onunla neredeyse çocukluğumuzdan ber tanışıyoruz. ilk tanıdığım günden, şu güne kadar ona karşı bişeyler hep hissettim. 20lerimize gelirken, daha da samimi olduk, çok geçmeden bana karşı hislerini ilk o itiraf etti.
tam sevgili oluyoruz derken 1 yıllık bir ilişkisi olduğunu tesadüfen öğrenmiştim. ondan sonra işi ben gene arkadaşlığa çevirdim. bir kaç yıl daha bu böyle gitti, hayatımda başkaları da oldu elbet, sevdiğim de oldu ama hep onun yeri farklıydı kalbimde. ne zaman arasa, mesaj atsa kalbim hislerimi hatırlatırdı bana. o da benim arkadaşça tavrımdan sonra geri adım attı ama arada hala hislerini ima ederdi. en sonunda bir gün hep beni sevdiğini söyledi, ben ise dalga geçmiştim.
o bu itirafı yaptığında içimden deli gibi mutluydum ama mantığım hayır diyordu, muhtemelen o kız hala hayatında diyodu. ki öyleymiş de.
bu son olandan sonra arkadaşlığımızda bi daha eskisi gibi olmadı, hep bana bi mesafeli kaldı.
sonradan öğrendim ki kızla da o meseleden sonra ayrılmışlar, bir kaç ay sonra da başkası olmuş hayatında.
tesadüf odur ki, gittiğim bir seminerde bunun eski kız arkadaşıyla tanıştım, kız beni tanıyordu, onun seni sevdiğini ve senden karşılık alamadığını biliyorum dedi.
o günden beri içimde acı bi pişmanlık var. beni hala seviyor mu bilemiyorum çünkü aramız eskisi gibi değil.
biraz gururlu da bi tipim. ama bir yandan da artık bu aşkı içime sığduramıyorum ne yapmalıyım?
silmeyi unutmayı da çok denedim hiç bir zaman da beceremedim.
yorumlarınıza o kadar çok ihtiyacım var kiiiii