Yargı filan dağıtmiyorum, fikrimi söyledim. Ortada 2 çocuk var, yeni ve yabancı bir erkeğe onların geçimini sağlığını huzurunu güvenliğini bu kadar kolay teslim etmenin doğru olmadığını düşünüyorum. Konu sahibi ne isterse onu tercih eder tabii ki , anne olarak çocuklarını dünyaya getirirken bunları bizden iyi hesaplamiştir merak etmeyin ....Ben sadece fikir verebilirim , yoksa bana ne?Hemen yargı dağıtıyorsunuz her erkek nafaka vermiyor bazısı gelirini düşük gösteriyor veya sigortasız çalışıyor kadına para veriyorum mantığıyla düşünüyor çocuklara nafaka vermek onlara ağır geliyor.şimdi bu kadının arkasında ailesi yoksa kendisi çalışıyorsa napsın asgari ücretle geçinemez ki iki çocukla mecbur başka birşey bulacak
Çok güzel analiz etmişsiniz,bende ilk evliliğinde aldatılan bir kadın olarak ,kısa sürede karşıma çıkan ve daha önce boşanmış biriyle beni anlayacağını düşünerek evlilik kararı aldım,çocuğum 3 yaşındaydı ve babası maddi manevi desteğini 3-5 ay yapıp,sonra kesti.Ben çalışıp çocuğuma bakıyordum ama manevi boşluktaydım hep,evlendiğim eşimden hoşlanmıştım ve ileridede severim dedim,sevdimde,meğerse benimki sorunları görmezden gelmek olmuşHer 2 insandan da uzak durun.
Anlattıklarınıza bakarak : Erkek arkadaşınızdan çok, onun sizi sevmesini sevdiğinizi düşündüm. Erkek arkadaşınız ,bir aile kurma sorumluluğunu almaya hazır olsa da ; en ufak bir zorlukta siz bu durumu onun yüzüne vurabilirsiniz gibi duruyor.
Hayatınızda sevdiğiniz bir erkek! varken ve onunla beraber yaşamayı düşünürken ; arkadaşınızın bir telefonuyla aklınız karışıyor , sırf maddi durumu sebebiyle hiç tanımadığınız bir adamla evlenmeyi düşünüyorsanız ortada gerçek bir sevgi olmadığını düşünüyorum.
2.adama gelince : Arkadaşınıza sizi beğendiğini söylerken, hayatınızda birisi olduğunu bilmediğini düşünüyorum.
Her insan sevmeyi ve sevilmeyi hak eder. 2.adam da sadece maddi varlıkları nedeniyle değil ,kişisel özellikleri nedeniyle de sevilmeyi hak ediyor.
Çocuklarınızın, bir başkasından gelecek salt maddi imkanlarla mutlu olabileceğini düşünmüyorum.
37 yaşında yetişkin bir kadınsınız. Yanlış nedenlerle yapacağınız bir evlilik kimseyi mutlu etmeyecektir.
Çocuklarınızla beraber , başka kimse olmadan da mutlu bir hayat sürebilirsiniz.
Çok güzel analiz etmişsiniz,bende ilk evliliğinde aldatılan bir kadın olarak ,kısa sürede karşıma çıkan ve daha önce boşanmış biriyle beni anlayacağını düşünerek evlilik kararı aldım,çocuğum 3 yaşındaydı ve babası maddi manevi desteğini 3-5 ay yapıp,sonra kesti.Ben çalışıp çocuğuma bakıyordum ama manevi boşluktaydım hep,evlendiğim eşimden hoşlanmıştım ve ileridede severim dedim,sevdimde,meğerse benimki sorunları görmezden gelmek olmuşÇocuğuma ilgili gösterip sevmişti,hala sever,çocuklara ayrı bir ilgisi var,kendi çocuğunada benim çocuğumada maddi olarak hep baktı,sanırım ben buna aldanıp evlendim,Daha ilk günden cinsel problem başta olmak üzere daha bir çok problemimiz oluştu,ne yazıkki kadın ruhuyla ilgisi olmayan,kadını sadece bir araç olarak gören bir insanla evlenmişim ,bunu ilk başta tokat gibi suratıma vuruldu,cinsellik,ilgi alaka,muhabbet hoş sohbet ne yazıkki 10 senedir yok denecek kadar az,terapilerede gittik ilaçta kullanıyor,fakat sonuç sıfır,kendi karakteristik özelliğinin çok sıkıntılı olduğunu anladım artık,4 kez tüp bebek denedik,belki çocuk olurda takmam hiç birşeyi,buda nasip olmadı düşükler vs iyice yıprandım.10 sene çalışmadım,eşim elinde para tutan bir insan değil bende boşuna çocuğumu yanlız bırakıp ne çalışayım gelen gidiyo dedim,çok büyük hata etmişim.Eşimin durumu orta halde şu an,eski karısı ve çocuğu malesef onu kullanıyor,hep uyarılarda bulundum ve suçlu ben oldum,çocuğu evlenecek herkez üzerine düşeni yapsın sana yüklenmesin dediğim için bana iyice bilendi ve sen sadece kendini düşünüyorsun dedi ve en ağırı bu oldu,ne fedakarlıklar yapmıştım oysaki şu an aramız çok çok çok daha kötü,kızımın maddi ihtiyaçları var,boşanmaya cesaretim yok,eşime bu durumları anlattığımda beni görmüyorsun dediğimde ,işine gelirse cevabı bile almış biriyim,vücudumun her yeri stresten sinyal veriyor,yanlış seçimlerimin ceremesini çekiyorum ne yazıkki,daha önce boşanmış bir bayan olarak başa dönmeye cesaretim yok ,ya stresten hastalanıp öleceğim yada böyle sürüneceğim,içimi dökmek istedim,sıktıysam aff ola
Çok haklısınız,çevremdeki herkes öyle söylüyor ne çekiyorsun diyor,ama 2 .kez yıkılmak çok ağır geldi,çocuğumda farkında zaten ama tam ergenlik aşamasında liseye geçecek,kendi babası onu hiç arayıp sormadı 10 sene boyunca,ona karşı merağı hırsı çok büyük,eşimin onun üzerinde bir baba figürü var,bu aşamada boşanma olayı onu dahada çok dağıtır diyede korkuyorum,bilmiyorum hiç iyi değilimKızınız şu an 14-15 yaşında mı ? Eşinizle ortak çocuğunuz bulunmuyor.
Sürünürken tek sürünmüyorsunuz. Kızınız, sizin tüm ruhsal değişimlerinizi görüyor; onun hayata ve ilişkilere bakışını da etkiliyorsunuz.
Anlattıklarınıza bakarak bu evlilik için , çok çabalamışsınız. Karşı tarafta kendince çabalamış. Geldiğiniz noktada artık birbirinize iyi gelmiyorsunuz.
40 yaşındasınız. Kendinizden neden vaz geçiyorsunuz ? Kızınızla kendinize bir hayat kurabilir ; ana-kız el ele verip yaşayabilirsiniz.
Forumda 40 lı yaşlarında onlarca bekar kadın var. Aralarında evlenip ayrılan da var , hiç evlenmeyen de.
Evli ve mutsuz mu olacaksınız yoksa cesaretinizi toplayıp sorunlarınızı çözmek için bir adım mı atacaksınız ?
Allah size 100 yıl ömür nasip ettiyse;kalan 60 yılı böyle yaşamak istiyor musunuz ?
Kendiniz için doğru kararı alabilmenizi ve kızınızla mutlu olmanızı dilerim.
Ayyyy sizi öyle iyi anlıyorum ki Allahım yar ve yardımcınız olsun. Bende sizinkine çok benzer bir şey yaşadım . Aldatma nedeniyle ayrıldım çocuklarda babalarını tercih edince boşluğa düştüm yapayalnız kaldım annem babamda vefat etmışti .sonrasında karşıma biri çıktı olgun efendi saygılı devlet kurumunda çalışıyor sakin ablalarımda onayladı yanında bir can bir nefes olsun dediler hiçbirşey istemedim sadece yanımda bir can bir gölge sade bır huzur . Nikah yapmaya karar verdik ancak nikahtan bir hafta önce hiç yoktan yere bir şeye sinirkendi öyle bir sinir hastası olduğunu anladım ki öfke patlaması var resmen sinir hastası , istemediği birşey olunca gözü birşey görmüyor kolumu çeviriyor elimi sıkıyor arabayı yumrukluyor maaş hesabı yok zaten maaşının yarısını eski eşine ve çocuklarına ödüyor hiç düşünmeden harcayıp iki gün sonra kuruşsuz gezıyor sürekli benim kredi kartımdan kullanıyor .Çocukları evlilik çağında onların çeyiz masrafını , annesını umreye gondermek ıstemesını hep bana öde diye ima edıyor cinsel beklentilerini anlattı Allahım dedım ben yapamam can verırım dayanamam ağzım açık dinledim .Hemen ama hemen bitirdim kestim attım iletişimi Allah korumuş beni inanın aynı dedikleriniz sanki ben yaşamışım yazdıklarınızı ... Çalışıyorum öyle on milyar felanda kazanmıyorum ev kendımın maaşımlada kendı yağımda kavruluyorum akşamları işten gelince huzurla sakin bir bardak kahve içmek bile dümnya malıymış çok ıyı anladım . Bence sizde kaçıncı evliliğiniz olursa olsun kurtulun .Huzurla yaşayın kızınızla bırlıkte kalan ömrunuzuÇok güzel analiz etmişsiniz,bende ilk evliliğinde aldatılan bir kadın olarak ,kısa sürede karşıma çıkan ve daha önce boşanmış biriyle beni anlayacağını düşünerek evlilik kararı aldım,çocuğum 3 yaşındaydı ve babası maddi manevi desteğini 3-5 ay yapıp,sonra kesti.Ben çalışıp çocuğuma bakıyordum ama manevi boşluktaydım hep,evlendiğim eşimden hoşlanmıştım ve ileridede severim dedim,sevdimde,meğerse benimki sorunları görmezden gelmek olmuşÇocuğuma ilgili gösterip sevmişti,hala sever,çocuklara ayrı bir ilgisi var,kendi çocuğunada benim çocuğumada maddi olarak hep baktı,sanırım ben buna aldanıp evlendim,Daha ilk günden cinsel problem başta olmak üzere daha bir çok problemimiz oluştu,ne yazıkki kadın ruhuyla ilgisi olmayan,kadını sadece bir araç olarak gören bir insanla evlenmişim ,bunu ilk başta tokat gibi suratıma vuruldu,cinsellik,ilgi alaka,muhabbet hoş sohbet ne yazıkki 10 senedir yok denecek kadar az,terapilerede gittik ilaçta kullanıyor,fakat sonuç sıfır,kendi karakteristik özelliğinin çok sıkıntılı olduğunu anladım artık,4 kez tüp bebek denedik,belki çocuk olurda takmam hiç birşeyi,buda nasip olmadı düşükler vs iyice yıprandım.10 sene çalışmadım,eşim elinde para tutan bir insan değil bende boşuna çocuğumu yanlız bırakıp ne çalışayım gelen gidiyo dedim,çok büyük hata etmişim.Eşimin durumu orta halde şu an,eski karısı ve çocuğu malesef onu kullanıyor,hep uyarılarda bulundum ve suçlu ben oldum,çocuğu evlenecek herkez üzerine düşeni yapsın sana yüklenmesin dediğim için bana iyice bilendi ve sen sadece kendini düşünüyorsun dedi ve en ağırı bu oldu,ne fedakarlıklar yapmıştım oysaki şu an aramız çok çok çok daha kötü,kızımın maddi ihtiyaçları var,boşanmaya cesaretim yok,eşime bu durumları anlattığımda beni görmüyorsun dediğimde ,işine gelirse cevabı bile almış biriyim,vücudumun her yeri stresten sinyal veriyor,yanlış seçimlerimin ceremesini çekiyorum ne yazıkki,daha önce boşanmış bir bayan olarak başa dönmeye cesaretim yok ,ya stresten hastalanıp öleceğim yada böyle sürüneceğim,içimi dökmek istedim,sıktıysam aff ola
Ben boşanma aşamasındayım,bosanma aşamasında olduğum kişi çocuğuna karşı çok iyi bir baba fakat berbat bir eş.Sirf iyi bir baba diye kendi öz babasını bile çekemedim.Once çift olarak anlaşmalılar ve sevgi saygı olmalı bence o yüzden.Ben olsaydım bu evliliği yapacakken en çok çocukları düşünürdüm. Hangisi çocuklara daha iyi babalık yapabilir, hangisiyle daha iyi daha mutlu yetişirler, hangisi başkasının çocuğuyla ilgilenebilecek kadar olgun, merhametli vs vs. Eğer yaş farkı çok değilse 2.beyle de Bi görüşüp tanıyabilirsiniz. Tabi sevgiliniz varken nasıl olur bilmiyorum ama. Çok önemli Bi karar veriyorsunuz, iyi düşünün.
Yapmayın Allah aşkına, bir çocukta öz babası olsa bile mutsuz bir evde mutsuz bir anneyle yaşaması, boşanmış anne baba çocuğu olarak yaşamasından daha çok yaralar açar. Liseye geçecek bir çocuğun bakıcıyada ihtiyacı yok. Pekala çalışabilir evinizin geçimini sağlayabilirsiniz. Konfor alanınızda çıkmayıp daha çok çaba göstermek istemediğiniz yada boşanma travmaları yaşamak istemediğiniz için çocuğunuzu bu evliliğe mahkum etmeyin.Çok haklısınız,çevremdeki herkes öyle söylüyor ne çekiyorsun diyor,ama 2 .kez yıkılmak çok ağır geldi,çocuğumda farkında zaten ama tam ergenlik aşamasında liseye geçecek,kendi babası onu hiç arayıp sormadı 10 sene boyunca,ona karşı merağı hırsı çok büyük,eşimin onun üzerinde bir baba figürü var,bu aşamada boşanma olayı onu dahada çok dağıtır diyede korkuyorum,bilmiyorum hiç iyi değilim, Rabbime dua ediyorum irademi doğru şekilde karar vermem için kullanmamı nasip et diye,bir gün bende de tak diyecek inşallah geç olmaz ,teşekkürler güzel dilekleriniz için
Ai
Sigortasız çalışan birinden nafaka alamıyorum maalesef. Emekli olmasını beklemem gerekiyor ya da sigortalı bir işe girmesini bekleyeceğim. Ben çalışıyorum asgari ücret ile başka hiçbir gelirim yok ve aldığım para ile ne yapılır az çok tahmin edersiniz. Çocuklarım biraz daha anlayışlı olabilseydi keşke ama maalesef beklentileri çok ve çok mutsuzlar o yüzden aklım karışık yoksa tek isteğim tek başıma yaşamak olur sevdiğim kişi ile bile evlilikten korkuyorum.
Konu disi biliyorum ama su bahsettiginiz, agziniz acik dinlediginiz adamin beklentilerini merak ettim dogrusu.Ayyyy sizi öyle iyi anlıyorum ki Allahım yar ve yardımcınız olsun. Bende sizinkine çok benzer bir şey yaşadım . Aldatma nedeniyle ayrıldım çocuklarda babalarını tercih edince boşluğa düştüm yapayalnız kaldım annem babamda vefat etmışti .sonrasında karşıma biri çıktı olgun efendi saygılı devlet kurumunda çalışıyor sakin ablalarımda onayladı yanında bir can bir nefes olsun dediler hiçbirşey istemedim sadece yanımda bir can bir gölge sade bır huzur . Nikah yapmaya karar verdik ancak nikahtan bir hafta önce hiç yoktan yere bir şeye sinirkendi öyle bir sinir hastası olduğunu anladım ki öfke patlaması var resmen sinir hastası , istemediği birşey olunca gözü birşey görmüyor kolumu çeviriyor elimi sıkıyor arabayı yumrukluyor maaş hesabı yok zaten maaşının yarısını eski eşine ve çocuklarına ödüyor hiç düşünmeden harcayıp iki gün sonra kuruşsuz gezıyor sürekli benim kredi kartımdan kullanıyor .Çocukları evlilik çağında onların çeyiz masrafını , annesını umreye gondermek ıstemesını hep bana öde diye ima edıyor cinsel beklentilerini anlattı Allahım dedım ben yapamam can verırım dayanamam ağzım açık dinledim .Hemen ama hemen bitirdim kestim attım iletişimi Allah korumuş beni inanın aynı dedikleriniz sanki ben yaşamışım yazdıklarınızı ... Çalışıyorum öyle on milyar felanda kazanmıyorum ev kendımın maaşımlada kendı yağımda kavruluyorum akşamları işten gelince huzurla sakin bir bardak kahve içmek bile dümnya malıymış çok ıyı anladım . Bence sizde kaçıncı evliliğiniz olursa olsun kurtulun .Huzurla yaşayın kızınızla bırlıkte kalan ömrunuzu
Merhaba bugün üye oldum ve inanılmaz yardıma ihtiyacım var. Olabildiğince kısa yazmaya çalışacağım.5 yıl önce eşimden küfür alkol hakaret yüzünden boşanmış biriyim eski eşim beni çok sevdiğini söylesede kesinlikle saplantılı biri seven insanın yapmayacağı şeyler yaptı bana ve sonunda çok zor olsada boşandım. Boşandıktan sonra geri dönmem için çocuklarımı kaçırdı nafaka ödemedi çocuklarıma işkence yaptı kaç kez karakolluk olduk uzaklaştırma aldık yani özetle çok çektim. Hala daha çekiyorum. Hayatıma biri girdi çok sevdim çok sevildim çok mutlu oldum. Dert şu ki bu kişi hiç evlenmemiş çocuğu yok. Uzun süredir beraberiz ve gerçekten çok seviyorum ama iş evliliğe geldiğinde onun benim sorumluluğumu alamayacağını zamanla yorulacağını düşünüyorum. Şimdi o ne kadar herşeye razıyım dese bile sonra ağır gelecek diye düşünüyorum.Maddi açıdan çok zor zamanlar geçiriyoruz. Herşeye rağmen ekim kasım gibi artık aynı evde yaşamayı düşünüyoruz. Bu arada aile olarak hiçkimsem yok hepsini kaybettim. Sadece ben ve çocuklarım kaldık. Beni gerçekten sevdiğini bildiğim bir arkadaşımın tanıdığı bir bey beni görmüş beğenmiş. Yaşça benden çok büyük maddi durumu çok yerinde çok iyi bir insanmış. Benimle ciddi düşünürmüş yani evlilik.O da yalnızmış eşini çocuğunu kaybetmiş ve bir aile kurmak istiyormuş.Arkadaşım bana Çocukların ve geleceğin için aşk değil mantığını seçmelisin diyor sevdiğin adamla olmaz sonu kötü biter kesinlikle ayrılmalısın ve böyle bir evlilik yapmalısın diyor. Maalesef durumun buna mecbur önce çocuklarını kurtarmalısın diyor. Lütfen bana akıl verin. Çok az zamanım kaldı. Sevdiğim kişi hayatı bilmeyen zorluk görmemiş aile yanında yaşayan biri. Hayatımda gördüğüm en iyi insanlardan biri ama ona bu yük ağır gelir mi ? Kendimi değil çocuklarımı düşünerek böyle bir evlilik yapmam mantıklı mı ? Çocuklarım çok çekti onları kurtarmak istiyorum.
maddi durumu iyi adama sen ne vereceksin maddi durumu iyi adam için iyi bir yatırım değil bence konu sahibiİlla evleneceksem durumu yerinde olanı seçerdim arkadaşınıza hak verdim yani sevmek güzel şey ama sonunda her sevgide evlilikte heyecanını kaybeder gibi geliyor ve yolda maddi zorluklar aradaki bazı farklar engel olmaya başlıyor. Hayat maalesef zorluklarla dolu ama sevgi çoğu zaman yetmiyor günümüz şartlarında en azından. Çünkü insanlar zorluklar karşında evrim geçiriyor resmen tabi istisnalar var ama fikrim bu yönde .
Çocuklarınız kız mı erkek mi kaç yaşındalar?Merhaba bugün üye oldum ve inanılmaz yardıma ihtiyacım var. Olabildiğince kısa yazmaya çalışacağım.5 yıl önce eşimden küfür alkol hakaret yüzünden boşanmış biriyim eski eşim beni çok sevdiğini söylesede kesinlikle saplantılı biri seven insanın yapmayacağı şeyler yaptı bana ve sonunda çok zor olsada boşandım. Boşandıktan sonra geri dönmem için çocuklarımı kaçırdı nafaka ödemedi çocuklarıma işkence yaptı kaç kez karakolluk olduk uzaklaştırma aldık yani özetle çok çektim. Hala daha çekiyorum. Hayatıma biri girdi çok sevdim çok sevildim çok mutlu oldum. Dert şu ki bu kişi hiç evlenmemiş çocuğu yok. Uzun süredir beraberiz ve gerçekten çok seviyorum ama iş evliliğe geldiğinde onun benim sorumluluğumu alamayacağını zamanla yorulacağını düşünüyorum. Şimdi o ne kadar herşeye razıyım dese bile sonra ağır gelecek diye düşünüyorum.Maddi açıdan çok zor zamanlar geçiriyoruz. Herşeye rağmen ekim kasım gibi artık aynı evde yaşamayı düşünüyoruz. Bu arada aile olarak hiçkimsem yok hepsini kaybettim. Sadece ben ve çocuklarım kaldık. Beni gerçekten sevdiğini bildiğim bir arkadaşımın tanıdığı bir bey beni görmüş beğenmiş. Yaşça benden çok büyük maddi durumu çok yerinde çok iyi bir insanmış. Benimle ciddi düşünürmüş yani evlilik.O da yalnızmış eşini çocuğunu kaybetmiş ve bir aile kurmak istiyormuş.Arkadaşım bana Çocukların ve geleceğin için aşk değil mantığını seçmelisin diyor sevdiğin adamla olmaz sonu kötü biter kesinlikle ayrılmalısın ve böyle bir evlilik yapmalısın diyor. Maalesef durumun buna mecbur önce çocuklarını kurtarmalısın diyor. Lütfen bana akıl verin. Çok az zamanım kaldı. Sevdiğim kişi hayatı bilmeyen zorluk görmemiş aile yanında yaşayan biri. Hayatımda gördüğüm en iyi insanlardan biri ama ona bu yük ağır gelir mi ? Kendimi değil çocuklarımı düşünerek böyle bir evlilik yapmam mantıklı mı ? Çocuklarım çok çekti onları kurtarmak istiyorum.