BURSA - Kanser hastası yakınıyım, ne yapmalıyım?

Doktor hanım merhaba,

Anlatmaya nerden başlayayım bilemiyorum açıkçası...

Bir süredir kendisine rahatsızlık veren meme içi kitlelerden ötürü, annem nihayet 1 ay evvel doktora gitmeye ikna olmuştu.
ondan önce kendi teşhisini sürekli kendisi koyuyordu. menapozdan oluyor bunlar, anneanneni kaldırıyorum (felçli anneannem de var ayrıca).. ondan ağrıyor bazen koltuk altım..

Derken derken... 20 gün kadar önce zorla mamografi çektirdik. geçen yılki mamografisinde her şey yolundaydı. bu yıl, bi baktırın bu kitleye dedi mamografici.

Böyle başladı yani annemin durumunu öğrenme sürecimiz.


Biyopsi falan filan derken.... Dün, sonunda acı gerçekle karşılaştık. Meme kanseri. Şimdilik açmadan bilemiyormuşuz, lenflerde bi sıkıntı olup olmadığını.
Ama 2. evresindeymiş.
Acil ameliyat dendi, hemen cuma günü oluyoruz nasipse ameliyatımızı.

Ve fakat, annem, tüm bilinçlendirmelerimize rağmen, tüm gerçekle yüzleşme öncesi yaptığımız telkinlere rağmen.... duvara tosladı.
''biyopsi sonucumuza göre, 2. evre meme kanseri görüyorum....'' ile başlayan o cümle, sıfırladı annemi.

Zaten bir süredir, elini eteğini çekmişti ortalıktan.. evde bişey yapmıyordu, yemek dahi yapmıyordu. Öyle ot gibi yaşamaktaydı diyebilirim evde.
Şimdi hepten saldı kendini.

Bursada, acıbdm hastahanesine çok yakınız. Bugün için bi psikolog randevusu ayarlamaya çalıştım, temmuz sonuna kadar full dolu doktor hanım. Psikiyatr ile randevulaştık, bugün saat 13:00'te görüşecekler nasipse.
Ne olacak bilemiyorum açıkçası.

Biz, ne yapmalıyız bu durumda doktor hanım?
Oldukça detaylı (hatta fazla uzun sanırım) anlatmaya çalıştım halimizi.
Biz, hasta yakınları olarak, annemi nasıl adapte edelim? nasıl motive edelim?

boş boş konuşmak da saçma geliyor bana... O zaten biliyor, iyi beslenmesi gerektiğini, her şeyi biliyor hatta. Dedemi akciğer kanseri sebepli kaybetmiştik, annem çok ilgilenmişti her şeyi ile... 1 sene sırtında götürdü getirdi hastahanelere... olmadı, yaşatamadık dedemi.
Bu da annemi olumsuz etkiliyor muhakkak şimdi. Kendi elinde kaybetti babasını, çok çabaladı - sonuç alamadı...
Korkuyor şimdi. Biz de korkuyoruz elbette.

Ne yapalım doktor hanım biz?

bugün,
doktorumuz memenin tamamını almaya karar verdi.
silikon yerleştirecekmiş boşalan yere. böylece radyoterapi almak gerekmeyecekmiş.. öyle dedi.

dün, psikiyatrist ile görüştü annem, atarax ve başka bi daha hafif hap vermiş. 1 ay sonra tekrar görüşelim demiş..

doktor hanım, benim mesajlarımı görmüyor musunuz?

yardımcı olur musunuz?
biz, kanser hastası yakını olarak, ne diyelim? ne yapalım? ne yapmayalım? nasıl yaklaşırsak daha doğru olacak?

Çok geçmiş olsun arkadaşım.Allah'ım tez zamanda şifasını versin inşallah.Eski sağlığına kavuşur inşallah.Benim size bir sorum olacak.Bugün annem sütyenini yanımda değiştirirken gördüm kahverengi olan kısımda 3-4 adet kabarık şekilde kitle vardı.Dokunmama izin vermedi.Onlar çoktan var dedi.Her şeyi böyle geçiştiriyor maalesef.Ölürsem ölürüm boş ver diyor.Bir bilgim olmadığı için meme kanseri hakkında o yüzden yorum yapamıyorum.Keşke fotoğrafı olsa da göstersem.Ne yapmalıyım bilmiyorum.Çok üzgünüm..

yalel .!.:

bugün,
doktorumuz memenin tamamını almaya karar verdi.
silikon yerleştirecekmiş boşalan yere. böylece radyoterapi almak gerekmeyecekmiş.. öyle dedi.

dün, psikiyatrist ile görüştü annem, atarax ve başka bi daha hafif hap vermiş. 1 ay sonra tekrar görüşelim demiş..

doktor hanım, benim mesajlarımı görmüyor musunuz?

yardımcı olur musunuz?
biz, kanser hastası yakını olarak, ne diyelim? ne yapalım? ne yapmayalım? nasıl yaklaşırsak daha doğru olacak?

Genişletmek için tıkla...

Özel mesaj olarak da iletmişsiniz sorunuzu. Oradan cevapladım.
Tekrar geçmişler olsun. Ama öyle 1 ay sonra görüşmekle olmaz. Mutlaka haftada birlik periodlarla kanserli hastalar konusunda uzmanlaşmış bir psikologdan düzenli olarak hem anneniz hem de siz yakın aile fertlerinin destek alması lazım.
Her şey önce anneniz sonra da sizler için iyiliklerle olsun.