sevgini verebildiğin her yerde,

Her şeyde olabilmek için,

Bedenimi değiştirdim sadece.



Etrafına bak,

Sevgi ile bak, beni göreceksin.

Şu anda okuduğun bu satırlardayım.

Sana bakıyorum gülümseyerek,

Kuyruğumu sallıyorum sevincimden,

Ben baktığın her yerdeyim, Ben sevdiğin her şeydeyim.

Ayak ucunda yatışımı özlediğinde,

Yine ordayım.



Bir çocuğun saçlarını okşa,

Tüylerimi okşadığında hissettiğin huzuru bulacaksın.

Bana sarılmak istediğinde,

Sarıl sevdiklerine, beni hissedeceksin.

Islak burnumu, kara gözlerimi,

Gülümseyen, sevgi dolu bakışlarımı,

Bir bebeğin yüzünde de bulacaksın,

Ben beni yaşattığınız her yerde,

Sizinle olmaktan mutlu oldum.



Beni doyurdunuz, okşadınız, sevdiniz hepiniz.

Aranızda sevindim, koşturdum oynadım.

Çişimi olmadık yerlere yaptım.

Bir bebek kalmak istedim, beni sevmeniz için.

Hiç büyümedim, hep sevilecek kadar küçük kaldım.

Ama vakit geldi aranızdan ayrılmak zorundaydım.

Ben de sizleri çok sevdim, çok sevdim… Üzgünüm ölmek zorundaydım.

Bir kaç yıl önce 13 yaşında kaybettiğim yavruma yazmışım bunu.. senin yavrunun da sana mesajı olsun mu ? 🥹❤️

Hala salya sümük oluyorum aklıma geldikçe..Rabbim içine ferahlık versin çok zor… çok..
Genişletmek için tıkla...
Beni ağlattınız... Çok anlamlı satırlar...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X