burnunu dişini yaptır kilo al diye tavsiye verenler ne saçmalıyor acaba çok merak ediyorum. eğer illa görüntünü değiştirmek istersen değiştirirsin. fakat sonsuza kadar bu görüntüye sahip olucaksan, kendini sevmek için bişiyler yapman gerekir. sen kendini sevmezsen bu enerji diğer insanlara da ulaşır. ben hiçbi insanın çirkin olduğuna inanmam, çünkü o çirkinliklerini örten, espri anlayışları, duruşları ve zekaları olabiliceğine inanırım. uzunca bir dönem aynada kendimi gördükçe söven biri olarak benim tavsiyelerime uymanı öneririm. cılızım, burnum büyük ve olmamasını istediğim yapıda dişlerim var. zaman zaman flört ettiğim kişiler oldu fakat ben her zaman benimle keyfi vakit geçirdiklerini düşünüyodum. samimi bulduğum herkese komplekslerimi bildirmekten çekinmiyodum.(flört ettiğim erkeklere de öyle) fakat ben böyle yaptıkça, kilo alsam çok iyi olucağımı söylemeye başladılar. diğer kusurlarımdan da söz etmeye başladılar,(ben de saf gibi merak edip soruyodum) günün birinde ne o erkeklerin ne de o arkadaşlarımın bana bunu yapmaya haklarının olmadığını farkettim. ölene kadar bu görüntüde olacağımı söyledim. artık kilo almaya çalışmıycaktım. artık burnumla yakınmıycaktım. flört ettiğim erkeklere kilo alma diyetimi bıraktığımı söyledim. "niçin bıraktın devam etsene" diyenleri kapının önüne koydum. "nasıl mutluysan öyle yap elbette" diyenleriyse yanıma yaklaştırdım.(gerçi bunu yanlızca 1 erkek söylemişti bana:)) aynanın karşısına geçtim, bedenimi izledim. bembeyaz tenim vardı(sen esmer olabilirsin sonuçta esmer çekiciliği de var) güzel de ellerim vardı. onlarca yüzük takıp şu cool bulduğum siyah ojelerden sürebilirdim. saçlarımı da seviyodum hem. bacaklarım çarpıktı ama olsundu; belimi sımsıkı saran dizimin altına kadar inen şu hep sevdiğim vintage eteklerden giyebilirdim. hem yüzüm güzel değilse de bile çekici bi kadın olabilirdim. çirkin olup karizma ilan edilen onca erkek vardı sonuçta. görüntümle ilgili tüm saçma eleştirileri yapan acımasız insanları hayatımdan yokedicek kadar da asil bi karakterimin olduğuna inanmaya başladım daha sonra. artık yere bakarak yürümeye son verdim. kendimi sevmeye başladım. kendimi sevmeye başladıkça beni de sevmeye başladıklarını hissettim. çok ilginçtir ki ben kendime güvenmeye başladığım andan beri hiçkimse beni fiziken eleştirmedi. bugün ne hoş olmuşsun diyenlere "ay öyle mi gerçekten" demek yerine "her zamanki halim" diyip kahkaha atmaya başladım. ve bi zamanlar çirkinlikten kendini dövmek isteyen bu kıza sabahın 4'ünde uzun yoldan geldiğinde seni karşılayıp valizini taşımak için eve götürmeye ısrar eden bir erkekle tanışıcaksın deseler söver giderdim.
hadi şu andan itibaren kendini sevmeye başla.