çok samimi ve gerçekten içtenlikle yazıcam biraz sonra okucaklarınızı....
az önce bi işim için dışarı çıkmam gerekiyordu..
o malum çarşı kalabalığının içinde ilerlerken düşündüm yazıcaklarımı..
aslında çok daha önceden düşündüklerimdi...
ilerliyorum yolda..
bi sola bakıyorum bi sağa bakıyorum..
yaşları 14 ila 23 arasında değişen gençlere ilişio gözüm...
hepsi aynı tarz aynı şekil...
hepsi birbirinin aynısı..
kızlara bakıyorum..
saçlar olabildiğine kabartılmış..
gözler simsiyah makyajlı...
dar paça pantolonlar..
üstte kısa montlar..
ve kıyafetler tamamen bi renk cümbüşü..
erkeklerde çok farklı diil hani..
kirpi gibi dikilen saçlar...
düşük beldende geçtim nerdeyse kalçalarını görebilicem düşüklükteki pantolonlarıyla
salınıyorlardı ortalarda...
haaa ben 30-40 yaşında bi bayan diilim..
22 yaşındayım ben...
ama azda olsa bişilerin farkındayım..
o insanları yadırgamıyorum..
bu bana düşmez..
sdc üzülüyorum..
gençliğimizin bu şekilde heder olmasına üzülüyorum..
gelecekten bi haber,paranın nasıl kazanıldıgını bilmeyen..
dostlukları kafe köşelerinde heder olan
bi sigaranın dumanında boğulan genclerimize üzülüyorum...
her köşede toplum kurallarından bi haber kahkayı basarcasına abartılı bi şekilde gülmelerine,
otobüste hamile bi kadını yahut yaşlı bi amcayı gördüğünde yer vermeyen genclere üzülüyorum...
bu nesilmi bizi ileri taşıcak..
bu nesilmi atatürkün cumhuriyetini sürdürücek...
bu nesilmi zamanında kanla kazanılan zaferlerin sonucu olucak...
senden benden az kaldı arkadaşım...
herkes bi arayış içine girmiş...
bi tikiliktir yok efendim bi marjinalliktir yok emoluktur almış başını gidio..
sen bana insanlıktan haber ver...
ekmeğin kaç lira oldugunu bilmeyen
sudan,elektirkten haberi olmayan akranım...
öldürmeyin insanlığı..yok edip tüketmeyin....