Çalışmaktan çok bunalıyorum

minikfilozof

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Eylül 2022
1.302
1.118
25
Merhaba kızlar. Ben 23 yaşındayım. Lise mezunu Att'yim. İş yeri hemşireliği sertifikam var ve bu işi yapıyorum. Fakat hiç sevmiyorum. Lisansta da felsefe son sınıf öğrencisiyim. İlgim daha çok felsefe, sanat, bilim gibi düşünsel şeylere. Sağlıkçılığı çok sevmiyorum fakat yinede kan almadır hastanede çalışmadır bir nebze hareketli ve zevkli geçebiliyor. Att olduğum için hastanede iş bulamıyorum. İş yeri hemşireliği yapıyorum osgb ye bağlı fabrikada. İşçilerin periyodik muayene takibi, tetkik sonuçlarının takibi, rapor almışsa rapor takibi, ecza dolabı takibi. Bunların hepsi beni bıktırıyor. Evrak işini ve aynı işi sürekli takip etmeyi birilerini arayıp laf anlatmayı sürekli tekrar aramayı sevmiyorum hiç. Bomboş bir iş yaptığımı hissediyorum. Sabah 5.30 da uyanıyorum 6 da evden çıkıyorum akşam 7.30 da evde oluyorum. Cumartesi yarım gün olması bi nebze rahatlatıyor. Birde tekim yanımda başkası yok sürekli işleri erteliyorum bu yüzden başına oturup yapamıyorum. Belki şımarıkça gelir bende dışarda baksam o işte ne var diyebilirdim ama evrak işi midemi bulandırıyor. 4 duvar penceresi bile olmayan odada bunalıyorum. İçimi dökmek istedim sadece. Başka ne yapabilirim onuda bilmiyorum. Ha birde çalışmaya mecburum aylık 4.500 tl kredi ödemem var toplum 70 bine yakın kredi borcum. Ailemin pandemi de işsiz kalması nedeniyle borçlanmam gerekti. Belki bu mecburiyette beni itiyordur.
 
Merhaba kızlar. Ben 23 yaşındayım. Lise mezunu Att'yim. İş yeri hemşireliği sertifikam var ve bu işi yapıyorum. Fakat hiç sevmiyorum. Lisansta da felsefe son sınıf öğrencisiyim. İlgim daha çok felsefe, sanat, bilim gibi düşünsel şeylere. Sağlıkçılığı çok sevmiyorum fakat yinede kan almadır hastanede çalışmadır bir nebze hareketli ve zevkli geçebiliyor. Att olduğum için hastanede iş bulamıyorum. İş yeri hemşireliği yapıyorum osgb ye bağlı fabrikada. İşçilerin periyodik muayene takibi, tetkik sonuçlarının takibi, rapor almışsa rapor takibi, ecza dolabı takibi. Bunların hepsi beni bıktırıyor. Evrak işini ve aynı işi sürekli takip etmeyi birilerini arayıp laf anlatmayı sürekli tekrar aramayı sevmiyorum hiç. Bomboş bir iş yaptığımı hissediyorum. Sabah 5.30 da uyanıyorum 6 da evden çıkıyorum akşam 7.30 da evde oluyorum. Cumartesi yarım gün olması bi nebze rahatlatıyor. Birde tekim yanımda başkası yok sürekli işleri erteliyorum bu yüzden başına oturup yapamıyorum. Belki şımarıkça gelir bende dışarda baksam o işte ne var diyebilirdim ama evrak işi midemi bulandırıyor. 4 duvar penceresi bile olmayan odada bunalıyorum. İçimi dökmek istedim sadece. Başka ne yapabilirim onuda bilmiyorum. Ha birde çalışmaya mecburum aylık 4.500 tl kredi ödemem var toplum 70 bine yakın kredi borcum. Ailemin pandemi de işsiz kalması nedeniyle borçlanmam gerekti. Belki bu mecburiyette beni itiyordur.
Minik filozofum benim, hayatı ne sanıyorsun? İşine dört elle sarıl ve Allah'a şükret. Zamanında akıllılık edip Sağlık meslek lisesinden mezun olduğun için şanslısın. ATT olarak kolay iş buluyorsunuz, elindekinin kıymetini bil. Felsefeden mezun olunca kendine göre iş düşünürsün. Bu arada ben de sağlıkçıyım.
 
X