Merhabalar hatunlar,
Hemen konuma giriş yapayım.
Ayrıldığım işyerimde benden 3 yaş kadar küçük bir çocuk vardı. Kanka modunda takılıyorduk. Sohbet, goygoy vs.
Neyse efendime söyleyeyim 1,5 ay kadar önce benden hoşlandığını ve buluşmak istediğini söyledi. Dedim en azından oturup bir buluşayım.
Buluştuk. Oturduk, konuştuk. Normal kanka sohbetimizin yanı sıra onun bana karşı olan hisleri vs.
Tabii çocuk hoşlandığı kızla buluşunca asla söylenmemesi gereken şeyleri söyledi.
Saçlarına fön çeksene sen, biraz kilomu almışsın, hafif göbeğin mi çıkmış gibi gibi şeyler. Kendi yaşım civarı biri olsa lafımı esirgemezdim ama o an bir şey demedim. Eğitim hayatım gereği şu an için bir ilişki düşünmüyorum dedim.
Bu cümleleri kurmasaydı en azından bir düşünebilirdim. Bir insan neden kendi kendini baltalar anlamak güç. Toyluğuna veriyorum.
Çocuk da eğitim hayatım düzene girince birlikte olacağız gibi bir anlam çıkarmış. Gönlü kırılmasın diye yazdığı zaman yanıt veriyorum, arkadaş kıvamında. Kendi kullandığı kelimeleri ona kullanınca bozuluyor, bu da bana hayli afakanlar bastırıyor.
En iyisi komple iletişimi kesmek mi acaba? Ne yapmamı önerirsiniz? Totalde iyi bir insan. Üzmek ya da kırmak istemiyorum. Bunu da göz önünde bulundurursanız mutlu olurum.