Aslında yaşadıklarımı daha önce muhtelif topiclere yazdığım mesajlarımda dağınık olarak anlattım. Ama bu sefer hem okuyanlara belki küçük de olsa bir faydası olur diye, hem de açıkçası kendim de aşamaları idrak edebileyim diye buraya yazmaya karar verdim. Birkaç ay sonra unuttuğum bazı şeyleri de tekrar buradan okuyup hatırlarım belki...
Elhamdülillah bebeğim benimle şu an... 8 haftam bitti. Hâlâ inanamıyorum, hâlâ ne hissedeceğimi bilmiyorum. Çok fazla sevinmeye korkuyorum, onu tam olarak görebileceğim zamanı bekliyorum sanırım. Bir de onu beklemeye alışmışım galiba, bazı mesajları okuyunca hala hamile değilmişim, uğraşma sürecindeymişim gibi geliyor. İlk üç ayın daha riskli olduğu söyleniyor ya, biraz da ondan galiba. Bu kadar sakin olmayı beklemiyordum hiç... Hamile olduğunu öğrenip sakin sakin duran insanları anlamazdım. "Nasıl ya! Ben hamile kalsam sevinçten havalara uçardım, sokağa anons yaptırırdım." filan derdim.
Öyle olmuyormuş...
Bir süre ilaçla tedavi, sonra iki aşılama, iki tüp bebek denemesi... Genetik testler, rahim filmleri, polip ameliyatları... Ciddi bir sorun bulunamamıştı. Bende hafif polikistik over vardı; ama tedaviye hep cevap verdiğim için artık teşhis olarak "açıklanamayan infertilite" yazılıyordu. Sonunda üçüncü denememizde tuttu çok şükür. Dondurulmuş embriyoyla hamile kaldım. Bebek istememizin üzerinden aşağı yukarı üç buçuk yıl geçmişti ki meleğim benimle şu an. Çok daha fazla bekleyenler olduğunu biliyorum. Allah'ım hepsine hayırlı zamanda, hayırlı, sağlıklı evlatlar nasip etsin. Bizim gibi kucağına almayı bekleyenlere de hayırlı, sağlıklı bebişler versin.
Çok şükür, artık çok fazla o günleri düşünmek istemiyorum. Elbette her şeyin yeri, zamanı var, her şeyin Allah tarafından takdir edildiği bir zaman var. Ben son denememizde farklı olan şeyleri paylaşmak istiyorum: Bir kere hiçkimsenin haberi olmadı. Eşim, bir arkadaşım ve ben... Sonuç olumsuz olursa kimseyi aramak zorunda olmadığımı düşünmek hep bir oh! dedirtti bana. Bu yüzden hiç stres yapmadım, çok rahattım. Sonra transfere girerken aşırı sıkışmadım. Daha önceki ikisinde çok sıkışmıştım ve bu beni acayip rahatsız etmişti. Bu sefer suyu abartmadım, o yüzden çok rahattım.
Bu önereceğim bir şey değil ama transferden sonra iki gün dinlendim, o da sürekli yatarak değil. Sonra normalde yaptığım bütün işleri yapmaya devam ettim, hiç kendimi kasmadım. Ev işi de yaptım, pazara da gittim. Belki biraz abarttım ama kendimi de hepten strese sokmamak çok iyi geldi bana.
Bunların dışında diğer denemelerde kullanmadığım kan sulandırıcı bir iğne kullandım farklı olarak.
Sonucu öğrenmeye iki gün kala artık merakım iyice arttı. Dayanamayacak noktaya gelince annemler bana gelmesine rağmen dayanamayıp test aldım ve pozitif çıktı! Onlara çaktırmadan gittim hastaneye kan testi yaptırdım. Sonucu almaya eşim gitti, hamile olduğumu ondan öğrendim :) Ama hala kimsenin haberi yoktu ve kontrollü olmalıydık maalesef İki gün sonra kendi doktoruma gidip test yaptırınca güzel haberi herkesle paylaştık.
İki hafta önce kesesini gördük bebeğimizin. Bugün de randevumuz var. Artık biraz daha şekillenmiş olarak görürüz sanırım. Şimdi hazırlanmaya başlayayım. Dönüşte tekrar yazarım...
Elhamdülillah bebeğim benimle şu an... 8 haftam bitti. Hâlâ inanamıyorum, hâlâ ne hissedeceğimi bilmiyorum. Çok fazla sevinmeye korkuyorum, onu tam olarak görebileceğim zamanı bekliyorum sanırım. Bir de onu beklemeye alışmışım galiba, bazı mesajları okuyunca hala hamile değilmişim, uğraşma sürecindeymişim gibi geliyor. İlk üç ayın daha riskli olduğu söyleniyor ya, biraz da ondan galiba. Bu kadar sakin olmayı beklemiyordum hiç... Hamile olduğunu öğrenip sakin sakin duran insanları anlamazdım. "Nasıl ya! Ben hamile kalsam sevinçten havalara uçardım, sokağa anons yaptırırdım." filan derdim.
Öyle olmuyormuş... Bir süre ilaçla tedavi, sonra iki aşılama, iki tüp bebek denemesi... Genetik testler, rahim filmleri, polip ameliyatları... Ciddi bir sorun bulunamamıştı. Bende hafif polikistik over vardı; ama tedaviye hep cevap verdiğim için artık teşhis olarak "açıklanamayan infertilite" yazılıyordu. Sonunda üçüncü denememizde tuttu çok şükür. Dondurulmuş embriyoyla hamile kaldım. Bebek istememizin üzerinden aşağı yukarı üç buçuk yıl geçmişti ki meleğim benimle şu an. Çok daha fazla bekleyenler olduğunu biliyorum. Allah'ım hepsine hayırlı zamanda, hayırlı, sağlıklı evlatlar nasip etsin. Bizim gibi kucağına almayı bekleyenlere de hayırlı, sağlıklı bebişler versin.
Çok şükür, artık çok fazla o günleri düşünmek istemiyorum. Elbette her şeyin yeri, zamanı var, her şeyin Allah tarafından takdir edildiği bir zaman var. Ben son denememizde farklı olan şeyleri paylaşmak istiyorum: Bir kere hiçkimsenin haberi olmadı. Eşim, bir arkadaşım ve ben... Sonuç olumsuz olursa kimseyi aramak zorunda olmadığımı düşünmek hep bir oh! dedirtti bana. Bu yüzden hiç stres yapmadım, çok rahattım. Sonra transfere girerken aşırı sıkışmadım. Daha önceki ikisinde çok sıkışmıştım ve bu beni acayip rahatsız etmişti. Bu sefer suyu abartmadım, o yüzden çok rahattım.
Bu önereceğim bir şey değil ama transferden sonra iki gün dinlendim, o da sürekli yatarak değil. Sonra normalde yaptığım bütün işleri yapmaya devam ettim, hiç kendimi kasmadım. Ev işi de yaptım, pazara da gittim. Belki biraz abarttım ama kendimi de hepten strese sokmamak çok iyi geldi bana.
Bunların dışında diğer denemelerde kullanmadığım kan sulandırıcı bir iğne kullandım farklı olarak.
Sonucu öğrenmeye iki gün kala artık merakım iyice arttı. Dayanamayacak noktaya gelince annemler bana gelmesine rağmen dayanamayıp test aldım ve pozitif çıktı! Onlara çaktırmadan gittim hastaneye kan testi yaptırdım. Sonucu almaya eşim gitti, hamile olduğumu ondan öğrendim :) Ama hala kimsenin haberi yoktu ve kontrollü olmalıydık maalesef
İki gün sonra kendi doktoruma gidip test yaptırınca güzel haberi herkesle paylaştık.İki hafta önce kesesini gördük bebeğimizin. Bugün de randevumuz var. Artık biraz daha şekillenmiş olarak görürüz sanırım. Şimdi hazırlanmaya başlayayım. Dönüşte tekrar yazarım...
Son düzenleme:
Artık şekli şemali de belirginleşiyor. Kalp atışlarını da duydum, en çok heyecan katan oydu zaten.
,zamanla bulantılar gececek
