- 23 Ocak 2020
- 1.858
- 762
-
- Konu Sahibi Bernalaasl
- #21
Boşanma sebebiniz neydi
Boşanma sebebiniz neydiMerhabalar arkadaşlar . Ben başımdan geçeni size anlatip sizlerden de bosanmayi düşünenlere bir daha düşünmeleri hakkında fikir olsun istedim . memurum bir yıllık evliliğimj bitirdim psikolojik şiddet .iki yıla yakın oldu bosanali. Ailem kız kardeşlerim bosanmam için ellerinden geleni yaptılar yağ bal çalıp ağzıma bosadilar beni çocuk yoktu ve memurdum sonuncta her konuda faydalancaklardi . Üç beş ay iyilerdi sonrasında öyle kötü davrandılar ki ailemi tanıyamadım. Kız kardeşlerim beni öldürmeye kalktılar . Evden ayrıldım şimdi tek başıma yaşıyorum. Şunu söylemek isterim kıyaslama yaptım benim bı tane kocam vardı evliyken bosandigimda ise herkes benim kocam oldu. Psikolojim daha da kötü oldu . Şimdi düşünüyorum o kadar kötü şeyler yaşadım değdi mi gerçekten boşanmama .aileme güvenip gelmiştim. Maddi olarak değil manevi olarak ihtiyacım vardı onlara ama öyle boşlukta sevgisiz kaldım ki toparlanamiyorim . Sözüm şu ki boş sebeplerden evliliklerinzi yikmayin öyle sizi koruyan ailelerinize de bakmayın menfaat devreye girince çok cirkinlesiyorlar. Benden tavsiyedir. Baba evindede aynı psikolojik ve ölüm korkusunu yaşamış biri olarak yazıyorum buraya.bir de en önemlisi bunca zaman kaybı ve tükenmişlik SENDROMU. VE ARTİK KİMSEYEYE GUVENEMEME . Lutfen yuvalarinizi tekrar gözden geçirin
Bütün aileler sizin aileniz gibi psikopat değil. Çok yanlış genellemeler yapıyorsunuz. Bakış açınızı genişletin biraz.Merhabalar arkadaşlar . Ben başımdan geçeni size anlatip sizlerden de bosanmayi düşünenlere bir daha düşünmeleri hakkında fikir olsun istedim . memurum bir yıllık evliliğimj bitirdim psikolojik şiddet .iki yıla yakın oldu bosanali. Ailem kız kardeşlerim bosanmam için ellerinden geleni yaptılar yağ bal çalıp ağzıma bosadilar beni çocuk yoktu ve memurdum sonuncta her konuda faydalancaklardi . Üç beş ay iyilerdi sonrasında öyle kötü davrandılar ki ailemi tanıyamadım. Kız kardeşlerim beni öldürmeye kalktılar . Evden ayrıldım şimdi tek başıma yaşıyorum. Şunu söylemek isterim kıyaslama yaptım benim bı tane kocam vardı evliyken bosandigimda ise herkes benim kocam oldu. Psikolojim daha da kötü oldu . Şimdi düşünüyorum o kadar kötü şeyler yaşadım değdi mi gerçekten boşanmama .aileme güvenip gelmiştim. Maddi olarak değil manevi olarak ihtiyacım vardı onlara ama öyle boşlukta sevgisiz kaldım ki toparlanamiyorim . Sözüm şu ki boş sebeplerden evliliklerinzi yikmayin öyle sizi koruyan ailelerinize de bakmayın menfaat devreye girince çok cirkinlesiyorlar. Benden tavsiyedir. Baba evindede aynı psikolojik ve ölüm korkusunu yaşamış biri olarak yazıyorum buraya.bir de en önemlisi bunca zaman kaybı ve tükenmişlik SENDROMU. VE ARTİK KİMSEYEYE GUVENEMEME . Lutfen yuvalarinizi tekrar gözden geçirin
Bence psikolojiniz hala bozuk.Sizin en büyük yanlışınız sırtınızı birilerine dayayarak yaşamaya çalışmak.Ya kocaya yada aileye.Memur olduğunuzu söylüyorsunuz.Ekonomik özgürlüğünüz var,boşandıktan sonra ne diye ailenize boyun eğdiniz o kısmı anlayamadım.Ayrıca boşanırken de anneniz yada kardeşinizin gazına gelip,onların verdiği akılla mı boşandınız?Eğer bunu yaptıysanız bu da yanlış.Özetle aldığınız yanlış kararlarla genellemeler yapmayın derim.Herkesin ailesi sizinkisine benzemediği gibi her boşanan ailesiyle yaşamıyor.Her kadın da fiziksel yada psikolojik şiddet gördüğü halde kocasıyla yaşamak zorunda değil.Merhabalar arkadaşlar . Ben başımdan geçeni size anlatip sizlerden de bosanmayi düşünenlere bir daha düşünmeleri hakkında fikir olsun istedim . memurum bir yıllık evliliğimj bitirdim psikolojik şiddet .iki yıla yakın oldu bosanali. Ailem kız kardeşlerim bosanmam için ellerinden geleni yaptılar yağ bal çalıp ağzıma bosadilar beni çocuk yoktu ve memurdum sonuncta her konuda faydalancaklardi . Üç beş ay iyilerdi sonrasında öyle kötü davrandılar ki ailemi tanıyamadım. Kız kardeşlerim beni öldürmeye kalktılar . Evden ayrıldım şimdi tek başıma yaşıyorum. Şunu söylemek isterim kıyaslama yaptım benim bı tane kocam vardı evliyken bosandigimda ise herkes benim kocam oldu. Psikolojim daha da kötü oldu . Şimdi düşünüyorum o kadar kötü şeyler yaşadım değdi mi gerçekten boşanmama .aileme güvenip gelmiştim. Maddi olarak değil manevi olarak ihtiyacım vardı onlara ama öyle boşlukta sevgisiz kaldım ki toparlanamiyorim . Sözüm şu ki boş sebeplerden evliliklerinzi yikmayin öyle sizi koruyan ailelerinize de bakmayın menfaat devreye girince çok cirkinlesiyorlar. Benden tavsiyedir. Baba evindede aynı psikolojik ve ölüm korkusunu yaşamış biri olarak yazıyorum buraya.bir de en önemlisi bunca zaman kaybı ve tükenmişlik SENDROMU. VE ARTİK KİMSEYEYE GUVENEMEME . Lutfen yuvalarinizi tekrar gözden geçirin
Bu kardeşler de ya boşanan kadını öldürüyor ya kocalara göz koyuyor jdjjdjd ohoooNe mesajı vermeye çalışıyorsunuz anlamıyorum. Boşanmayın kardeşleriniz sizi öldürmeye kalkar falan mı ?
Canım kimse keyfinden boşanmıyor zaten ona şüphen olmasın aksine kadınlarımız daha ne kadar evli kalabilirim çabasında biz bu sayfada bile boşanmak istemediği için uğraşan ama daha kötüsünü yaşayanları okuduk. Boşandığınıza göre eşinizde masum değilmiş. Ayrıca sizin aileniz sizi dışladı diye herkesin ailesi bunu yapmıyor ki genelleme yapmanız çok yanlış. Ben ayrılsam kimse çıtını çıkaramaz annemde seve seve kabul eder örnek veriyorum. Sizin boşanmanız sorun değil sizi öldürmeye çalışan kardeş adlı ruh hastası asıl sorun. Onlardan ne kadar uzak kalırsanız o kadar iyi.Merhabalar arkadaşlar . Ben başımdan geçeni size anlatip sizlerden de bosanmayi düşünenlere bir daha düşünmeleri hakkında fikir olsun istedim . memurum bir yıllık evliliğimj bitirdim psikolojik şiddet .iki yıla yakın oldu bosanali. Ailem kız kardeşlerim bosanmam için ellerinden geleni yaptılar yağ bal çalıp ağzıma bosadilar beni çocuk yoktu ve memurdum sonuncta her konuda faydalancaklardi . Üç beş ay iyilerdi sonrasında öyle kötü davrandılar ki ailemi tanıyamadım. Kız kardeşlerim beni öldürmeye kalktılar . Evden ayrıldım şimdi tek başıma yaşıyorum. Şunu söylemek isterim kıyaslama yaptım benim bı tane kocam vardı evliyken bosandigimda ise herkes benim kocam oldu. Psikolojim daha da kötü oldu . Şimdi düşünüyorum o kadar kötü şeyler yaşadım değdi mi gerçekten boşanmama .aileme güvenip gelmiştim. Maddi olarak değil manevi olarak ihtiyacım vardı onlara ama öyle boşlukta sevgisiz kaldım ki toparlanamiyorim . Sözüm şu ki boş sebeplerden evliliklerinzi yikmayin öyle sizi koruyan ailelerinize de bakmayın menfaat devreye girince çok cirkinlesiyorlar. Benden tavsiyedir. Baba evindede aynı psikolojik ve ölüm korkusunu yaşamış biri olarak yazıyorum buraya.bir de en önemlisi bunca zaman kaybı ve tükenmişlik SENDROMU. VE ARTİK KİMSEYEYE GUVENEMEME . Lutfen yuvalarinizi tekrar gözden geçirin
Ve böyle bir adamdan pardon adam dedim boşandığı için pişman... Ne denir ki başka.Daha önceki mesajlarınızda eski eşinizin narsist ve alkolik olduğunu, sizle evliyken sahte hesaplardan başkalarıyla görüştüğünü, sizinle maddi sebeplerle evlendiğini düşündüğünüzü yazmışsınız. Böyle düşünüyorsanız boşandığınıza üzülmemelisiniz.
Ailenizle anlaşamıyor olmanız başka, kötü bir evliliği sonlandırmak başka konu. Kendinize yeni bir hayat kurup mutlu olmanız da mümkün, inanın.