- Konu Sahibi butterflyorigami
- #1
Herkese merhaba,
26 yaşında bir mühendisim. 3 yıldır iş hayatındayım, 5 ay önce yeni bir şirkette çalışmaya başladım. Bana katacağı eğitimler, kurslar, seminerler vs gibi kariyer odaklı hedefler bu şirkete geçmemdeki tek etkendi. Aynı zamanda 2,5 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yaşadığım şehre çok yakın bir yerde 6 aydır askerlik yapıyor. Askerliğinin bitmesine 6 ay kaldı. Düzenli ve keyifli görünen hayatımın içinde hiç kimsenin bilmediği bir detay var. Bu detayı kimseyle paylaşamadığımdan bu siteye üye oldum. Yorum, öneri, eleştiri her fikre açığım.
Şuanki genel müdürümle geçen yıl bir iş sebebiyle tanışmıştık. Sektörden tanıştığım her senior mühendiste olduğu gibi onunla da bir kariyer sitesinden birbirimizi ekledik. (Ben mi ekledim, o mu hatırlamıyorum, çokta önemli değil). 5 ay önce işten ayrılan bir mühendisin pozisyonunu doldurmak için birini aradıklarını ve benimle görüşmek istediklerini mail attı. İki gün sonra görüşme yaptık. Olumlu geçti, görüştük anlaştık ve işi kabul ettim. O; benim için ilk görüşmemizde, otuzlu yaşlarının başında, işinde çok başarılı, sekiz yıllık evli ve üç yaşında bir çocuk sahibi, yakışıklı, bir meslektaştan öte değildi. İşe başladıktan sonra durum biraz farklılaştı. Birlikte birkaç iş için müşterilere gittik. Beni yanında sürüklüyor olması müşterilerde bayan mühendislerin işe olan ilgisinin pozitif yanından(pazarlama mantığı) yararlanmak olabileceğini düşünüyordum. İş dönüşü ya bir yerde kahve içiyor, ya da yemek yiyorduk. Müşterilerle olan toplantılara onun ofiste uzun süre olmadığı, yani beni göremediği birkaç günden sonra gidiyor olmamız dikkatimi çekmiyor değildi. Ama sohbetlerimizde, hatta her zaman erkek arkadaşımdan bahsediyordum, onu çok sevdiğimi belli ediyordum. O da sürekli eşini, çocuğu anlatıyordu. Kezbanlık yapıp kendimi saçma sapan geri çekme durumum olamazdı. Ben nötrden öte nötr davranıyordum. O ise zaman zaman bi bakışıyla bi iltifatıyla minik şeyler sezmemi sağlamaya çalışıyor gibiydi. Ama asla ve asla beni rahatsız etmiyordu hiçbir sözü, davranışı. Çok yakışıklı olmasının yanında son derece nazik, kibar, sevecendi çünkü. Derken bir gün yine bir müşteriden çıkıp yemek yemiştik. Yemekte bana "ben ablam ve eşim dışında hiçbir kadınla böyle güzel sohbet edip zaman geçirmedim" dedi. Ben yine aramızdaki her neyse bunun dostluk yanından tutup lafı çevirdim. Ama evlere dönmek için arabaya bindiğimizde bana "çok belli ediyo muyum" dedi. Neyi? dedim. "Senden hoşlandığımı?" dedi. Bocaladım, terledim, ne diceğimi şaşırdım. Sonra "Merak etmeyin, bu geçici bir şey. Evlisiniz, belli ki evliliğinizde yolunda gitmeyen şeyler var. Ben bu durumda ne yapılması gerektiğini biliyorum. Üstesinden gelmenize yardım edebilirim" dedim. Ancak hiçte öyle olmadı. O gece hiç uyumadım. Ertesi gün bitap bir şekilde işe gittiğimde gün boyu ofis dışındaydı. Geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi davrandım. Ancak bir şekilde akşam işten birlikte çıkmak durumunda kaldık. Arabada bana ne düşünüyosun dedi. Ne düşündüğümü o an düşündüm. Ondan hoşlanıyordum. Bu bir hayranlık, yasak olanın çekiciliği, veya ne olursa olsun ondan hoşlanmıştım. Belki en başında, belki onun bana açılmasıyla olmuştu bu bilmiyordum ama hoşlanıyordum. Ve karşımda ilk günden beri benden hoşlanan, bana elinden akıp gidecek bir suymuşum gibi çekingen yaklaşan, beni kırmayı incitmeyi asla istemeyeceğini hissettiren güçlü ama zayıf bir adam vardı. "O gece hiç uyumadım, sabaha kadar düşündüm. Galiba ben de senden hoşlanıyorum" dedim. Elimi tuttu ve o gün bir yolculuğa başladık. Elimi tuttuğunda, teni tenime değdiğinde yaşadığım o hissi hayatımda hiç yaşamadığımda eminim. 2 aydır birbirimizi ve sevdiklerimizi zerre incitmeden, birbirimiz dışında kimseye hiçbir şey söylemeden, çok güzel ve değerli zaman geçirdik. Görüşmemiz yemek yemekten, işten birlikte çıkmaktan, konuşmaktan, sarılmaktan bazen öpüşmekten öteye gitmedi. Gitmesi için enerji harcamadık. Sadece birbirimize sahip olmanın, sevmenin ve aynı anda sevilmenin heyecanıyla yaşadık. Bundan sonrasını planlamadık.
Bir kadın aksini yapabilir miydi? Yanlış yolda mıyım?
26 yaşında bir mühendisim. 3 yıldır iş hayatındayım, 5 ay önce yeni bir şirkette çalışmaya başladım. Bana katacağı eğitimler, kurslar, seminerler vs gibi kariyer odaklı hedefler bu şirkete geçmemdeki tek etkendi. Aynı zamanda 2,5 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yaşadığım şehre çok yakın bir yerde 6 aydır askerlik yapıyor. Askerliğinin bitmesine 6 ay kaldı. Düzenli ve keyifli görünen hayatımın içinde hiç kimsenin bilmediği bir detay var. Bu detayı kimseyle paylaşamadığımdan bu siteye üye oldum. Yorum, öneri, eleştiri her fikre açığım.
Şuanki genel müdürümle geçen yıl bir iş sebebiyle tanışmıştık. Sektörden tanıştığım her senior mühendiste olduğu gibi onunla da bir kariyer sitesinden birbirimizi ekledik. (Ben mi ekledim, o mu hatırlamıyorum, çokta önemli değil). 5 ay önce işten ayrılan bir mühendisin pozisyonunu doldurmak için birini aradıklarını ve benimle görüşmek istediklerini mail attı. İki gün sonra görüşme yaptık. Olumlu geçti, görüştük anlaştık ve işi kabul ettim. O; benim için ilk görüşmemizde, otuzlu yaşlarının başında, işinde çok başarılı, sekiz yıllık evli ve üç yaşında bir çocuk sahibi, yakışıklı, bir meslektaştan öte değildi. İşe başladıktan sonra durum biraz farklılaştı. Birlikte birkaç iş için müşterilere gittik. Beni yanında sürüklüyor olması müşterilerde bayan mühendislerin işe olan ilgisinin pozitif yanından(pazarlama mantığı) yararlanmak olabileceğini düşünüyordum. İş dönüşü ya bir yerde kahve içiyor, ya da yemek yiyorduk. Müşterilerle olan toplantılara onun ofiste uzun süre olmadığı, yani beni göremediği birkaç günden sonra gidiyor olmamız dikkatimi çekmiyor değildi. Ama sohbetlerimizde, hatta her zaman erkek arkadaşımdan bahsediyordum, onu çok sevdiğimi belli ediyordum. O da sürekli eşini, çocuğu anlatıyordu. Kezbanlık yapıp kendimi saçma sapan geri çekme durumum olamazdı. Ben nötrden öte nötr davranıyordum. O ise zaman zaman bi bakışıyla bi iltifatıyla minik şeyler sezmemi sağlamaya çalışıyor gibiydi. Ama asla ve asla beni rahatsız etmiyordu hiçbir sözü, davranışı. Çok yakışıklı olmasının yanında son derece nazik, kibar, sevecendi çünkü. Derken bir gün yine bir müşteriden çıkıp yemek yemiştik. Yemekte bana "ben ablam ve eşim dışında hiçbir kadınla böyle güzel sohbet edip zaman geçirmedim" dedi. Ben yine aramızdaki her neyse bunun dostluk yanından tutup lafı çevirdim. Ama evlere dönmek için arabaya bindiğimizde bana "çok belli ediyo muyum" dedi. Neyi? dedim. "Senden hoşlandığımı?" dedi. Bocaladım, terledim, ne diceğimi şaşırdım. Sonra "Merak etmeyin, bu geçici bir şey. Evlisiniz, belli ki evliliğinizde yolunda gitmeyen şeyler var. Ben bu durumda ne yapılması gerektiğini biliyorum. Üstesinden gelmenize yardım edebilirim" dedim. Ancak hiçte öyle olmadı. O gece hiç uyumadım. Ertesi gün bitap bir şekilde işe gittiğimde gün boyu ofis dışındaydı. Geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi davrandım. Ancak bir şekilde akşam işten birlikte çıkmak durumunda kaldık. Arabada bana ne düşünüyosun dedi. Ne düşündüğümü o an düşündüm. Ondan hoşlanıyordum. Bu bir hayranlık, yasak olanın çekiciliği, veya ne olursa olsun ondan hoşlanmıştım. Belki en başında, belki onun bana açılmasıyla olmuştu bu bilmiyordum ama hoşlanıyordum. Ve karşımda ilk günden beri benden hoşlanan, bana elinden akıp gidecek bir suymuşum gibi çekingen yaklaşan, beni kırmayı incitmeyi asla istemeyeceğini hissettiren güçlü ama zayıf bir adam vardı. "O gece hiç uyumadım, sabaha kadar düşündüm. Galiba ben de senden hoşlanıyorum" dedim. Elimi tuttu ve o gün bir yolculuğa başladık. Elimi tuttuğunda, teni tenime değdiğinde yaşadığım o hissi hayatımda hiç yaşamadığımda eminim. 2 aydır birbirimizi ve sevdiklerimizi zerre incitmeden, birbirimiz dışında kimseye hiçbir şey söylemeden, çok güzel ve değerli zaman geçirdik. Görüşmemiz yemek yemekten, işten birlikte çıkmaktan, konuşmaktan, sarılmaktan bazen öpüşmekten öteye gitmedi. Gitmesi için enerji harcamadık. Sadece birbirimize sahip olmanın, sevmenin ve aynı anda sevilmenin heyecanıyla yaşadık. Bundan sonrasını planlamadık.
Bir kadın aksini yapabilir miydi? Yanlış yolda mıyım?
Son düzenleme:
