- 13 Nisan 2008
- 5.994
- 28.016
-
- Konu Sahibi happiness s
- #21
Avusturalya 1 Temmuz 2024 itibarıyla şartları zorlaştırdıBiz esimle avustralyayi denemeye karar verdik.calisma izni vermesi nedeniyle.ama maalesef yas ve cocuk nedeni ile pek umut yok ama denemeye karar verdik.37 yasindayi esimle.bebegim 4 aylik.dil okulu vasitasi ile deneyecegim.ama detay sartlar cok onemli.okula basvurdum.bu hafta kabul geldi.haftaya vizeye basvuracagiz.olumlu olurmi bilemiyorum.
Yok ben gerceklerin fazlasi ile farkindayim belirttim yukarda sans cok dusuk ama denemedik demeyiz diyeAvusturalya 1 Temmuz 2024 itibarıyla şartları zorlaştırdıEskiden turist vizesiyle gelip içeride başka vizeye falan başvurabiliyordun artık yok. Hesapta belli miktar para olacak, okul ücreti ve zorunlu sağlık sigortasının tamamı ödenecek. Okullar hemen kabul veriyor çünkü buranın ve Kanada'nın olayı bu. Dil okulları.
Belli meslekler için özel yetenek vizesi var. Yanlış bilmiyorsam 46 yaş altı bu vizeye başvurabiliyor. Devletin açtığı bir sınav var ona giriyorsun. Resmi siteyi incelerseniz hangi meslekler için yetenek sınavları var görebilirisniz. Mülteci krizi her yerde var, Avusturalyanın nasibine de Hint ve Asyalı'lar düşmüş. Son bir kaç yıldır hayat pahalılaştı, kiralar ev market giderleri alıp başını gittiği için göçmen olayına sınır koydular. Gerçekleri yazdım ama bu sizi karamsar yapmasın, şansınızı deneyin. Umarım çalışma vizeniz onaylanır ve planladığınız hayatı yaşarsınız.
Ben de benzer durumdayım, yaklasik 10 yıl önce düşünüp taşınıp araştırıp planlamami şu şekilde yaptım; bulduğum her kuruşu ve fırsatı çocugumun en geç 22 yaşında uluslararası geçerliliği olan bir donanıma sahip olabilmesi için harcıyor, biriktiriyor ve çocuğumu bu vizyonla yetiştiriyorum...Şu anda 15 yaşında, vizyon tamam, donanımda üçüncü dil ve yaşı gereği doğal olarak uzmanlaşma eksikleri var( hedefi belli şimdiden şükür), birey olarak varolma becerileri tam gaz destekleniyor (orda duygusal becerileri fazla geldiği için biraz zorluyor beniArkadaşlar merhaba. Kızım olduktan sonra sürekli bu konuyu düşünmeye başladım.ülkedeki gidiş çok etkili. Her gün üzüldüğüm kahrolduğum kızdığım bir olay yaşanıyor. Bebeğimin büyüdüğünde özgür olacağı, kadın olmanın zorluklarını yaşamayacağı, yeterince çalısırsa fırsatların sunulduğu, iyi bir eğitim alacağı bir ülkede yaşamasını istiyorum sanırım. Çünkü burada sürekli onun geleceğini düşünmek beni mutsuz ediyor. Ama nereye giderim gideceğim yerde nasıl yaşarım bunları iyi tartmam lazım. Kendim lisans mezunuyum ama sözel bir bölümden çok geçerliliği olduğunu düşünmüyorum. İngilizcem var. Sizce refah seviyesi yüksek ülkelerde hangi işleri yapabilirim? Hangi ülkeye gidebilirim? Nasıl başarabilirim bunu?
Avusturalya 1 Temmuz 2024 itibarıyla şartları zorlaştırdıEskiden turist vizesiyle gelip içeride başka vizeye falan başvurabiliyordun artık yok. Hesapta belli miktar para olacak, okul ücreti ve zorunlu sağlık sigortasının tamamı ödenecek. Okullar hemen kabul veriyor çünkü buranın ve Kanada'nın olayı bu. Dil okulları.
Belli meslekler için özel yetenek vizesi var. Yanlış bilmiyorsam 46 yaş altı bu vizeye başvurabiliyor. Devletin açtığı bir sınav var ona giriyorsun. Resmi siteyi incelerseniz hangi meslekler için yetenek sınavları var görebilirisniz. Mülteci krizi her yerde var, Avusturalyanın nasibine de Hint ve Asyalı'lar düşmüş. Son bir kaç yıldır hayat pahalılaştı, kiralar ev market giderleri alıp başını gittiği için göçmen olayına sınır koydular. Gerçekleri yazdım ama bu sizi karamsar yapmasın, şansınızı deneyin. Umarım çalışma vizeniz onaylanır ve planladığınız hayatı yaşarsınız.
Ek. İş ilanlarının çoğunda vize için sponsorluk yapmıyoruz yazar. Bazı iş kolları mesela bankacılık vs vatandaşlık ister. İş ilanında bir sürü havalı cümleler kurarlar. Dil din ırk cinsiyet ayrımı asla yapmıyoruz kim olursan gel derler ama en alt satırlarda çalışma vizesi olmayanların başvurmamasını rica ediyoruz yazarlar. Global iş ilanları sitelerine bakıp görebilirsiniz. Link...in, Glass...or In..eed vs.
İnsanlari memlektinden oyle bir soguttularki.gelecegin belirsizligi insani korkutuyor.neye dertlenecegimi sasirdim.depreme mi yangina mi, hayvanlara mi, istismara, adalete, enflasyona mi egitim sistemini cop etmelerine miBen de benzer durumdayım, yaklasik 10 yıl önce düşünüp taşınıp araştırıp planlamami şu şekilde yaptım; bulduğum her kuruşu ve fırsatı çocugumun en geç 22 yaşında uluslararası geçerliliği olan bir donanıma sahip olabilmesi için harcıyor, biriktiriyor ve çocuğumu bu vizyonla yetiştiriyorum...Şu anda 15 yaşında, vizyon tamam, donanımda üçüncü dil ve yaşı gereği doğal olarak uzmanlaşma eksikleri var( hedefi belli şimdiden şükür), birey olarak varolma becerileri tam gaz destekleniyor (orda duygusal becerileri fazla geldiği için biraz zorluyor beni) kültürel adaptasyonu kolaylaştırmak için her yıl farklı bir yurtdışı dil okulu programımız var, kenarda şimdiye kadar biriken, bugünün fiyatlarıyla şu anda yurtdışı burssuz master egitimini karşılayabilecek birikimi var (daha da ekliycem inşallah ama şimdiye kadar olduğu gibi , o zaman da burs kazanırsa süper olur tâbi hatta lisansta bile gidebilir isterse) daha çok yolumuz var biliyorum ve çok yoruldum onu yormamaya çalisarak bunları yaparken ama benim de tek istegim sizinkiyle aynı ...İnsanca yaşayabileceği bir ülkede insanca bir hayat sürmesi ve maalesef artik tek yolu bu....
Biz de bebeğimiz için doğumu ile beraber yatırım hesabı açtık. Onun birikimini bizimkinden ayrı tutuyoruz. Gerçekten insan kendinden fazla çocuğunu düşünüyor. Ne güzel olurdu böyle dertlerimiz olmasaydı. Onun yerine emeklilikte hangi turlara katılacağımızı falan düşünseydik:)Ben de benzer durumdayım, yaklasik 10 yıl önce düşünüp taşınıp araştırıp planlamami şu şekilde yaptım; bulduğum her kuruşu ve fırsatı çocugumun en geç 22 yaşında uluslararası geçerliliği olan bir donanıma sahip olabilmesi için harcıyor, biriktiriyor ve çocuğumu bu vizyonla yetiştiriyorum...Şu anda 15 yaşında, vizyon tamam, donanımda üçüncü dil ve yaşı gereği doğal olarak uzmanlaşma eksikleri var( hedefi belli şimdiden şükür), birey olarak varolma becerileri tam gaz destekleniyor (orda duygusal becerileri fazla geldiği için biraz zorluyor beni) kültürel adaptasyonu kolaylaştırmak için her yıl farklı bir yurtdışı dil okulu programımız var, kenarda şimdiye kadar biriken, bugünün fiyatlarıyla şu anda yurtdışı burssuz master egitimini karşılayabilecek birikimi var (daha da ekliycem inşallah ama şimdiye kadar olduğu gibi , o zaman da burs kazanırsa süper olur tâbi hatta lisansta bile gidebilir isterse) daha çok yolumuz var biliyorum ve çok yoruldum onu yormamaya çalisarak bunları yaparken ama benim de tek istegim sizinkiyle aynı ...İnsanca yaşayabileceği bir ülkede insanca bir hayat sürmesi ve maalesef artik tek yolu bu....
Evet kesinlikle. Güzel huzurlu başlayan bir gün yok neredeyse. Ben bir de haberciyim. Çok yıprattı olumsuz haberler beni yıllar içinde. Sürekli maruz kaldım.İnsanlari memlektinden oyle bir soguttularki.gelecegin belirsizligi insani korkutuyor.neye dertlenecegimi sasirdim.depreme mi yangina mi, hayvanlara mi, istismara, adalete, enflasyona mi egitim sistemini cop etmelerine mine tutsan elinde kaliyor. cidden bu ulke bu zmana kadar boyle beyin gocu gormedi yolunu bulan kacmaya calisiyor.
Evet böyle düşünerek bir araştırma yapabilirim gerçekten.:) teşekkür ederimO zaman şoyle yaparsin konu sahibesi master programina yazılırsın, o sirada da iş bakarsın. Madem adamin işi iyi uzaktan çalışır evi geçindirir ... bu plan nasıl
Karamsar olmayın. Bakın özel yetenek listesinde gazete editörlüğü var. Bu vizeye de başvurabilirsiniz ama okul başvurusu yapmışsınız zaten. O vizeden red gelirse bir de buradan denersiniz şansınızı.Yok ben gerceklerin fazlasi ile farkindayim belirttim yukarda sans cok dusuk ama denemedik demeyiz diyebahsettiginiz konulari yukarda bende belirttim:)benim icin cokta onemli degil.biz arkadaslarin gazi ile hadi deneyelim ya tutarsa dedik
Çok doğru...Benim gibi yolunu bulamayanlar da bari cocugum bu cehennemden kurtulsun diye ömrünü tüketiyor....Kendimi bazen cayır cayır yanan bir binanın en üst katında kucağımda çocuğumla pencereden sarkmış kadar çaresiz hissediyorum....Beraber atlasak üstüne düşerim diye korkuyorum , sadece onu atsam yüreğim el vermiyor ayrılmaya, son saniyeye kadar nefesimi tutup bekliyorum işte...İnsanlari memlektinden oyle bir soguttularki.gelecegin belirsizligi insani korkutuyor.neye dertlenecegimi sasirdim.depreme mi yangina mi, hayvanlara mi, istismara, adalete, enflasyona mi egitim sistemini cop etmelerine mine tutsan elinde kaliyor. cidden bu ulke bu zmana kadar boyle beyin gocu gormedi yolunu bulan kacmaya calisiyor.
Ben diilim haber editoruKaramsar olmayın. Bakın özel yetenek listesinde gazete editörlüğü var. Bu vizeye de başvurabilirsiniz ama okul başvurusu yapmışsınız zaten. O vizeden red gelirse bir de buradan denersiniz şansınızı.
Vallahi oyle.ben cocugumla ilgilenmek icin isi bir sure birakma karari aldim.istanbulda yasiyorum ama depremden oyle korkuyorum ki fobi oldu artik bebegim dogduktan sonra.dedik madem bir donusum icindeyiz sehir degistirelim is kuralim.sonra arkadaslar dedi burayi deneyin.2. plana gecmeden bunu denemeye karar verdik.olmazsa genede istanbulda durmayacagiz.korkularla ve keskelerle yasamak istemiyorum.Allah insallah bir kapi acar bize orda yada burda.ama isye herkes mutsuz herkes umutsuz.isin sonu nereye varacak bilemiyorum.egitimli yada egitimsiz insanlarin hali ortada.mutsuzluktan kiriliyoruz.endiseler hat safhada.ha gitsem gene endiselerim ayni kalacak.annem babam kardeslerim burda.Allah hepimizin sonunu hayir eylesin..Çok doğru...Benim gibi yolunu bulamayanlar da bari cocugum bu cehennemden kurtulsun diye ömrünü tüketiyor....Kendimi bazen cayır cayır yanan bir binanın en üst katında kucağımda çocuğumla pencereden sarkmış kadar çaresiz hissediyorum....Beraber atlasak üstüne düşerim diye korkuyorum , sadece onu atsam yüreğim el vermiyor ayrılmaya, son saniyeye kadar nefesimi tutup bekliyorum işte...
Düzeltme için teşekkürler, en azından faydalanmak isteyen okusun artıkBen diilim haber editorubaslik sahibi o ben bagimsiz denetciyim ben direk de calistigim sirketin exchange ine basvurabilirim.orda subeler var ama calismak istemiyorum bebem 2 yasina gelene kadar.dilim var ama dil okuluna basvurdum kolayca gecerim zaten bebikle ilgilenirim diye.kocam caliscak isi hazir orda arkadasin yaninda
Fotografcilik ve satis o bu yapcaklar
Ama cok tatlisin yaa..arastirmissin birde
Hikaye benim uzerimden daha iyi isler diye benim uzerimden basvurduk kocama da calisma vizesi cikar zaten diye
Çok teşekkür ederim emek zaman verip araştırdığınız için. Bakacağım :)Karamsar olmayın. Bakın özel yetenek listesinde gazete editörlüğü var. Bu vizeye de başvurabilirsiniz ama okul başvurusu yapmışsınız zaten. O vizeden red gelirse bir de buradan denersiniz şansınızı.
Arkadaşlarimız orada bizim, sağlık konusunda biraz sıkıntı çekiyorlar onun dışında rahatlar.Biz esimle avustralyayi denemeye karar verdik.calisma izni vermesi nedeniyle.ama maalesef yas ve cocuk nedeni ile pek umut yok ama denemeye karar verdik.37 yasindayi esimle.bebegim 4 aylik.dil okulu vasitasi ile deneyecegim.ama detay sartlar cok onemli.okula basvurdum.bu hafta kabul geldi.haftaya vizeye basvuracagiz.olumlu olurmi bilemiyorum.
Evet aynı bölüm mezunuyuz sanırım :) çok teşekkür ederm yorumunuz için.Adım atmakta kararlıyım. Doğru yere doğru şekilde bir adım atarım inşallah. Sizin de gönlünüzden geçen olsun:)Merhaba, sozel alandan doktora yapıyorum. Tepeden inme rektor nedeniyle açıkta bekliyorum. Haber editörü olduğunuzu yazmışsınız ayni bölüm mezunuyuz muhtemelen.
Arkadaşım var o da iletişim yüksek lisans mezunu. Doktora yapmadı. Şu an grafik işinde. Önümüzdeki ekimde Almanya da geçici işçi olarak postaneye gidiyor. 4 aylik bir iş ama sonrasına bakacağım dedi.
Lutfen burada yazan 'kriz heryerde' malum partililere kulak asmadan gidin.
Bizim de imkan olursa gitmek gibi bir planımız var. Elin Arabi ile ömür geçirmek falan istemiyorum. Bir de afganistan insanları sapık zihniyetli. Çok tehlikeli ülke.
Arkadaşım bir cesaret önce turistik olarak 15 gün gitti kaldı. Sonra iş başvurusu yaptı. Grafik işi için hala basvuru yapıyor. Bi adım atın gerisi gelir