• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu bendeki nazar mı anksiyetemi?

AskKirintisi

AskKirintisi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
17 Eylül 2007
4.815
30
118
Diğer
kızlar 3 ay önce durup durup ağlama krizleriyle doktora gittim panik atak ve orta şiddette depresyon dedi.
hafif dozda antidepresan kullanıyorum ama 1 aydır kendimi mutsuz ve huzursuz hissediyorum.
ssk doktoruna gittim bağımlılık yapan bi hap verdi, prospektüfünü okuyunca hiç kullanmadım,eski doktorumun verdiği ilacı hiç aksatmadan düzenli kullanıyorum ama hala yokluyor beni bu huzursuzluk.
ansiyete diye düşünüyorum ama anksiyete yaşayanlar dışarıya falan çıkamıyormuş, ben aksine dışarıya atmak istiyorum kendimi ama 3 yaşındaki oğlum hasta olur diye çıkmaıyorum.

sonra buralarda ünlü bir hocaya gittik nazar var dedi, işin doktorluk değil öyle olsa söylerdim dedi, muska yazdı, okunmuş su verdi 21 gün iç dedi, büyüden bile beter olur bu nazar dedi.

internette nazarın pisikolojik etkilerine bakıyorum aynı şeyleri yaşıyorum, öte yandan anksiyeteye bakıyorum bazıları uyuyor bana.

bu bendeki durum nedir bilmiyorum, bildiğim tek şey allaha dua edip 5 vakit namazımı kılıyorum şifa bekliyorum.

ha bu arada doktora dün tel. açtım yarın gel hapları değiştirelim dedi gitmedim, hafta sonu antalyaya gidicez eşim oradaki bir profesöre daha gidelim dedi.
 
bende evden çıkmaya korkuyorum çıkınca dışarda başıma bi şeyler gelecekmiş gibi hissediyorum. evde yalnız kalınca tuhaf oluyorum mutsuz huzursuz sürekli yorgun biri oldum aslında 3 yaşında benimde bir oğlum var. yeni başladı bu bende eskiden çok özgüveni yüksek biriydim çalışıyordum. şimdi evde kalınca oldum galiba bana da üstümde nazar olduğunu söylediler bol bol dua oku. insanın içini ferahlatıyor. doktora gitmedim hiç. gitsem depresyon ilacı vereceğini biliyorum. o hocanın verdiği suda eriyip içilen duayı yapmanı tavsiye etmem hocalar bunun doğru olmadığını söylüyor. ama içini ferah tut ve dua et, yalnız değilsin arkadaşım
 
allah sanada şifa versin arkadaşım, kafana bişey takma içini ferak tut diyorlar ama çekmeyen bilmiyor. herşeyin allahtan geldiğini düşünerek sıkınıtlarıma sabretmeye çalışıyoruz, tez zamanda sende ben de kurtulurz inşallah.
 
Bir cok kisi ayni seyleri yasiyor, niye bu kadar uzerinde duruyosunuz? Ilac alicak kadar ne yasiyosunuz ki? Kimyasal maddenin ne kadar buyuk zararlari var farkindamisiniz? Icim SIKILIYOR ilac aliyim gecsin, bir digeri icim SIKILIYOR alkol yada uyusturucu aliyim gecsin der.. ikiside ayni bana gore. Ikiside ayni oranda bedeninize zarar veriyor. Bence cikin dolasin, arkadas edinin, aktiflesin.. belliki cocuktan sonra biraz eve kapanmissiniz, tek sorun hayatin cocuktan sonra degistigini dusunmek ve kendinize zaman ayiramamak. Cikin dolasin, cocugunuz hasta olursa da olsun, bagisiklik sistemi guclenir.
 
keryneia .!.:
Bir cok kisi ayni seyleri yasiyor, niye bu kadar uzerinde duruyosunuz? Ilac alicak kadar ne yasiyosunuz ki? Kimyasal maddenin ne kadar buyuk zararlari var farkindamisiniz? Icim SIKILIYOR ilac aliyim gecsin, bir digeri icim SIKILIYOR alkol yada uyusturucu aliyim gecsin der.. ikiside ayni bana gore. Ikiside ayni oranda bedeninize zarar veriyor. Bence cikin dolasin, arkadas edinin, aktiflesin.. belliki cocuktan sonra biraz eve kapanmissiniz, tek sorun hayatin cocuktan sonra degistigini dusunmek ve kendinize zaman ayiramamak. Cikin dolasin, cocugunuz hasta olursa da olsun, bagisiklik sistemi guclenir.
Genişletmek için tıkla...

canım sende yaşıyormusun bu sorunları,
benimki çok ağırdı, o zamanlar öyle kötü oluyordumki hayat bounca avuç avuç ilaç içmeye razıydım. gerçekten dayanılmaz bi acı bence. bazıları hafif atlatıyor ama ilaç kullananlar ağır geçirenler bence, zaten antidepresanların zararlı olduunu herkes bilir ama mecbur kalıyoruz, inşallah kurtuluruz duaların bizimle olsun.
 
Aşk Kırıntısı .!.:
canım sende yaşıyormusun bu sorunları,
benimki çok ağırdı, o zamanlar öyle kötü oluyordumki hayat bounca avuç avuç ilaç içmeye razıydım. gerçekten dayanılmaz bi acı bence. bazıları hafif atlatıyor ama ilaç kullananlar ağır geçirenler bence, zaten antidepresanların zararlı olduunu herkes bilir ama mecbur kalıyoruz, inşallah kurtuluruz duaların bizimle olsun.
Genişletmek için tıkla...

canım neler yaşıyosun? mesela durduk yere için daralıp sıkılıyor mu şiddetli derecede? herşey yolunda hiç bi sorun yokken mutsuz olup kesin bişi olucakmış gibi hissediyor musun?
şimdi her anksiyete hastasında belirtiler farklıdır. Yaygın Anksiyete Bozukluğu Belirtileri Nelerdir - Delinetciler.net bu siteye bi bak burdaki yazanlar ve daha başka daha karışık şeylerde yaşayıp hissedebilir ank. hastası. ben çok ağır geçirdim diyebilirim yardımcı olmaya çalışırım sana
 
evet canım allah şükür hiçbir sorunum yokken herşey anlamsız sahte geliyor. mutsuz isteksiz huzursuz oluyordum. ama ben başıma kötü bişey gelmesinden falan hiç endişem olması. benim durumum farklı anlam veremiyorum ben....
 
tam olarak ne oluyor anlatabilirsen burdan yada özelden sen bilirsin
 
bu işler nazarla mazarla hocayla filan olmaz. hangi yüzyılda yaşıyoruz... iyi bir doktora gitmek gerek. bu anksiyete yüzünden ben neler çektim zamanında bilirim senin durumunu yani. çok ağır ilaçlar kullandım ama çok şükür ki şuan iyiyim. bu kadar iyileşene kadar beni de sık sık yoklardı. aklımı yitirdim sandım bir ara. camı açıp atacaktım kendimi. ama tutunmak gerekiyor bir şeylere. benim tavsiyem gerçekten işini iyi yapan bir psikiyatrist bulup onunla birlikte bu hastalığı yenmen. alalade bir doktora gidilmemeli. çünkü antidepresan ilaçlar gerçekten riskli ilaçlar ve doğru kullanılmadığı taktirde inanılmaz büyük sorunlara yol açıyor malesef.
 
katzi .!.:
bu işler nazarla mazarla hocayla filan olmaz. Hangi yüzyılda yaşıyoruz... Iyi bir doktora gitmek gerek. Bu anksiyete yüzünden ben neler çektim zamanında bilirim senin durumunu yani. çok ağır ilaçlar kullandım ama çok şükür ki şuan iyiyim. Bu kadar iyileşene kadar beni de sık sık yoklardı. Aklımı yitirdim sandım bir ara. Camı açıp atacaktım kendimi. Ama tutunmak gerekiyor bir şeylere. Benim tavsiyem gerçekten işini iyi yapan bir psikiyatrist bulup onunla birlikte bu hastalığı yenmen. Alalade bir doktora gidilmemeli. çünkü antidepresan ilaçlar gerçekten riskli ilaçlar ve doğru kullanılmadığı taktirde inanılmaz büyük sorunlara yol açıyor malesef.
Genişletmek için tıkla...

katzicim merhaba sen nasıl aştın ve neler yaşadın biz savaşanlara anlatıp umut verebilirsin. Anksiyete yaşayanlar gelin dertleşelim benim konum
 
ruhan .!.:
tam olarak ne oluyor anlatabilirsen burdan yada özelden sen bilirsin
Genişletmek için tıkla...

durup duruken huzursuz oluyorum bunalıyorum, genellikle sabahları ve akşam üstleri kötü oluyorum. vakitgeçiremiyorum ben şimdi ne yapacağım diyorum.
tonla işim varken elim kolum kalkmıyor içimden gelmiyor.
sık sık annelmere gidiyorum derdimi unuturum diye, oradada bazen yokluyor ama evde olmaktan çok daha iyi orası...
 
katzi .!.:
bu işler nazarla mazarla hocayla filan olmaz. hangi yüzyılda yaşıyoruz... iyi bir doktora gitmek gerek. bu anksiyete yüzünden ben neler çektim zamanında bilirim senin durumunu yani. çok ağır ilaçlar kullandım ama çok şükür ki şuan iyiyim. bu kadar iyileşene kadar beni de sık sık yoklardı. aklımı yitirdim sandım bir ara. camı açıp atacaktım kendimi. ama tutunmak gerekiyor bir şeylere. benim tavsiyem gerçekten işini iyi yapan bir psikiyatrist bulup onunla birlikte bu hastalığı yenmen. alalade bir doktora gidilmemeli. çünkü antidepresan ilaçlar gerçekten riskli ilaçlar ve doğru kullanılmadığı taktirde inanılmaz büyük sorunlara yol açıyor malesef.
Genişletmek için tıkla...


ah bir bulsam o doktoru, bulamıyorum, konyadayım canım.
istanbulda falan olsam belki ama onlarında fiyatları çok uçuk karşılayamam.ilaçlarımı her gün ve aynı saatlerde alıyorum ilaçtan yana sıkıntım yok, benimki hafif dozda, belki daha ağırı gerekiyordur bilmiyorum.
hoca işine gelince, insan çaresizlikten herşeyi yapıyor canım, denize düşen yılana sarılır misali bi umut her yolu denedim yani....
 
ruhan .!.:
katzicim merhaba sen nasıl aştın ve neler yaşadın biz savaşanlara anlatıp umut verebilirsin. Anksiyete yaşayanlar gelin dertleşelim benim konum
Genişletmek için tıkla...

tatlım o kadar zordu ki anlatamam. bende aslında yıllarca psikolojik sorunlar varmış ama biz bilememişiz. kendimi kesiyordum mesela. kendime zarar veriyordum. istemiyordum ama yapıyordum bunu. sürekli mutsuzdum ve canım o kadar yanıyordu ki hatta kalbime vuruyordu agrısı. ve hissettiğim acıyı bedensel acıya dönüştürüyordum kendimi keserek filan. öss ye girerken bayılıyordum heyecandan. kusuyordum sürekli.
üniversitenin 2.yılında birden bire eve kapandım. hani öyle bişey ki... insan çıkmak istemiyor yataktan ve sürekli hasta hissediyor kendisini. oysa ben çok sosyal biriydim. tangocuydum. 6 senelik fitnesscıydım. her şey mükemmeldi. birden tepetaklak oldum. ciddiye almadım bu durumu da.
sonra 2010yılının temmuz olayında kötü birşey yaşadım ve travma geçirdim. o günden sonra asla eskisi gibi olamadım ve daha da beter oldum. sürekli kusuyorum, ağlıyorum, bayılıyorum. titriyorum ama nasıl titriyorum görmelisin. artık yüzüm kaymaya başlamıştı sinirden.
ankaraya doktora gittik apar topar. çok iyi bir psikiyatrist.
kendime hakim olamıyordum o titreyişlerim hala gitmez aklımdan delirmiş gibiydim. çok ağır ilaçlar verdi. haftalarca günde 23 saat uyudum resmen. yemek bile yiyemiyordum dogru düzgün düşün. mal gibiydim. 1 sene boyunca hep ağladım hep canım yandı. hep yattım... hatta doktoruma ''hocam ben ölüyorum galiba'' dediğimi hatırlıyorum. ''aklımı mı yitirdim. ne oluyor bana dediğimi'' biliyorum.
yolda yürüyemez haldeydim. kitlenip kalyordum nefes alamıyordum filan. anlatmaya cümleler yetmez.
ama kendime tutunacak bişeyler buldum. ben tek cocugum... ailemi düşündm. annemi babamı. bana bişey olursa ne duruma düşeceklerini.. hepsini düşündüm.
bişeylerle oyalanmak için puzzle aldım 2000 parçalık oturdum onu yaptım. komedi dizileri izledim kendmi iyi hissetmek için. bi bebek kedi sahiplendim sokaktan. her gün kumunu değiştirdim mamasını verdim. sarıldım. sevgi ihtiyacımı öyle giderdim. yaşadıgım evi güzelleştirmeye calsıtım. değişik objeler yapmaya calıstım. becerebildiğim kadar...
gerçekten çok zordu.
olabildiğince çok şeye tutun. tutunabildiğin kadar. o insanların sana ihtiyacı var bunu düşün. çünkü bunları düşününce insan ertesi güne uyanmak için bir amaç belirlemiş oluyor hiç olmazsa.
ara ara yoklayabilir bu durum. ama sakin olup derin nefes alıp ''geçeceğini biliyorum'' demelisin. şuan böyle hissediyorum ama yarın daha iyi hissedicem demelisin canım...
şunu anladım ki kimseye kendisinden fayda yok. ne doktorlar ne ilaçlar... doktora her seans başı 350tl verdim ve şehir dışındaydı.. her ay 500tl doktora veriyordum düşün.. bir sürü ilaç.. alınan 22 kilo da cabası...
bir gün uyandım ki pantolonuma sıgmıyorum. tartıya çıktım.. 48 kilodan 66 kiloya çıkmıştım. üstelik çok çok çok kısa bir sürede. bi kaç ay içinde. ama beni o kadar uyutmuş ki ilaçlar... hiç bişeyin farkına varamamışım. ama benim kullandıgım ilaçlar çok ağır ilaçlardı yeşil reçeteli kırmızı reçeteli filan.
bol bol yagmur camur soguk demeden yürüyüş yap. yavas tempoda ama. iyi geliyor.
blog yazdım mesela. müzik paylastım içimi döktüm fotograf cektim onları paylaştım. yaptıgım objeleri gösterdim filan.. oyalanıcak bişeyler bulmaya calıstım hep.
ama geriye dönüp baktıgımda yemin ederim kendimle gurur duyuyorum. çünkü çok zordu. ve ben bu zorlukları tek başıma atlattım. yalnız yaşıyorum çünkü. yalnız yaşayan birisi için her sey daha da zor.. kendisini çok dinliyor insan kafayı yiyor.
 
Son düzenleme:
Aşk Kırıntısı .!.:


ah bir bulsam o doktoru, bulamıyorum, konyadayım canım.
istanbulda falan olsam belki ama onlarında fiyatları çok uçuk karşılayamam.ilaçlarımı her gün ve aynı saatlerde alıyorum ilaçtan yana sıkıntım yok, benimki hafif dozda, belki daha ağırı gerekiyordur bilmiyorum.
hoca işine gelince, insan çaresizlikten herşeyi yapıyor canım, denize düşen yılana sarılır misali bi umut her yolu denedim yani....
Genişletmek için tıkla...

kitap filan okuyabilirsin mesela bak... kişisel gelişim kitapları-romantik komedi kitapları filan.. çok eğleniyor insan kendisini iyi hissediyor. lavanta kokusu da koyabilirsin evine :) ben çok severim. ve rahatlatıcı etkisi de var.
 
katzi .!.:
tatlım o kadar zordu ki anlatamam. bende aslında yıllarca psikolojik sorunlar varmış ama biz bilememişiz. kendimi kesiyordum mesela. kendime zarar veriyordum. istemiyordum ama yapıyordum bunu. sürekli mutsuzdum ve canım o kadar yanıyordu ki hatta kalbime vuruyordu agrısı. ve hissettiğim acıyı bedensel acıya dönüştürüyordum kendimi keserek filan. öss ye girerken bayılıyordum heyecandan. kusuyordum sürekli.
üniversitenin 2.yılında birden bire eve kapandım. hani öyle bişey ki... insan çıkmak istemiyor yataktan ve sürekli hasta hissediyor kendisini. oysa ben çok sosyal biriydim. tangocuydum. 6 senelik fitnesscıydım. her şey mükemmeldi. birden tepetaklak oldum. ciddiye almadım bu durumu da.
sonra 2010yılının temmuz olayında kötü birşey yaşadım ve travma geçirdim. o günden sonra asla eskisi gibi olamadım ve daha da beter oldum. sürekli kusuyorum, ağlıyorum, bayılıyorum. titriyorum ama nasıl titriyorum görmelisin. artık yüzüm kaymaya başlamıştı sinirden.
ankaraya doktora gittik apar topar. çok iyi bir psikiyatrist.
kendime hakim olamıyordum o titreyişlerim hala gitmez aklımdan delirmiş gibiydim. çok ağır ilaçlar verdi. haftalarca günde 23 saat uyudum resmen. yemek bile yiyemiyordum dogru düzgün düşün. mal gibiydim. 1 sene boyunca hep ağladım hep canım yandı. hep yattım... hatta doktoruma ''hocam ben ölüyorum galiba'' dediğimi hatırlıyorum. ''aklımı mı yitirdim. ne oluyor bana dediğimi'' biliyorum.
yolda yürüyemez haldeydim. kitlenip kalyordum nefes alamıyordum filan. anlatmaya cümleler yetmez.
ama kendime tutunacak bişeyler buldum. ben tek cocugum... ailemi düşündm. annemi babamı. bana bişey olursa ne duruma düşeceklerini.. hepsini düşündüm.
bişeylerle oyalanmak için puzzle aldım 2000 parçalık oturdum onu yaptım. komedi dizileri izledim kendmi iyi hissetmek için. bi bebek kedi sahiplendim sokaktan. her gün kumunu değiştirdim mamasını verdim. sarıldım. sevgi ihtiyacımı öyle giderdim. yaşadıgım evi güzelleştirmeye calsıtım. değişik objeler yapmaya calıstım. becerebildiğim kadar...
gerçekten çok zordu.
olabildiğince çok şeye tutun. tutunabildiğin kadar. o insanların sana ihtiyacı var bunu düşün. çünkü bunları düşününce insan ertesi güne uyanmak için bir amaç belirlemiş oluyor hiç olmazsa.
ara ara yoklayabilir bu durum. ama sakin olup derin nefes alıp ''geçeceğini biliyorum'' demelisin. şuan böyle hissediyorum ama yarın daha iyi hissedicem demelisin canım...
şunu anladım ki kimseye kendisinden fayda yok. ne doktorlar ne ilaçlar... doktora her seans başı 350tl verdim ve şehir dışındaydı.. her ay 500tl doktora veriyordum düşün.. bir sürü ilaç.. alınan 22 kilo da cabası...
bir gün uyandım ki pantolonuma sıgmıyorum. tartıya çıktım.. 48 kilodan 66 kiloya çıkmıştım. üstelik çok çok çok kısa bir sürede. bi kaç ay içinde. ama beni o kadar uyutmuş ki ilaçlar... hiç bişeyin farkına varamamışım. ama benim kullandıgım ilaçlar çok ağır ilaçlardı yeşil reçeteli kırmızı reçeteli filan.
bol bol yagmur camur soguk demeden yürüyüş yap. yavas tempoda ama. iyi geliyor.
blog yazdım mesela. müzik paylastım içimi döktüm fotograf cektim onları paylaştım. yaptıgım objeleri gösterdim filan.. oyalanıcak bişeyler bulmaya calıstım hep.
ama geriye dönüp baktıgımda yemin ederim kendimle gurur duyuyorum. çünkü çok zordu. ve ben bu zorlukları tek başıma atlattım. yalnız yaşıyorum çünkü. yalnız yaşayan birisi için her sey daha da zor.. kendisini çok dinliyor insan kafayı yiyor.
Genişletmek için tıkla...


alalh bir daha o günleri yaşatmasın canım, gerçekten senin durumun çok ağırmış.
gerçekten insan kendi yaşıyorsa çok çok kötü, ama yanında birileri varsa çok şanslı, benimde eşim şehir dışında çalışıyor pazarlamacı, bi oğlum var, o bana güç veriyor o olmasaydı kötü olduğum günlerde herşeyi yapabilirdim sanırım.

kendimi kesiyorum derken orayı anlamadım canım, özel değilse yazabilirmisin.
 
Aşk Kırıntısı .!.:

alalh bir daha o günleri yaşatmasın canım, gerçekten senin durumun çok ağırmış.
gerçekten insan kendi yaşıyorsa çok çok kötü, ama yanında birileri varsa çok şanslı, benimde eşim şehir dışında çalışıyor pazarlamacı, bi oğlum var, o bana güç veriyor o olmasaydı kötü olduğum günlerde herşeyi yapabilirdim sanırım.

kendimi kesiyorum derken orayı anlamadım canım, özel değilse yazabilirmisin.
Genişletmek için tıkla...

bilekleri kesmek işte
 
katzi .!.:
kitap filan okuyabilirsin mesela bak... kişisel gelişim kitapları-romantik komedi kitapları filan.. çok eğleniyor insan kendisini iyi hissediyor. lavanta kokusu da koyabilirsin evine :) ben çok severim. ve rahatlatıcı etkisi de var.
Genişletmek için tıkla...

canım sen evlimisin bilmiyorum ama benim oğlan kitap gördümü elimde hemen alır atar, tv izlesem kapatır kendisiyle ilgileneyim diye.
eşimle bile konuşturmaz, ilgi arsızı.

sen hangi ilacı kullanıyordun canım anlayacağım şekilde şifrei yazarsan sevinirim.
birde kaç gr lıktı.
 
Aşk Kırıntısı .!.:
canım sen evlimisin bilmiyorum ama benim oğlan kitap gördümü elimde hemen alır atar, tv izlesem kapatır kendisiyle ilgileneyim diye.
eşimle bile konuşturmaz, ilgi arsızı.

sen hangi ilacı kullanıyordun canım anlayacağım şekilde şifrei yazarsan sevinirim.
birde kaç gr lıktı.
Genişletmek için tıkla...

nasıl şifreli yazabilirim ? :S

şu bagımlılık yapan ilaçlardan işte. evli değilim öğrenciyim ben 23 yasındayım canım.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back